Mniński

Mniński h. Jelita, vel Saryusz-Mniński, przydomku Saryusz in. Sariusz, rodzina małopolska, biorąca nazwisko od wsi parafialnej Mnin, dawniej w pow. chęcińskim, obecnie pow. Końskie, woj. świętokrzyskie. Występują jako dziedzice tej wsi od czasów Długosza do 1573 r. Niektórzy z nich przenieśli się do W. Ks. Litewskiego.

Jan i Stanisław, synowie Melchiora, 1582 r. Jan, syn Janusza z Mnina, 1589 r. Anna, żona Stanisława z Gorzkowa 1590 r. Mikołaj, w 1655 roku dziedzic wsi Jasień i Barycz (Akta Chęcińskie). Jan, syn Mikołaja z Mnina, 1660 r. Marcjan z żoną Anną, posesorowie wsi Praszki 1671 r. Po Janie syn Florian 1689 r. Zygmunt, pisarz grodzki słucki 1708 r. NI., elektor 1733 r. z woj. sandomierskiego, a Kazimierz i Piotr, stronnicy Augusta III. Patrycjusz, przeor Paulinów warszawskich 1757 r.

Mnińscy herbu Jelita zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1804 r. oraz w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

Genealogia 
(osób: 21)

• EMILIA Mnińska h. Jelita (ok. 1805-po 1837), c. Antoniego i 1ż. Bibianny Lubańskiej; zamieszkała Sitkówka, parafia Chęciny, obecnie pow. Kielce; ur. Sitkówka, parafia Chęciny (MK Chęciny); m. (16 I 1827 Chęciny) Jan Kowański h. wł. (ok. 1800-po 1837), s. Józefa i Urszuli Kowalskiej, podporucznik wojsk polskich do 1831, następnie podporucznik inwalidów wojsk rosyjskich; otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r., a jego syn Henryk, żołnierz w wojsku rosyjskim, został wylegitymowany w Królestwie 1852 r., bez podania herbu (Urus.); ślub w parafii Chęciny, miejscowość: Chęciny (MK Chęciny); dzieci: 1. Bronisława Elżbieta (ur. 19 XI 1827), 2. Henryk Piotr Antoni (ur. 18 I 1829), 3. Walerian Euzebiusz Antoni (ur. 15 XII 1834), Konstanty Grzegorz Walerian? (ur. 11 III 1837) – Kowańscy.

• KAJETAN Jan Wojciech Saryusz-Mniński h. Jelita (6 IV 1817-po 1845), s. Antoniego i Bibianny Lubańskiej, żołnierz armii carskiej 1845; w aktach także: Jan Kajetan Wojciech Sariusz-Mniński; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1845 r. z herbem Jelita, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki (Urus.; Sęcz.); ur. Sitkówka, parafia Chęciny, obecnie pow. Kielce, chrz. 1817, w akcie chrztu podano zapewne błędnie nazwisko matki: Barbara Wolska (MK Chęciny).

 

Źródła: Krzep. Małop. 64; Sęcz.; Urus. t. 11/173.