Nestorowicz

Nestorowicz h. własnego (in. Pobóg odm., Dołęga), vel Nesterowicz, w Wielkim Ks. Litewskim, później także na Podlasiu, Rusi Czerwonej, w Wielkopolsce i w Prusach. 

Pochodzą niewątpliwie od jakiegoś Nestora lub Nestera. Nazwisko Nestorowicz pojawia się w tzw. Metryce litewskiej już w XVI wieku. Fedko Nestorowicz, bojar teleżyński 1528. Jan, odźwierny królewski 1541. Jan z pow. orszańskim podpisał elekcję 1674 r. Jan Piotr, dziedzic Janowszczyzny, podstoli brzeski litewski 1694, stronnik Augusta II, stolnik brzeski, został 1721 r. kasztelanem brzeskim litewskim, a ustąpił 1731 r. Hieronim i Michał, starosta oświcki, porucznik woj. brzeskiego litewskiego, podpisali elekcję 1733 r. z woj. brzeskim litewskim.

Od XVIII wieku widzimy ich również na terenach Korony. Kazimierz Nestorowicz, łowczy sanocki, dziedzic dóbr Szarkówka 1764 r. Józef, podstoli kowalski, posesor Woli Goryńskiej 1729 r. Józef, subdelegat radomski 1778-1794. Dominik, urzędnik w Sandomierzu 1844 r.

Niesiecki chyba mylnie podejrzewa, że są pochodzenia wołoskiego, i że ich protoplastą jest Nester Ureki, szlachcic wołoski, indygenowany w Rzeczypospolitej w 1607 r. 

Byli na Litwie także Nesterowie herbu Pobóg. Adam Nester, major wojsk koronnych 1740 r. (Sigil.). Michał, zapisany do ksiąg szlachty guberni kowieńskiej 1819 r. 

Nestorowiczowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji w latach 1764-1804 oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Dołęga, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski. Z nich jeden senator, kasztelan brzeski litewski w latach 1721–1731. 

Herb — w polu błękitnym srebrna podkowa ocelami na dół, z barkiem lewo-ukośnie strzałą od góry przeszytym. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Genealogia 
(osób: 66)

• DOMINIK Michał Nestorowicz h. wł. (ok. 1800-po 1844), s. Władysława i Marianny Marcjanny Miodzowskiej, radca honorowy, sekretarz powiatu sandomierskiego; zamieszkały w mieście Sandomierz; razem z dziećmi wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1844 r. z herbem Dołęga, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Urus.; Sęcz.); ż. (1829 Sandomierz) Joanna Teodozja Kulczycka (ok. 1810-po 1842); w aktach także: Teodozja Kulczycka; ślub w katedrze sandomierskiej (MK Sandomierz: NMP Katedra); dzieci: Ignacy, Karol, Matylda, Leon.

prof. inż. Melchior Nestorowicz
(1880-1939)

 

• MATYLDA Nestorowicz h. wł. (8 III 1835-po 1865), c. Dominika Michała i Joanny Teodozji Kulczyckiej; ur. Sandomierz, chrz. 1835 (MK Sandomierz: NNMP Katedra); m. (1854 Sandomierz) Cyprian Strużyński h. Jastrzębiec (29 IX 1831-po 1865), s. Wojciecha i Julianny Popiel h. Sulima; ur. Sandomierz; ślub w katedrze sandomierskiej (MK Sandomierz: NNMP Katedra); dzieci: 1/ Marcin Strużyński (ok. 1860-po 1884), voto: (1884 Bogurzyn) Julia Józefa Rudowska (ok. 1860-po 1884), c. Ignacego i Kazimiery Majewskiej; ślub w parafii Bogurzyn, pow. Mława (MK Bogurzyn); 2/ Marian Syneriusz Strużyński (ok. 1865-po 1891), voto: (16 X 1891 Obrazów) Antonina Bronisława Pietruszeńska (ok. 1870-po 1891), c. Ignacego i Marii Niemczykiewicz; ślub w parafii Obrazów, pow. Sandomierz, miejscowość: Bilcza (MK Obrazów).
 

Źródła: Bon. Pocz. 203; Bork. Sp. 274; Dw. Teki; Nejm.; Nies. t. 6/530, 9/204; Ostr. t. 1/384 nr 2234, t. 2/227; PSB t. 22; Sęcz.; Urus. t. 12/60.