Tołwiński h. własnego (in. Tołwiński, Drogosław albo Ogończyk odm.), dawniej także Thołwiński, na Podlasiu, Mazowszu i Litwie. Pisali się z Tołwina w ziemi bielskiej.
Tołwiński h. własnego (in. Tołwiński, Drogosław albo Ogończyk odm.), dawniej także Thołwiński, na Podlasiu, Mazowszu i Litwie. Pisali się z Tołwina w ziemi bielskiej.
Tyszkowski h. Gozdawa, na Rusi Czerwonej, pisali się z Tyszkowic, a ich pierwotnym nazwiskiem zdaje się być Giesgątów. Niesiecki błędnie wyprowadza ich z pow. łomżyńskiego, zapewne myląc z Tyszkami herbu Trzaska (Tyszka). Nie ma w pow. łomżyńskim wsi o nazwie Tyszkowice.
Trypolski h. Gozdawa, vel Dedowicz-Trypolski, Tripolski, w woj. kijowskim i wołyńskim; używali przydomku Dedowicz (od Dedko, Dziedko).
Tabulski h. Belina, rodzina mazowiecka, osiedlona także na Litwie, w woj. wileńskim 1735. Nazwisko wzięli zapewne od wsi Tabuły, dzisiejsze – Milewo-Tabuły, w woj. mazowieckim, pow. Przasnysz, gmina Krasne.
Tarnecki h..., vel Tarnicki, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, bez przedstawienia herbu.
Tiede h..., zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez przedstawienia herbu.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson