Kozierski h. Szeliga, vel Kozerski, Kozyrski, Kozarski, Koziarski, nazwisko wzięli zapewne od wsi Kozery i Kozery Małe albo Kozerki, w gminie i parafii Grodzisk Mazowiecki, dawny powiat sochaczewski, później błoński, a obecnie pow. Grodzisk Mazowiecki, woj. mazowieckie.
Niektórzy przenieśli się na Ruś i Wołyń. Kozierscy herbu Szeliga zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Bonawentura, burgrabia grodzki siewierski 1735.
Na Kozerach w pow. sochaczewskim musiała dziedziczyć w XV i XVI wieku różnoherbowa szlachta, byli tam i Prawdzice (Bon.). Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego wymienia także wieś tej nazwy w Lubelskiem, pow. Krasnystaw, gmina Rudnik, parafia Płonka.
Genealogia
(osób: 24)
• MARIANNA Tekla Kozierska h. Szeliga (1838-po 1867), c. Pawła i Franciszki Lipińskiej; zamieszkała Skierniewice, obecnie pow. Skierniewice, woj. łódzkie; ur. Warszawa, chrz. 1839 (MK Warszawa: św. Jan); m. (24 IV 1866 Skierniewice) Ignacy Szymański (ok. 1831-po 1867), s. Józefa i Elżbiety Krzeszowskiej; ur. Warszawa; ślub w parafii Skierniewice, pow. Skierniewice, obecnie woj. łódzkie, uwagi: on wdowiec lat 35, ona lat 24 (?!) (MK Skierniewice); dzieci: Helena Bronisława (I 1867-17 IX 1867 Skierniewice), Bronisław (ur. 17 V 1868 Skierniewice), Szczęsna Wanda (ok. 1875-po 1899), wyszła za (1899 Warszawa) Bronisława Szymańskiego, s. Piotra i Antoniny Sibińskiej (MK Warszawa: Wsz. Św.) – Szymańscy.
Źródła: Bon. t. 12/82; Sęcz.; SGKP t. 4/542; Szl. Król.; Urus. t. 7/373.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz