Gawart h. Półkozic, vel Gawartowski, ze wsi Prusy i Wola Gawartowa, w parafii Pawłowice, w ziemi sochaczewskiej, dawny pow. błoński, obecnie pow. Sochaczew. Niektórzy zmienili nazwisko na Gawartowski. Prawdopodobnie ci Gawartowie zwani byli także Gewartami, Gewertami, Gowartami, Gewartowskimi i Giewartowskimi.
Kobylski h. Kościesza, pisali się Kobylina, w pow. grójeckim i dziedziczyli tam już w początkach XV stulecia.
Kochnowski h. Ślepowron, są w XVII wieku w ziemi chełmskiej. Stanowią, być może, odgałęzienie Korwin-Kochanowskich.
Koczowski h. Lubicz, vel Koczewski, Kocowski, z Koczowa, w ziemi chełmskiej. Wieś Koczów, pod koniec XIX wieku, należała do pow. chełmskiego, gminy Żmudź, parafii Kumów (SGKP). Obecnie należy do gminy Kamień (Wikipedia).
Korczakowski h. Korczak, ze wsi Korczaki, w ziemi łomżyńskiej, w parafii Rzekuń, obecnie pow. Ostrołęka. Pierwotnie nazywali się Korczakami i byli prawdopodobnie herbu Grzymała (Kap.).
Kornaszewski h. Kornicz (in. Kornic), vel Kornaszeski, zamieszkiwali głównie na Mazowszu.
Korytyński h. Korczak odm. (inaczej Korczak VI), vel Koryteński, Korotyński, Kortyński, Korycieński, Koryciński, na Wołyniu, pisali się ze wsi Korytne i Chocień, w dawnym pow. krzemienieckim (Bon.).
Śnieszek h. Nieczuja, vel Nieczuja-Śnieszek, Snieszek, Śnieżek, Śnieszko?, rodzina małopolska, z dawnego pow. pilzneńskiego, którą wymienia Herbarz Niesieckiego.
Kotłubaj h. Kot, vel Kotłubaj-Iliaszowski, na Wołyniu i na Litwie, rodzina pochodzenia tatarskiego. Używali przydomku Iliaszowski, od wsi Iliaszowo. Dawid Kotłubaj Iliaszowski sprzedał 1575 roku Iliaszowo (Wittyg).
Aresztowicz h. Rola, vel Arestowicz, Arestowycz, na Białorusi, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni mińskiej 1824 r.
Grudzielski h. Korab, vel Grodzielski, Grodelski, ród wielkopolski, piszący się niegdyś „z Grodzielca”. Wywodzą się ze wsi Grudzielec (dawniej Grodzielec), w pow. kaliskim (AGZ Kalisz).
Dobiejewski h. Wczele (in. Szachownica), vel Dobiejowski, Dobiejeski, Dubiejowski, Dubiejewski, rodzina wielkopolska, biorąca nazwisko od wsi Dobiejewo, w dawnym pow. gnieźnieńskim, obecnie pow. Wągrowiec. Pisali się „z Ruszcza”, dzisiaj wieś Rusiec, parafia Dziewierzewo, gm. Wapno, pow. Wągrowiec.
Płonczyński h. Glaubicz, rodzina kujawska, wyszła ze wsi Mały Płonczyn in. Płonczynek, w pow. dobrzyńskim, gdzie siedziała drobna szlachta o różnych imioniskach, takich jak Gliwa (Gliwicz), Śliwa, Zaręba (Zarębicz), zapewne różnoherbowa (Bil.).
Kozerski h. Prawdzic, vel Kozyrski, Kożyrski, ze wsi Kozery, w dawnym pow. sochaczewskim, w parafii Grodzisk Mazowiecki. Na Kozerach dziedziczyli jeszcze w XIX wieku. Możliwe, że ich pierwotnym nazwiskiem było „Kozera”. Z tejże wsi Kozery wyszli także Kozierscy h. Szeliga.
Kozubski h. Abdank (in. Habdank), vel Kożubski, wzięli nazwisko od wsi Kozuby (Kożuby) Stare i Nowe, w parafii Sędziejowice, pow. łaski, obecnie woj. łódzkie (według dawnych herbarzy – z Kozub, w pow. wiślickim), a pisali się „z Magnusów” (Magnusy), wsi w dawnym woj. sieradzkim (obecnie gmina Wodzierady, pow. Łask), którą posiadali jeszcze w końcu XVIII stulecia. Są jednego pochodzenia z Magnuskimi herbu Abdank. Kozubscy używali przydomków, m. in. Biernacik i Dubiel.
Kramkowski h. Cholewa, vel Krąmkowski?, błędnie Krankowski, wywodzą się zapewne z ziemi dobrzyńskiej. Nazwisko wzięli od wsi Kramkowo, w ziemi nurskiej, obecnie pow. Łomża, parafia Wizna, którą to wieś posiadali w 1578 r. Adam, Albert, Trojan i inni (Paw.).
Krasnosielski h. Prus I, w dawnym woj. bracławskim. Nazwisko wzięli prawdopodobnie od wsi Krasnosielce, w starostwie chmielnickim, której byli posesorami 1522 r. (Bon.).
Kretowicz h. Godziemba (oraz h. Dołęga, Leszczyc), w W. Ks. Litewskim, pisali się „z Wagin”. W XVIII i XIX wieku zamieszkiwali także na Wołyniu, w Galicji i w Królestwie.
Krzęciewski h. Rola (używali także herbów Ogończyk, Ramułt), vel Krzęcieski, Krzeciewski, Krzęciowski, Kręciewski, Kręcieski, Krzęciejewski, Kręciejewski, Kręcijewski, Kręciejeski, Krenciejewski etc., błędnie Księciewski, pisali się „z Puśnik”, często zmieniali nazwisko na Kręciejewski.
Kriegstein h. własnego (inaczej herbu Kriegstein), vel Krygstein, Kriegsstein, Krigsztein, Krigszteyn, Krygstajn, Krygstayn etc., nobilitowani w Polsce w XVIII wieku. Karol Kriegstein, kapitan wojsk koronnych, otrzymał szlachectwo na sejmie 1790 r. (Vol. Leg.).
Dąbrowa
Odrowąż
Jaczyński h. Dąbrowa (oraz h. Jastrzębiec odm., h. Odrowąż), vel Jączyński, na Mazowszu, w Wielkopolsce i na Kujawach.
Kroczyński h. Grabie, vel Kroczeński, rodzina wielkopolska, pisali się „ze z Skoroszewic”, a wyszli ze wsi Kroczyno (inaczej Kroczyn), w dawnym pow. kościańskim.
Królikiewicz h. Jasieńczyk (oraz h. Knut), vel Krulikiewicz, na Podlasiu, później także w innych województwach.
herb Prus I (Turzyma)
herb Prus III (Nagody)Krzemieński h. Prus I (oraz h. Prus III), vel Krzemiński, na Rusi Czerwonej, w pow. przemyskim. Pisali się „z Krzemieńca”, jednak nazwa wsi mogła z czasem ulec zmianie. Ich gniazdem mogła być wieś Krzemień, w parafii Parzęczew, niegdyś w pow. łęczyckim, obecnie pow. Zgierz.
Duchiński h. Ślepowron (in. Bujno, Bujny), vel Duchyński, Ducheński, etc. Stanowią jeden dom z Duchnowskimi ze wsi Duchny Stare i Młode, w pow. łomżyńskim, parafia Śniadowo (dawniej Smłodowo), oraz Duchny Wieluny, w pow. zambrowskim, parafia Rutki (Rudki).
Krzesimowski h. Jastrzębiec (także h. Lubicz oraz h. Pobóg), nazwisko wzięli od wsi Krzesimów, w dawnym pow. lubelskim, obecnie pow. Świdnik, parafia i gmina Mełgiew. W XIV i XV wieku używali przydomku Czelustka.
Krzymowski h. Ślepowron, właściwie Krzymoski, gdyż gniazdem ich jest pewnie wieś Krzymosze in. Krzymosza, w pow. siedleckim, w parafii Pruszyn. Byli m.in. na północnym Mazowszu, na Podlasiu i na Litwie.
Krzyszkowski h. Leszczyc (in. Bróg), w Wielkopolsce, zamieszkujący woj. poznańskie, gdzie Mikołaj Krzyszkowski herbu Bróg, według Wittyga, opłacał 1503 r. pobór z Mielustowa (właściwie Miłostowa, w ówczesnym pow. kościańskim), który należał do nich jeszcze w XVII wieku. Są jednego pochodzenia z Miłostowskimi tegoż herbu.
Kubecki h. nieznanego, vel Kubacki, Kubicki, otrzymali szlachectwo na sejmie 1790 r. (podawane są też daty 1793 i 1795). Kubeccy mogą wywodzić się od Kubackich (którzy czasem pisali się Kubeckimi), albo od Kubickich.
Kubiczek h. Nabram, vel Kubiczek de Waldorf, przydomku Waldorf, Kubitczek, Kubitschek. Licznie rozrodzeni na Śląsku i w Małopolsce. Etymologicznie nazwisko wywodzi się od imienia męskiego Jakub. Jedna gałąź otrzymała szlachectwo od biskupa Małachowskiego w księstwie siewierskim 1697 r.
Kuczyk h. Leczysław, czy nie powiązani z Kuczukami herbu Siestrzeniec. Otrzymali nobilitację 1837 r., zaś przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1843 r. Ostrowski nie wymienia herbu Leczysław.
Kudelski h. Ślepowron, licznie rozrodzeni, pochodzą ze wsi Kudelczyn, niegdyś w ziemi drohickiej, obecnie pow. Sokołów Podlaski, parafia Rozbity Kamień. Możliwe, że pierwotnie nazywali się Kudełko.
Posty
Komentarze
