Neronowicz

Jelita

Ostrogski

Neronowicz h. Jelita (oraz h. Ostrogski), na Rusi Czerownej, używali przydomku Szpilewski (Szpilowski). 

Nalepiński

Nalepiński h. Dołęga, na Podlasiu, pierwotnie zapewne – Nalepa. Jakub Nalepiński, dziedzic wsi Kruhłe in. Kruhle, parafia Kleszczele, pow. Bielsk Podlaski, 1768 r.

Nemitz

Nemitz h. Bibersztein (in. Biberstein, Biberstejn), vel Nejmitz, Neymitz, Neimitz, Nejmic, Niemitz etc., rodzina pochodzenia śląskiego, notowana w aktach od 1450 r. Michał Nemitz, wiceregent wschowski 1764. 

Nestorowicz

Nestorowicz h. własnego (in. Pobóg odm., Dołęga), vel Nesterowicz, w Wielkim Ks. Litewskim, później także na Podlasiu, Rusi Czerwonej, w Wielkopolsce i w Prusach. 

Niedabylski

Niedabylski h. Bończa, vel Niedobylski, wzięli nazwisko od wsi Niedabyl in. Niedobyl, w ziemi czerskiej, obecnie pow. Białobrzegi, gmina i parafia Stromiec. Pisali się też często Niedobylski. W XVII wieku są w woj. lubelskim i w ziemi nurskiej.

Niemirowskl

Niemirowskl h. Trzaska, vel Niemierowski, Nimirowski, Niemiroski etc., na Mazowszu i na Rusi Czerwonej. Wymienia ich Paprocki w 1584 r. Ich gniazdem rodzinnym są Niemirowice, w parafii Biała Rawska, pow. Rawa Mazowiecka.

Niepokojczycki

Niepokojczycki h. Waga (odm.), vel Niepokoyczycki, Niepokójczycki, na Litwie, w woj. brzeskim litewskim, pisali się „z Niepokojczyc”. Używali przydomku Abramowicz, a niekiedy Pociej, uważając że są jednego pochodzenia z tą rodziną. Inna gałąź używała przydomku Lewkowicz. Nazwisko wzięli od wsi Niepokojczyce nad Muchawcem, pow. Kobryń. Istniała tu w 1857 r. parafia ewangelicko-reformowana, która „miała 45 dusz” (SGKP).

Nieprzecki

Nieprzecki h. Paprzyca, vel Nieprzeski, stara rodzina małopolska, z ziemi krakowskiej. Jej gniazdem jest wieś Nieprześnia, dawniej Nieprzesna, w pow. bocheńskim, parafia Sobolów. Według dokumentów są dziedzicami tej wsi w latach 1494-1581. W roku 1581 mają tu dzłały: Neprzescy, Stradomski i Piaskowski.

Niklewicz

Niklewicz h. Gryf (in. Świeboda, Swoboda), vel Nyklewicz, pierwotnie nazywali się Nikiel. Rodzina zapewne mieszczańska. Nadanie szlachectwa otrzymała 1768 r. Byli także Nikielowie herbu Półkozic i Niklowiczowie h. Hołobok zamieszkujący w XV wieku w Małopolsce.

Nitowski

Nitowski h. Lubicz (oraz h. Dołęga), czasem Mitowski, Nitawski, na Mazowszu, skąd niektórzy przenieśli się na kresy Rzeczypospolitej, do woj. kijowskiego. Rafał, łowczy kijowski 1615. Michał, dziedzic dób Zołotyjewo, w woj. kijowskim 1693 r. 

Nizowski

Nizowski h. Nizowski-Siła, vel Niżowski, mieli używać przydomku Wizgierd. Byli Wizgierdowie na Żmudzi pieczętujący się herbami Odrowąż i Lubicz. Bazyli Nizowski 1658 r. Jan, instygator grodzki owrucki 1791 (Wyr. Tryb. Lubel.).

Nosarzewski

Nosarzewski h. Dołęga, vel Nosarzeski, Nosarzowski, Nasarzewski etc., rodzina mazowiecka, licznie rozrodzona, wywodząca się ze wsi Nosarzewo, w pow. mławskim, parafii Szydłowo. Dobra te uległy podziałowi na Nosarzewo Wielkie (Major) i Małe (Minor). Obecnie są to dwie osady: Nosarzewo Polne i Nosarzewo Borowe.

Nurzyński

Nurzyński h. Rawicz, vel Nużyński, Nóżyński, Nożyński, Nuryński, rodzina podlaska, licznie rozrodzona. Nazwisko wzięli od wsi Nurzyna, parafia, gmina i powiat Łuków, obecnie woj. lubelskie, gdzie są notowani w aktach już 1475 r. 

Nieciecki

Nieciecki h. Poraj, vel Niecieski, Nieciewski, Niesiecki, Mieciecki, na Podlasiu, notowani w aktach ziemi drohickiej od 1450 r., następnie również w ziemi bielskiej.

Niedzieski

herb Pogoń

herb Prus I

Niedzieski h. Pogoń (in. Pogonia), czy nie pochodzą od Niedzielskich herbu Prus? Byli na Wołyniu, posiadali tam wieś Krzywe do 1771 r.

Nielepiec

Nielepiec h. Prus I, wiodą się z Małopolski. Ich gniazdem rodowym jest wieś Nielepice, gmina Zabierzów, dawniej w pow. chrzanowskim, obecnie pow. Kraków, woj. małopolskie. Gabriel Nielepiec, jest dziedzicem tej wsi 1596 r. Byli też właścicielami wsi Wilamowo i Osiek Dolny 1680, Grodziec 1702, Bieńkowice 1738, w woj. krakowskim. Należeli do elektorów królewskich 1733 r. z woj. krakowskiego, 1764 r. z ziemi halickiej (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782 i 1804 r. oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Andrzej, prokurator krakowski 1702. Franciszek, major wojsk koronnych 1712. 

Niemętowski

herb Pobóg
herb Sulima

Niemętowski h. Sulima, vel Niementowski, w powiecie radomskim 1729. 

Niwiński

Niwiński h. Paprzyca (in. Poprzyca, Kuszaba), vel Niewiński, na Podlasiu, przeważnie drobna szlachta, licznie rozrodzona. Używali przydomków Chreba, Książyk i być może innych. 

Noiński

Noiński h. Grzymała, rodzina podlaska. Byli właścicielami m. in. wsi Suchawa w ziemi mielnickiej 1792, Skorocice w pow. stopnickim 1858. 

Nowacki

Nowacki h. Ogończyk, w woj. sieradzkim i na Kujawach. Byli właści- cielami dóbr Wilczkowice w woj. sieradzkim 1738. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1853 r. bez przedstawienia herbu. Z nich Fryderyk Kazimierz, syn Franciszka, urzędnik w rządzie guberni mazowieckiej, otrzymał prawa nowego szlachectwa 1840 r. Zarówno w Spisie szlachty Królestwa Polskiego, jak i w Herbarzu Uruskiego, tenże Fryderyk wymieniony jest jako Nowacki herbu Nowacki.