Lau

Lau, warszawska rodzina rzemieślników i fabrykantów, wywodząca się z Niemiec. 

Leo

Leo, vel Leo de Löwenmuth, w Małopolsce, skąd przenieśli się m.in. do Warszawy. 

Lechnicki

Lechnicki h. Zadora, vel Lechnacki, Lachnicki (?), w W. Ks. Litewskim, później także na Podlasiu i w Lubelskiem. Pierwotnym ich nazwiskiem było zdaje się Grom, a Lechnicki (Lechnacki) – przydomkiem.

Laurans

Laurans h. własnego, vel de (du) Laurans, Laurens de Bousquet, rodzina francuska, zapewne jako uchodźcy hugenoccy osiedlili się w Niemczech, a następnie w Polsce. 

Lazarini

Lazarini h..., vel de Lazzarini, rodzina włoskiego pochodzenia, zamieszkująca w XVIII wieku w Wenecji. 

Lebowski

Lebowski h. Gozdawa, stanowią zapewne jedną rodzinę z Chlebowskimi herbu Gozdawa z Chlebowa na Mazowszu. W XVII wieku widzimy ich w Wielkopolsce, później są także m. in. w ziemi stężyckiej, mielnickiej, w Prusach Zachodnich i woj. krakowskim. 

Lechowicz

Lechowicz h. Gryf, vel Lachowicz, na Litwie i Wołyniu. W XVII wieku zamieszkiwali także w woj. lubelskim, sandomierskim i na Podolu. Jerzy Wacław Lechowicz, dziedzic dóbr Butejki na Podolu 1688 r.

Lesisz

Lesisz h. Leszczyc, w Małopolsce i na Mazowszu. Lesiszowie herbu Leszczyc, potomkowie Krzysztofa, subdelegata grodzkiego sandomierskiego w 1789 r., wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski. 

Leśkiewicz

Leśkiewicz h. Leśkiewicz (herb własny), vel Leszkiewicz, Leskiewicz, uzyskali nobilitację wraz herbem w Królestwie Kongresowym 10 VI 1823 r. Otrzymali też prawa nowego szlachectwa 1865 r., wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie 1838 r.

Lewański

Lewański h. Suchekomnaty, w Małopolsce, w XVIII wieku także w Wielkopolsce i ziemi sieradzkiej (Dw. Teki). Gabriel 1728 r. Jan 1735 roku (Wyr. Tryb. Lubel.). Józef, porucznik regimentu pieszego Potockiego starosty szczyrzyckiego 1778 r., sztabskapitan wojsk koronnych 1789 r. (Kancl., Sigil.).

Lenartowicz

Lenartowicz h. Pobóg, rodzina licznie rozgałęziona, wywodząca się zapewne z Mazowsza, wzmiankowana w aktach już w XVI wieku w ziemi radomskiej, natomiast Długosz wymienia Lenartowiczów w woj. sandomierskim już w 1460 r. (Lib. Ben.).

Lebisz

herb Własnosił

 

Lebisz h. Własnosił II, z nich: Jan Karol, syn Antoniego, naczelnik biura policji w Warszawie, otrzymał 1839 r. przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim z zasady urzędu.

Lechowski

Lechowski h. Pilawa, w Małopolsce i na Mazowszu. Wywodzą się ze wsi Lechów, położonej w dawnym pow. rawskim, obecnie gmina Czerniewice, pow. Tomaszów Mazowiecki, woj. łódzkie. 

Lekczyński

herb Nałęcz

herb Warnia

 

Lekczyński h. Nałęcz, vel Lekszczyński?, nazwisko zdawałoby się wskazywać, iż gniazdem tej rodziny jest wieś Lekczyn, nie wiadomo gdzie położona, dziś już na pewno nie istniejąca (albo też nie istniejąca pod tą właśnie nazwą). 

Lenk

Lenk h. Potęga, pisali się z Ryzenbergu in. Ryzenburga. Otrzymali szlachectwo na sejmie 1775 roku (Vol. Leg.). Dyplom wydano im 11 IV 1776 r. z herbem nazwanym Potęga, a przedstawiającym w polu czerwonym lwa złotego, wspiętego w lewo, trzymającego w łapach miecz końcem na dół, nad hełmem w koronie trzy pióra strusie (Ostr.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.