Niklewicz

Niklewicz h. Gryf (in. Świeboda, Swoboda), vel Nyklewicz, pierwotnie nazywali się Nikiel. Rodzina zapewne mieszczańska. Nadanie szlachectwa otrzymała 1768 r. Byli także Nikielowie herbu Półkozic i Niklowiczowie h. Hołobok zamieszkujący w XV wieku w Małopolsce.

Wojciech, towarzysz chorągwi pancernej 1670, miecznik nowogrodzki 1689. Jan, rotmistrz wojsk koronnych 1680. Idzi, pisarz grodzki oświęcimski 1761. Kazimierz, szambelan Stanisława Augusta 1788. Jan Henryk (ok. 1810-1871), kupiec krakowski, członek Izby Handlowo-Przemysłowej, radca Tow. Dobroczynności. Tadeusz (1877-1956), inżynier, budowniczy mostów i urządzeń portowych na Dalekim Wschodzie, m. in. we Władywostoku, absolwent Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu. Jadwiga (1895-1975), matka Andrzeja Romockiego (1923-1944), ps. Morro.

Niklewiczowie herbu Gryf zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.
Genealogia
(osób: 54)
 

• FRANCISZEK Swoboda-Niklewicz h. Gryf (ok. 1760-po 1800), s. Idziego i Marianny Gołębiewskiej, stolnik bełski; pisał się Swoboda-Niklewicz; zapisał 1788 r. dożywocie swej 2-iej żonie Dominice Niemiryczównie, starościance nowosieleckiej; jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1842 r. z herbem Gryf, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej (Urus.; Sęcz.; Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.); 1ż. Dominika Łaźnińska h. Jelita (ok. 1760-ok. 1785); dzieci: Wawrzyniec; 2ż. (ok. 1785) Dominika Niemirycz h. Klamry (ok. 1765-po 1788), c. Bonawentury i Anieli Krzyckiej (2v. za Walentym Łaźnińskim, łowczym koronnym), starościanka nowosielecka in. nowosielska.

• MARIANNA Niklewicz, voto Czyżewska (ok. 1844-1 XII 1906), c. Franciszka i Franciszki Wiśniewskiej; zamieszkała Pniewo, parafia Puchały, pow. Łomża; zm. Pniewo, lat 62, wdowa (MK Puchały); m. (8 VI 1868 Puchały)  Jan Czyżewski (ok. 1830-p. 1906), s. Kazimierza i Marianny Baranowskiej; ślub w parafii Puchały, miejscowość: Pniewo, uwagi: on wdowiec (MK Puchały).

Źródła: Bork. Sp. 280; Dw. Teki; Sęcz.; Urus. t. 12/153.