Mokracki h..., są w XVII wieku w woj. sieradzkim, a następnie w XVIII wieku w woj. lubelskim, w Galicji i na Litwie. Używali przydomku Żegota. Niektórzy z nich byli protestantami wyznania kalwińskiego (augsbursko-reformowanego). Paprocki zna Żegotów herbu Kietlicz na Śląsku w 1584 r.
Morbitzer, vel Morbicer, rodzina kupców krakowskich w XVIII wieku, a później także wojskowych.
Mrozowicki h. Prus III, vel Mrozowiecki, rodzina mazowiecka, osiedlona w Małopolsce, na Rusi Czerwonej i na Podolu. Pisali się z Mrozowic.
Miechowicki h. Pniejnia, vel Miechowiecki, drobna szlachta kujawska?, osiedlona m.in. w woj. sandomierskim i lubelskim.
Miernicki h. Jastrzębiec, rodzina małopolska, w woj. sandomierskim. Ich nazwisko powstało najpewniej od Mierników (Miernik), rodu zamieszku-jącego w obecnym woj. świętokrzyskim.
Miklaszewski h. Ostoja, vel Mikłaszewski, Miklaszowski, w woj. mazowieckim i w innych województwach. Początkowo nazywali się Miklasz (forma imienia Mikołaj) i dziedziczyli na Miklaszach (Miklasze in. Mikłasze).
Mikucki h. Ślepowron (in. Bujno), w ziemi wiskiej, pierwotnie nazywali się Mikuta i dziedziczyli we wsi Mikuty nad rzeką Wissą, w parafii Słucz, obecnie pow. Grajewo. Na początku XVI wieku zmienili nazwisko na Mikucki.
Milżecki h. Odrowąż (odm.), vel Milżycki, Miłżecki, rodzina małopolska, w woj. krakowskim. Pisali się z nieznanej bliżej wsi Milzno (Milżno).
Minkiewicz h. Odrowąż, vel Odrowąż-Minkiewicz, w W. Ks. Litewskim, w woj. trockim. Rodzina wywodząca się z bojarów litewsko-ruskich. Niektórzy używali przydomków Druszejko i Rymwid.
Mirecki h. Szeliga, vel Magiera-Mirecki, znani Paprockiemu (1584), pochodzą od Magierów vel Magerów herbu Szeliga. Chociaż w dawnych herbarzach wywodzą ich z Mircza, w ziemi sandomierskiej, to właściwym gniazdem Mireckich jest wieś Mircze, w woj. lubelskim, dawny pow. hrubieszowski, dzisiaj Tomaszów Lubelski.
Mierosławski h. Leszczyc (in. Bróg), vel Mirosławski, rodzina kujawska, osiadła także w Wielkopolsce, pisała się „z Mierosławic”. Nazwisko wzięli od wsi Mierosławice, w dawnym pow. inowrocławskim, dzisiaj Mirosławice, pow. Mogilno, gm. Strzelno.
Młynarski h. Belina, pisali się ze wsi Młynarze w ziemi różańskiej, parafia Sieluń, obecnie pow. Maków Mazowiecki, gdzie mieszkała drobna szlachta. W 1781 r. własność Chełchowskich, Długołęckich, Gierwatowskich, Grzymałowskich, Ogonowskich, Żerańskich, Zaleskich. W 1827 r. we wsi znajduje się 15 gospodarstw, 110 mieszkańców.
Mniński h. Jelita, vel Saryusz-Mniński, przydomku Saryusz in. Sariusz, rodzina małopolska, biorąca nazwisko od wsi parafialnej Mnin, dawniej w pow. chęcińskim, obecnie pow. Końskie, woj. świętokrzyskie. Występują jako dziedzice tej wsi od czasów Długosza do 1573 r. Niektórzy z nich przenieśli się do W. Ks. Litewskiego.
Moczyński h..., być może pochodzą od Mączyńskich. Otrzymali zatwierdzenie szlachectwa na sejmie grodzieńskim w 1793 r. Z nich: Jakub, kapitan wojsk polskich 1783. Wiktor, geometra królewski 1785.
Mogilnicki h. Lubicz, vel Mogielnicki, wywodzą się zapewne ze wsi Mogielnica, w parafii Łęg, gminie Drobin, w pow. płockim, z której pisali się też Ubyszowie herbu Cholewa.
Mojkowski h. Jastrzębiec (in. Boleścic), vel Moykowski, rodzina mazowiecka, pisząca się „z Mojkowa” w ziemi płockiej. Jedna ich linia, osiadłszy na Podlasiu w XV stuleciu, założyła także osady Mojków i Mojki, z których się pisała.
Posty
Komentarze
