Spaszewski

Spaszewski, vel Spaszowski, Spasowski (?), w XVIII i XIX-tym wieku zamieszkiwali w ziemi wieluńskiej, na Mazowszu i w Sandomierskiem.

Suliszewski

Suliszewski h. Kościesza (in. Strzegomia), oraz h. Rawicz, vel Suliszowski, Szuliszewski, w dawnym woj. sandomierskim. Rodzina znana Paprockiemu w 1584 r. 

Szawernowski

Szawernowski h. Leliwa, vel Szawernoski, w W. Ks. Litewskim, w woj. witebskim i połockim. 

Szybiński

Działosza

Wukry

Szybiński h. Działosza, w woj. krakowskim, oraz h. Wukry, przydomku Mokosiej, w woj. wołyńskim.

Sztrunk

Sztrunk h. własnego (in. Desztrunk, De Strunk), vel (de) Strunk, Sztrunck, Schtrunck, w W. Ks. Litewskim, w woj. wileńskim. 

Szafarkiewicz

Szafarkiewicz h. Prus II, rodzina wielkopolska, z której niektórzy przedstawiciele należeli do klasy ziemiańskiej w XIX wieku.

Strubiński

Strubiński h. Prus, vel Prus-Strubiński, Strubieński, Strobiński, Strobieński, rodzina mazowiecka, w ziemi ciechanowskiej, pisząca się ze Strubin (de Strubiny). Niektórzy z nich osiedlili się w Wielkopolsce.

Szczygłowski

herb Jastrzębiec

herb Strzemię

Szczygłowski h. Jastrzębiec, albo h. Strzemię, vel Wydżga-Szczygłowski, Szczegłowski, Szczyglewski, według Długosza, pochodzą ze wsi Szczygłów, w pow. wielickim. Stanowią odgałęzieie rodu Wydżgów i zachowali to nazwisko, jako przydomek. 

Stawirej

Stawirej h. Jelita, vel Stawirey, Stawierej, Stawerej, drobna szlachta w ziemi bielskiej. Występują w aktach od XVI wieku. Niektórzy zmienili nazwisko na Stawirejski.

Sparmann

Sparmann h..., vel Sparman, Szpaarman, Szparman, także Sparmański, na Wołyniu. Otrzymali w Rzeczypospolitej na sejmie w 1790 r. nobilitację non praeciso scartabellatu.

Spensberger

Spensberger h. własnego (in. herbu Spensberger), vel Spensberger de Wiórogórski (Wiorogórski, Wierogórski), Szpensberger, błędnie: Spenoberger, rodzina pochodzenia niemieckiego a pierwotnie zapewne szkockiego, osiadła w W. Ks. Litewskim.

Speyer

Speyer h..., vel de Speyer, Spëyer, Szpëyer, Szpejer, rodzina wywodząca się z Niderlandów. Otrzymali prawo nowego szlachectwa dziedzicznego w Cesarstwie Rosyjskim.

Stackiewicz

Stackiewicz h. Ostoja, na Litwie, występują w aktach od 1700 r.  Ich gniazdem rodzinnym mają być Stackiszki w pow. trockim, 3 okręg polski, parafia i gmina Butrymańce. W 1865 r. wieś ta należała do Chełstowskich.

Stalkowski

Stalkowski h. Głosków, otrzymali szlachectwo w 1830 r. Nobilitacja nadana Franciszkowi Stalkowskiemu, dziedzicowi dóbr Głosków, przez cara Mikołaja I dnia 13 IV 1830 r. za wysiłki w ulepszeniu gospodarstwa rolnego.

Starnawski

Starnawski h. Dębno, występują w aktach od 1600 r. Zamieszkują m. in. w pow. miechowskim. Mikołaj, podsędek grodzki piotrkowski w 1729 r.

Stodolnicki

Stodolnicki h. Korab, na Podlasiu. Nazwali się od dóbr swych Stodolniki w pow. oszmiańskim. Piotr Stodolnicki, burgrabia grodu mielnickiego w 1778 r.

Strzelbicki

Strzelbicki h. Bończa, rodzina małopolska. Czy aby nie stanowią jednej rodziny ze Strzelbickimi herbu Sas, ze Strzelbic, w ziemi przemyskiej, dawny pow. staromiejski (Stary Sambor), woj. ruskie.

Syktowski

Syktowski h. Wąż, vel Sytkowski, w Małopolsce, notowani w aktach od 1600; później w woj. ruskim 1748. Według Encyklopedii Szlacheckiej, mieli wyjść ze wsi Sytkowo koło Poznania (obecnie w granicach miasta).

Szamotuła

Szamotuła h. Nałęcz, vel Szamotułła, na Podlasiu. Rodzina o której milczą herbarze. Jan, burgrabia grodzki drohiczyński w 1739 r.

Szelągowski

Szelągowski h. Jastrzębiec, w woj. wołyńskim, pow. włodzimierskim. Tak pisze o nich Niesiecki: „Są i Szelągowscy na Wołyniu, z których Teodor, miał za sobą Annę Deraszównę 1701”.