Danielecki

Danielecki h. Dangiel (in. Dangiel II), vel Danilecki, pochodzą prawdopodobnie od Danieleckich herbu Półkozic.

Daniłowski

Daniłowski h. Sas, jak się wydaje, wyszli ze wsi Daniłowo, w dawnym pow. różańskim, obecnie pow. Ostrołęka, parafia Goworowo, a ich pierwotnym herbem był Powała-Ogończyk.

Daniszewski

Daniszewski h. Rudnica odm. (in. herb własny), vel Daniszowski, według Niesieckiego, byli w pow. radomskim. 

Daszewski

Daszewski h. Mścigniew, vel Daszeski, stanowią być może odgałęzienie Daszewskich herbu Junosza. 

Dąbkowski

herb Korczak

herb Półkozic

Dąbkowski h. Korczak, vel Dąmbkowski, Dombkowski, etc., według dawnych herbarzy, pochodzą od Boratyńskich, a nazwisko swe wzięli od wsi Dąbkowice, albo Dubkowice, w ziemi przemyskiej, w parafii Rokitnica.

Deboli

Deboli h. własnego (in. Deboli, Dwa lwy), vel Debuli?, Debeaulieu, właściwie de Beaulieu, rodzina pochodzenia francuskiego, otrzymała indygenat w Rzeczypospolitej 1662 r. (Con.).

Dekański

Dekański h. Sas, rodzina zamieszkała na Rusi Czerwonej. Niektórzy jej członkowie przenieśli się m.in. do woj. lubelskiego.

Deskur

Deskur h. własnego (in. Deskur, Góra złotoskalista, Złota skała), vel Descour, właściwe nazwisko Descours, szlachta francuska, pochodząca z regionu Pikardia, w północno-wschodniej Francji. Otrzymali indygenat w Rzeczypospolitej 1764 r. (Vol. Leg.).

Damięcki

Damięcki h. Dąbrowa, vel Damiencki, Damieński, Damiecki, Damecki, nazwisko wzięli od wsi Damięty, położonej w parafii Sońsk, pow. ciechanowskim, na pamiątkę której, osiedliwszy się także w pow. ostrołęckim, w parafii Goworowo, założyli osadę z tąż nazwą (Urus.).

Dęby

Dęby h. Ślepowron, vel Dęmby, Demby, zapewne także Dębski, licznie rozrodzona, drobnoszlachecka rodzina na Mazowszu i Podlasiu, być może jednego pochodzenia z Romanami herbu Ślepowron.

Dietrich

Dietrich h. Zaremba odm., vel Ditrich, Dittrich, Dietrych, Dytrych, otrzymali szlachectwo na sejmie 1790 r., na co dyplom 1792. Byli właścicielami dóbr Siedliszczany 1781 (Bon.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez podania herbu. Z nich: Jakub, kapitan fizylierów koronnych 1790. Odmiana herbu — pole błękitne i w murze nie trzy, a cztery kamienie złote, w złotej oprawie, trzy i jeden (Kancl.).
Dwaj bracia Dietrichowie otrzymali w 1851 r. przyznanie szlachectwa w Królestwie z zasady stopnia oficerskiego ich ojca.

Długokęcki

Długokęcki h. Lis, vel Długokencki, Długokącki, ze wsi Długokąty, dawniej Długie Kąty, w parafii Grzebsk, powiat Mława, niegdyś woj. płockie. 

Dmowski

Dmowski h. Pobóg, vel Dmoski, Dmochowski, drobna szlachta na Mazowszu, Podlasiu i w Lubelskiem, jeden dom z Dmochowskimi, ze wsi Dmochy w ziemi nurskiej (Bon.).

Dąbrowicz

Dąbrowa

Dołęga

 

Dąbrowicz h. Dąbrowa vel Dąmbrowicz, Dombrowicz, w W. Ks. Litewskim, pochodzą od Dąbrowów. Dziedziczyli w powiecie kowieńskim i na początku XVIII wieku posiadali dobra Budy, nabyte od Polanowskich,

Diament

Diament h. Dryja (in. Drya), vel Dyament, Djament, Dyjament, rodzina śląska, osiedlona w Wielkopolsce. Florian, burgrabia kcyński 1761.