Koczowski h. Lubicz, vel Koczewski, Kocowski, z Koczowa, w ziemi chełmskiej. Wieś Koczów, pod koniec XIX wieku, należała do pow. chełmskiego, gminy Żmudź, parafii Kumów (SGKP). Obecnie należy do gminy Kamień (Wikipedia).
Stanisław Koczowski, z woj. krakowskiego, a Jan i Marcjan, z woj. sandomierskiego, elektorowie króla Michała 1669 r. Jerzy, Jan, Marcin i Piotr podpisali z woj. sandomierskim, obiór Augusta II-go 1697 r. Filip Koczowski, regent ziemski sandomierski 1783 r.
Koczowscy herbu Lubicz zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji zachodniej 1804 r., a w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (jako Koczewscy).
Genealogia
(osób: 18)
• TADEUSZ Szymon Antoni Koczowski z Koczowa h. Lubicz (ok. 1802-po 1839), s. Franciszka Damazego (Damazjusza) i Honoraty Wodzinowskiej, podpisarz sądu pokoju powiatu opatowskiego 1838; zamieszkały w Opatowie; w aktach pisany jako Koczewski, także w podpisie, w akcie ślubu; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r. z herbem Lubicz, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski, jako Koczewski; wylegitymowany jako prawnuk Antoniego, który w r. 1731 sprzedał Janowi Krąkowskiemu wieś Węgierce (Sęcz.); ur. we wsi Bukówka, w dawnym pow. iłżeckim, parafia Pawłów, obecnie pow. Starachowice (MK Pawłów); ż. (1 VII 1838 Kozienice) Ludwika Chrzanowska (ok. 1812-po 1839), c. Stanisława i Petroneli Sobczyńskiej; zamieszkała 1832 r. przy wuju w Kozienicach; ur. Kamień; ślub w parafii Kozienice, pow. Kozienice, uwagi: ona 1v. Koczewska, wdowa po bracie Tadeusza, Józefie Koczowskim, świadkowie: Jakub Wodzinowski, kontroler handlu, lat 73, tudzież Walerian Kurcjusz, pisarz sądu pokoju powiatu kozienickiego, lat 57 (MK Kozienice); dzieci: Tadeusz.
Źródła: Bon. t. 9/312-313; Bork. Sp. 162; Nies. t. 5/148; Sęcz.; SGKP t. 4/237; Urus. t. 7/90.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz