Kopff

Kopff, vel Kopf, Köpf, rodzina mieszczańska krakowska, pochodzenia niemieckiego, zamieszkała w Krakowie w XVIII i XIX wieku. Do Polski przybyli z miejscowości Igława (Iglau) na Morawach.

Koporski

Koporski h. Abdank (in. Habdank), vel Koperski, stanowią niewątpliwie jedną rodzinę z Koperskimi.

Korczakowski

Korczakowski h. Korczak, ze wsi Korczaki, w ziemi łomżyńskiej, w parafii Rzekuń, obecnie pow. Ostrołęka. Pierwotnie nazywali się Korczakami i byli prawdopodobnie herbu Grzymała (Kap.).

Kornaszewski

Kornaszewski h. Kornicz (in. Kornic), vel Kornaszeski, zamieszkiwali głównie na Mazowszu.

Korulski

Korulski h. Prus I, pochodzą być może z terenu dawnego księstwa siewierskiego. 

Korytyński

Korytyński h. Korczak odm. (inaczej Korczak VI), vel Koryteński, Korotyński, Kortyński, Korycieński, Koryciński, na Wołyniu, pisali się ze wsi Korytne i Chocień, w dawnym pow. krzemienieckim (Bon.).

Kotłubaj

Kotłubaj h. Kot, vel Kotłubaj-Iliaszowski, na Wołyniu i na Litwie, rodzina pochodzenia tatarskiego. Używali przydomku Iliaszowski, od wsi Iliaszowo. Dawid Kotłubaj Iliaszowski sprzedał 1575 roku Iliaszowo (Wittyg).

Kostecki

Kostecki h. Leszczyc, oraz Kosteccy innych herbów (Dąbrowa, Nałęcz, Ostrzew, Prus, Rogala, Rudnica i Ślepowron), wywodzą się od drobnej szlachty – Kostków (Kostka), którzy od XVI wieku zmieniali nazwisko na Kostecki. 

Kowieski

Kowieski h. Kownia, oraz h. Junosza, rzadko Kowiewski, błędnie Kowiecki, nazwisko biorą od wsi Kowiesy, w dawnym pow. sochaczewskim, w parafii Chojnata, obecnie pow. Skierniewice, woj. łódzkie. Nazwa ta została później przeniesiona na Podlasie.

Kozerski

Kozerski h. Prawdzic, vel Kozyrski, Kożyrski, ze wsi Kozery, w dawnym pow. sochaczewskim, w parafii Grodzisk Mazowiecki. Na Kozerach dziedziczyli jeszcze w XIX wieku. Możliwe, że ich pierwotnym nazwiskiem było „Kozera”. Z tejże wsi Kozery wyszli także Kozierscy h. Szeliga.

Kozubski

Kozubski h. Abdank (in. Habdank), vel Kożubski, wzięli nazwisko od wsi Kozuby (Kożuby) Stare i Nowe, w parafii Sędziejowice, pow. łaski, obecnie woj. łódzkie (według dawnych herbarzy – z Kozub, w pow. wiślickim), a pisali się „z Magnusów” (Magnusy), wsi w dawnym woj. sieradzkim (obecnie gmina Wodzierady, pow. Łask), którą posiadali jeszcze w końcu XVIII stulecia. Są jednego pochodzenia z Magnuskimi herbu Abdank. Kozubscy używali przydomków, m. in. Biernacik i Dubiel. 

Krajkowski

Krajkowski h. Świerczek, vel Kraykowski, w Wielkopolsce, później w Sieradzkiem, w Małopolsce i na Śląsku. Paprocki pisze, że wyszli z woj. poznańskiego, musieli więc dziedziczyć na tymże samym Krajkowie, co i Krajkowscy herbu Łodzia (Bon.).

Kramkowski

Kramkowski h. Cholewa, vel Krąmkowski?, błędnie Krankowski, wywodzą się zapewne z ziemi dobrzyńskiej. Nazwisko wzięli od wsi Kramkowo, w ziemi nurskiej, obecnie pow. Łomża, parafia Wizna, którą to wieś posiadali w 1578 r. Adam, Albert, Trojan i inni (Paw.). 

Krasnosielski

Krasnosielski h. Prus I, w dawnym woj. bracławskim. Nazwisko wzięli prawdopodobnie od wsi Krasnosielce, w starostwie chmielnickim, której byli posesorami 1522 r. (Bon.).

Kretowicz

Kretowicz h. Godziemba (oraz h. Dołęga, Leszczyc), w W. Ks. Litewskim, pisali się „z Wagin”. W XVIII i XIX wieku zamieszkiwali także na Wołyniu, w Galicji i w Królestwie. 

Krzęciewski

Krzęciewski h. Rola (używali także herbów Ogończyk, Ramułt), vel Krzęcieski, Krzeciewski, Krzęciowski, Kręciewski, Kręcieski, Krzęciejewski, Kręciejewski, Kręcijewski, Kręciejeski, Krenciejewski etc., błędnie Księciewski, pisali się „z Puśnik”, często zmieniali nazwisko na Kręciejewski.

Kriegstein

Kriegstein h. własnego (inaczej herbu Kriegstein), vel Krygstein, Kriegsstein, Krigsztein, Krigszteyn, Krygstajn, Krygstayn etc., nobilitowani w Polsce w XVIII wieku. Karol Kriegstein, kapitan wojsk koronnych, otrzymał szlachectwo na sejmie 1790 r. (Vol. Leg.). 

Kroczyński

Kroczyński h. Grabie, vel Kroczeński, rodzina wielkopolska, pisali się „ze z Skoroszewic”, a wyszli ze wsi Kroczyno (inaczej Kroczyn), w dawnym pow. kościańskim. 

Królikiewicz

Królikiewicz h. Jasieńczyk (oraz h. Knut), vel Krulikiewicz, na Podlasiu, później także w innych województwach. 

Kryczyński

Kryczyński h. Radwan odm. (inaczej Radwan VI), przydomku Emirza Najman-Beg-Oliszkiewicz, ród kniaziów tatarskich, wywodzący się z Litwy, gdzie (według legendy rodzinnej) ich przodek Najman-beg (krewny chana) przybył na początku XV wieku. Dziadulewicz pisze o nich: „...jest to jeden z najznakomitszych i najstarszych rodów tatarskich na Litwie, gałęź idącego z krwi chanów wielkiego rodu Najmanów”.