Nizowski h. Nizowski-Siła, vel Niżowski, mieli używać przydomku Wizgierd. Byli Wizgierdowie na Żmudzi pieczętujący się herbami Odrowąż i Lubicz. Bazyli Nizowski 1658 r. Jan, instygator grodzki owrucki 1791 (Wyr. Tryb. Lubel.).
Antoni, sztabskapitan okręgu korpusu żandarmów armii carskiej, z zasady posiadanego stopnia oficerskiego, otrzymał prawo nowego szlachectwa w Królestwie Polskim 1842 r., wraz z herbem Nizowski-Siła. Opisu herbu nie przedstawiono.
• ANTONI Nizowski h. Nizowski-Siła (ok. 1795-po 1852), s. Michała i Krystyny Koruniewskiej (w aktach także: Korzeniowskiej), sztabskapitan okręgu korpusu żandarmów armii carskiej; wstąpił 1812 r. do 2 pułku liniowego piechoty, 1817 r. awansował na podporucznika w 3 pułku ułanów; w 1831 r. na żądanie uwolniony od służby, rozkazem komenderującego czynną armią Księcia Warszawskiego wcielony do 3 okręgu korpusu żandarmów w randze porucznika, w 1835 r. mianowany naczelnikiem radzyńskiej żandarmerii, w 1841 r. został sztabskapitanem; otrzymał prawo nowego szlachectwa w Królestwie Polskim 1842 r., z zasady posiadanego stopnia oficerskiego, wraz z herbem Nizowski-Siła (Urus.; Sęcz.); 1ż. (1826 Suchożebry) Julianna Porazińska h. Rawicz (ok. 1805-ok. 1831), c. Franciszka i Antoniny Roszkowskiej; w aktach czasem błędnie: Porczyńska; ślub w parafii Suchożebry, pow. Siedlce; dzieci: Konrad; 2ż. (1832 Warszawa) Marianna Tekla 
