Genealogia Polska 2 Polish Genealogy: Deboli

SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


czwartek, 23 maja 2024

Deboli

Deboli h. własnego (in. Deboli, Dwa lwy), vel Debuli?, Debeaulieu, właściwie de Beaulieu, rodzina pochodzenia francuskiego, otrzymała indygenat w Rzeczypospolitej 1662 r. (Con.).

Henryk de Beaulieu, w Polsce zwany Debolim, za króla Jana Kazimierza przybył tu z Francji i był oberstlejtnantem w wojsku koronnym, za co otrzymał indygenat na sejmie 1662 r. W 1660 r. był komendantem w Malborgu, 1661 r. w Elblągu, a 1662 r. w Toruniu. Starosta tczewski i rządca ekonomii malborskiej 1676 r. Żonaty z Katarzyną z Orchowca Orchowską (Bon.).

Debolowie herbu własnego (Deboli) wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Herb — w polu błękitnym dwa lwy wspięte zwrócone ku sobie trzymające lichtarz kościelny. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Według innej wersji: nad tarczą sama korona szlachecka (Bon.).

Genealogia
(osób: 23)


• KUNEGUNDA Deboli h. wł. (ok. 1753-28 IV 1809), c. Antoniego i 1ż. Anny Białogłowskiej h. wł., chorążanka lubaczowska; w aktach także: Debolina; zm. Milczyce, pow. lwowski, lat 56 (Bon.; Urus.); m. (ok. 1775) Stanisław Prek h. Bork (ok. 1725-po 1790), s. Andrzeja, podczaszego buskiego, i NN., podsędek ziemski buski; stronnik dworu i Czartoryskich, przy ich pomocy starał się 1749 r. o urząd deputata na Trybunał, „lecz partia Potockich wystąpiła przeciw niemu i mało brakło, że go nie zarąbała”; dziedzic dóbr Sarbinówka (Urus.); dzieci: 1/ Tadeusz Prek, wylegitymował się ze szlachectwa w Galicji 1782 r. (ibid.).


• STANISŁAW Kostka Erazm Deboli h. wł. (1802-po 1840), s. Augusta (Augustyna) Antoniego i Józefy ks. Puzyna h. Oginiec, dziedzic dóbr Zwiartów, pow. hrubieszowski; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r. z herbem własnym, tj. Deboli, został zapisany do ksiąg generalnych oraz do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; ur. Lwów (Bon.; Sęcz.); ż. (1833 Lwów) Kazimiera ks. Puzyna h. Oginiec (ok. 1810-po 1840), c. Andrzeja i Izabeli Pietruskiej; dzieci: Henryka, Zdzisław, Andrzej.


Źródła: Bon. t. 4/182-183; Nies. t. 3/328-329; Ostr.; Sęcz.; Urus. t. 3/124-125; Wikipedia: 1. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz