Szturm

Szturm h. własnego vel Sturm, Storm, Stormen, w Prusach 1700 r. Służyli w wojsku Rzeczypospolitej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r.
Herb — tarcza podzielona na cztery pola; w pierwszym i czwartym polu – dwie poprzeczki, w drugim i trzecim polu – głowa człowieka, trzy gwiazy oraz krokwie. 

Szyłański

Szyłański h. Topór vel Szylański, rodzina pochodzenia tatarskiego na Litwie. Ci sami zapewne, przydomku Bortkiewicz, występują jako elektorzy Księstwa Żmudzkiego 1697 r. (Con.).

Szymoński

Szymoński h. Jastrzębiec, vel Szymański, przydomku Rajtasz (Raytasz, Rajtas), w województwie rawskim 1781 r. 

Tabaczyński

Tabaczyński h. Grabie, vel Tabaczeński, na Kujawach w XVIII wieku.

Tabiszewski

Tabiszewski h. Bończa, w ziemi sieradzkiej 1756 r., później w Lubelskiem i na Wołyniu. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Tafiłowski

Tafiłowski h. Abdank (in. Habdank), rodzina mazowiecka, przydomku Tafił, który był w istocie ich pierwotnym nazwiskiem. Występują w aktach jako Tafiłowscy dopiero od połowy XVII wieku.

Talmont

Talmont h..., v. Talmontowicz, na Żmudzi. Rodzina znana tam już w 1621 roku o czym wspomina Niesiecki w Herbarzu. Wymieniają ich także Konstytucje sejmowe z 1697 r. (Con.). 
Byli właścicielami dóbr Talmontowszczyzna w woj. wileńskim, które już w 1693 r. należały do Berdowskich.

Tarczałowski

Tarczałowski h. Gozdawa, w powiecie wieluńskim, gdzie posiadali majątek ziemski Zajączki, skonfiskowany za udział w powstaniu 1831 r. 
Z nich: Kacper, powstaniec, dzierżawca ekonomii Krzepice, powiat Wieluń. 

Thugutt

Thugutt h. Pelikan, vel Thugut, Tugut, rodzina pochodzenia austriackiego, wywodzą się z Wiednia. Mieszkali m. in. w Łęczycy, dokąd przybyli z Cieszyna nad Narwią na przełomie XVIII i XIX wieku.

Toczyłowski

Toczyłowski h. Abdank (in. Habdank), rodzina podlaska, pochodząca zapewne z tego samego Toczyłowa w ziemi bielskiej, z którego wyszli T. herbu Samson. Osiedleni na Litwie, zostali zapisani w aktach powiatu trockiego 1750 r. Wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Todtleben

Todtleben h. własnego vel (von) Tottleben, Todleben, Totleben, Tottloben, rodzina wywodząca się z Saksonii. Pisali się hrabiami na Tottleben, Zeippau i Hausdorf, dobrach położonych do 1944 r. w powiecie Langensalza.
W XIX wielu zamieszkiwali w Warszawie oraz w guberni warszawskiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: Tadeusz Todtleben (1907-1994), działacz ruchu narodowego, sygnatariusz deklaracji założycielskiej Obozu Narodowo-Radykalnego, działacz Organizacji Polskiej.

Tokarski

Tokarski h. Roch II (in. Kolumna, Pierzchała), wywodzą się z Tokarzewa in. Tokarzowa w powiecie ostrzeszowskim, gdzie byli właścicielami już w 1440 r. (Nies.).

Tomczycki

Tomczycki h. Jastrzębiec, nazwisko wzięli być może od wsi Tomczyce w powiecie kutnowskim, gminie i parafii Plecka-Dąbrowa. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1850.

Tropiański

Tropiański h. Lubicz vel Tropieński, odnotowani w Wielkim Ks. Litewskim 1707 r. oraz ci sami zapewne jako Tropieńscy – na Żmudzi. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.

Kokeli

Kokeli h. Prawdzic, vel Kokieli, Kokelli, Kökeli, Kökely, rodzina przybyła z Węgier ze Stefanem Batorym. Jedna gałąź osiadła w Sieradzkiem. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie, w pierwszej połowie XIX

Truszkowski

Truszkowski h. Bończa vel Truskowski, przydomku Trusk, wywodzą się ze wsi Truszki w ziemi łomżyńskiej. Występują w tamtejszych aktach w latach 1421, 1438, 1473 (Kap.).

Trzaska

Trzaska h. Trzaska, już w czasach Długosza są w woj. krakowskim i ziemi łomżyńskiej. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu 1584 r. Niektórzy osiedli w Sieradzkiem.

Turkuł

Turkuł h. Ostoja (odm.), vel Turkułł, rodzina pochodzenia mołdaw- skiego, nobilitowana przez Jana III w 1676 roku. Odmianę herbu tak opisuje Niesiecki: „hełm jednak u nich odmienny: bo tam rękę noszą,