Węgorzewski

Węgorzewski h. Leszczyc, vel Węngorzewski, Wengorzewski, Węgorzeski, w Wielkopolsce. Wymienia ich Paprocki w swoim Herbarzu z 1584 r. Wyszli ze wsi Węgorzewo i Węgorzewko, w pow. gnieżnieńskim, gmina Kiszkowo, parafia Sławno.

W 1388 r. pisał się Filip z Węgorzewa a w 1396 r. Wojciech Węgorzewski (Akta grodzkie wielkopolskie, t. 1). W 1439 r. dziedziczył tę wieś Jakub Węgorzewski, ok. 1522 r. nie było kmieci w majątku. Pleban w Sławnie pobierał dziesięcinę snopową z ról dziedzicznych, zagrodnicy płacili meszne po korcu owsa. 

Około 1579 r. posiadał Wojciech Węgorzewski 2 łany kmiece i 2 zagrodników, po nim nastał Wojciech Cykowski ok. r. 1620. W tym czasie przybył wiatrak w Węgorzewie. Pod koniec wieku XVIII majątek ten składał się ze wsi Piaski, Popkowice, Tomaszewo, Węgorzewo i Holendry Węgorzewskie. Dziedzicami byli Rokossowscy, potem Dziembowscy (1843) i Garczyńscy (1872 r.). 

Węgorzewscy byli elektorami 1669 r. z woj. poznańskiego i z ziemi warszawskiej. Michał i Antoni, podpisali elekcję 1697 r. w woj. kaliskim, Piotr i Stanisław, 1733 r. z woj. poznańskim, Jan, łowczy poznański, i syn jego Wojciech, 1764 r. z woj. kaliskim. 

Z tej rodziny: Jan (zm. 1586), opat przemęcki, biskup sufragan poznański. Piotr (zm. 1758), łowczy poznański, szambelan królewski, dziedzic dóbr Objezierze, Drobnin, Gawrzyno i Górzno, w pow. poznańskim i kościańskim. Synowie poprzedniego, Wojciech, generał adiutant królewski, kawaler Orderu św. Stanisława, i Jan Nepomucen, podkomorzy królewski.

Herbarze wymieniają ponadto Węgorzewskich herbu Szreniawa, którzy mogli wyjść z tego samego Węgorzewa, co Leszczyce.

Genealogia 
(osób: 34)

 

Wojciech Węgorzewski

(ok. 1750-po 1791)

 

• WOJCIECH Węgorzewski h. Leszczyc (ok. 1750-po 1791), s. Piotra, szambelana królewskiego, i Wiktorii Łąckiej h. Korzbok, generał adiutant królewski, kawaler Orderu św. Stanisława; dziedzic dóbr Objezierze w pow. poznańskim (Dw. Teki; AGZ Poznań); ż. (24 VIII 1783 Objezierze) Aniela Kwilecka z Kwilcza h. Szreniawa odm. (ok. 1766-1822), c. Jana Józefa, kasztelana rogozińskiego, i 1ż. Wiktorii Jakobiny Gajewskiej z Błociszewa h. Ostoja, dziedziczka Objezierza; ślub w Widzimiu, parafia Objezierze (MK Objezierze).
 

• ZOFIA Węgorzewska h. Leszczyc (ok. 1730-po 1783), c. Stanisława i Teresy Trzcińskiej (Dw. Teki); m. (ok. 1750) Ignacy Trzciński z Wielkiej Trzcianki h. Dołęga (ok. 1720-1772/83), s. Franciszka i Teresy Skotnickiej, dziedzic dóbr Słębowo in. Słęmbowo w pow. kcyńskim, obecnie pow. Żnin, woj. kujawsko-pomorskie (AGZ Gniezno); w 1772 r. matka Teresa ze Skotnickich oraz brat przyrodni Michał Gockowski zapisują mu sumy (AGZ Kcynia); dzieci: Józefa (Józefata), Kajetan, Nepomucen, Ludwik, Karol, Teresa, Marianna – Trzcińscy.

 
Źródła: Bork. Sp. 488; Dw. Teki; Elekt. 1/394, 2/247; Nies. 9/265; SGKP 13/256; Stup. 3/174.