Wilewski h. Trzaska, na Mazowszu, w dawnym woj. płockim, pow. sierpeckim.
Wieszczycki h. Grzymała, vel Wiesczycki, Wieścicki, Wiszczycki, w ziemi sieradzkiej, później także w Wielkopolsce, w Lubelskiem i na Litwie. Wyszli ze wsi Wieszczyce, w pow. kutnowskim.
Wilusz, vel Willusz, Wilus, Wiluś, błędnie Wilurz, w Małopolsce, głównie na Podkarpaciu. W XVI wieku nazwisko to pojawia się w aktach jako Willusch, Według prof. K. Rymuta, odnotowano je w Polsce po raz pierwszy w 1345 r. Pochodzi od imienia Wilusz, a ono od imienia Wilhelm.
Wagner h. Lew (odm.), otrzymali nobilitację w Niemczech od cesarza Karola V w 1541 r. Notowani w aktach Prus zachodnich już 1589 r., w pow. tczewskim.
Wartołowski h..., vel Wartałowski, na Mazowszu, w Małopolsce i na Wołyniu. Otrzymali przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim na mocy prawa z 1836 r.
Weigt h..., otrzymali przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim na mocy prawa z 1836 r.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson