Dwojakowski

Dwojakowski h. Sas, vel Dwojakoski, na Mazowszu, Podlasiu i w Lubelskiem. Pochodzą zapewne od Dwojaków (Dwojak).

Dymowski

Dymowski h. Tępa podkowa, na Podlasiu i woj. lubelskim. 

Dyski

Dyski h. Korab, na Podlasiu, w ziemi mielnickiej. 

Dziubandowski

Dziubandowski h. Pogoń (in. Pogoń IV, Pogonia), vel Dzibandowski, na Wołyniu.

Dziubiński

Dziubiński h. Dołęga, vel Dziubieński, Dzióbiński, na Mazowszu i w Sandomierskiem, pisali się „z Dziubina”. 

Egersdorf

Egersdorf h. własnego (in. Egersdorf, Poraj odm.), vel Egersdorff, Egerzdorf, Egiersdorf, Egiersdorff, Egierszdorff etc., rodzina pochodzenia niemieckiego, w woj. lubelskim. Otrzymali szlachectwo na sejmie 1790 r. Dyplom wydano im w 1791 r. (Sig.).

Eminowicz

Eminowicz h. Dołęga, rodzina zapewne pochodzenia ormiańskiego. Byli uznawani za szlachtę już przed 1780 r.  

Eksner

Eksner h. Samson, vel Exner, rodzina wywodząca się być może z mieszczan poznańskich. W XIX wieku zamieszkiwali w dawnym woj. sandomierskim.

Rychlewicz

Rychlewicz h. Pobóg, w W. Ks. Litewskim.

Rudolf

Rudolf h. Rudolf (in. herb własny), na Litwie i Wołyniu.

Finke

Finke h. Ostoja odm. (in. Finke, Fincke, Finkenthal), vel Fincke de Finkenthal, nobilitowani w Galicji 1805 r. w osobie Beniamina Finke. Używali przydomku (de) Finkenthal.

Rolbiecki

herb Rolbiecki I

herb Rolbiecki II

Rolbiecki herbu Rolbiecki I oraz Rolbiecki II (herb własny, inaczej Rolbeck albo Sas odm.), vel Rolbieski, Rolbicki, rodzina pruska, właściwe jej nazwisko von Rolbeck. Pisali się „z Glisna”.

Fink

herb Ostoja pruska

herb  Fink (własny)

Fink h. Ostoja odm. (inaczej Ostoja pruska), oraz h. Fink (herb własny), vel Finck, Finek, Finko, z ziem pruskich przenieśli się do innych województw Rzeczypospolitej. 

Frank

Frank h. Jelita odm. (in. Geometer, Jelita Franka), vel Franck, rodzina pochodzenia włoskiego, osiadła w Rzeczypospolitej.

Leo

Leo, vel Leo de Löwenmuth, w Małopolsce, skąd przenieśli się m.in. do Warszawy. 

Frejer

Frejer h. Jerzysław, vel Freyer, Freier, Frajer, rodzina niemieckiego pochodzenia, wywodzili się najpewniej z Frankfurtu. 

Fritsch

herb Fritsch (Frycz)

Ostr. nr 750

herb Fritsche

Ostr. nr 751

Fritsch h. Fritsch (herb własny), vel Frytsch, Frycz, Fritsche, Frytsche, rodzina indygenowana w Polsce, wywodząca się z Saksonii.

Fryderycy

Fryderycy h. Lotaryńczyk, vel Friderici, Frederici, mylnie czasem pisani Fryderycky, nobilitowani w Rzeczypospolitej pod koniec XVIII wieku. Sądząc po nazwie herbu, pochodzą z Lotaryngii.

Gacki

herb Ślepowron

herb Korwin

Gacki h. Ślepowron (in. Bujny), później h. Korwin, vel Korwin-Gacki, Komar-Gacki, Gadzki, Gaciński, Gacieński, Gaczyński, Gaczeński, na Mazowszu i Podlasiu. Stanowią odgałęzienie rodu Bujnów (Bujno, Buyno). Niektórzy używali przydomku Komar (Komor). 

Galera

Galera h. Galera (herb własny), vel Gallera, Galler, rodzina pochodzenia włoskiego, szlachta miediolańska. 

Gano

Gano h. Rawicz, vel Gano-Lipski, Gano-Lipiński, właściwie Gan, stara rodzina w ziemi chełmskiej. Zdaje się, że niektórzy zmienili nazwisko na Ganowicz.

Garbolewski

Garbolewski h. Sulima, w Łęczyckiem, na Mazowszu, Podlasiu i na Litwie.

Gawkowski

Gawkowski h. Ślepowron, oraz h. Jastrzębiec, vel Gawecki, Gawęcki, na Mazowszu, w pow. łomżyńskim. Są jednego pochodzenia  z Sypnniewskimi (Sipniewskimi) i Czartoszewskimi herbu Ślepowron.

Geppert

herb Geppert

herb Kotwica

Geppert h. Geppert (in. herb własny) oraz h. Kotwica, vel Kotwic-Geppert, Gieppert, Geppart, rodzina pochodzenia mieszczańskiego, nobilitowana w Rzeczypospolitej; używała herbów Geppert i Kotwica. 

Gerhardt

Gerhardt h. Sybilla, vel Gerhard, rodzina pochodzenia niemieckiego, wywodząca się z Księstwa Reuss, w Turyngii.

Gerlee

Gerlee h. Pelikan, vel Gerlée, Gerle, rodzina zapewne francuska, osiedlona w Niemczech, następnie w Wielkopolsce.

Gerlicz

Gerlicz h. Jerlicz (in. Lis odm., herb własny), vel Gierlicz, właściwie Jerlicz, mają być odgałęzieniem znanej rusko-kijowskiej rodziny Jerliczów, z której niektórzy zmienili nazwisko na Gerlicz. 

Giecewicz

Giecewicz h. Kościesza, vel Gieczewicz, w W. Ks. Litewskim.

Gierszt

Gierszt h. Gierszt (in. herbu własnego), vel Gerszt, Görst, Goerscht, rodzina pochodzenia niemieckiego.

Giejsztor

Giejsztor h. Giejsztor (in. herbu własnego), vel Gieysztor, Gejsztor, Geysztor, Gesztor, Gejsztort, Geysztort etc., rodzina żmudzka, w woj. trockim. Czasem błędnie nazywani w aktach Gersdorf, Geystorff etc. Ich gniazdem rodowym jest zapewne wieś Giejsztory, w parafii Niemonajcie, pow. Troki.

Gintowt

Gintowt h. Trąby, vel Gintowtt, Gintoft, także Gintowt-Dziewałtowski, Dziewiałtowski, w W. Ks. Litewskim. Rodzina żmudzka, której jedna gałąź używała przydomku Dziewałtowski (Dziewiałtowski).

Gloger

Gloger h. Prus II (a także h. Pracowoc), vel Glogier, rodzina pochodzenia jak się wydaje obcego, osiedlona m.in. na Podlasiu.

Godefroy

Godefroy h. Godefroy (in. herb własny), vel Godeffroy, w Polsce pisani także: Godeffroi, Godefroj, Godefray, Godefraj, Godefrey, Godefrej etc., szlachta francuska, która miała uzyskać nobilitację we Francji, od króla Ludwika XIV w 1669 r. (Sęcz.). 

Goleński

Goleński h. Ogończyk, vel Goliński, w ziemi dobrzyńskiej. Pierwotnie używali nazwiska Goleń albo Goleniów. 

Goliszewski

Goliszewski h. Jelita, vel Goliszowski, Goleszewski, Goleszowski, ze wsi Goliszew, w dawnym pow. orłowskim, obecnie pow. Kutno, chociaż być może, pierwotnie wyszli z Goliszewa, w pow. kaliskim (Bon.). Zdaniem Uruskiego, ich gniazda należy upatrywać na Kujawach.

Goniewski

Goniewski h. Glaubicz, vel Góniewski, Guniewski, na Podlasiu, w ziemi mielnickiej. Mateusz Goniewski, właściciel dóbr Mszane, w ziemi mielnickiej, 1765 r.