Gołębiewski h. Gozdawa, vel Gołembiewski, Gołębieski, Gołembieski, Gołębiowski, Gołembiowski, Gołębioski, Gołembioski, pisali się z Gołębi. Rodzina mazowiecka wywodząca się zapewne ze wsi Gołębie Wielkie koło Pułtuska (Bon.).
Krzysztof Gołębiewski, syn Włościbora i Anny z Kuklińskich, ustanawia opiekę 1540 r. (AGZ Płock). Gołębiewscy vel Gołębiowscy tego herbu podpisali elekcję 1697 r. z ziemią zakroczymską, ciechanowską i woj. ruskim.
Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, we Lwowie 1787, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni wileńskiej 1834, podolskiej 1845-1896.
• DOMINIKA Gołębiowska h. Gozdawa (ok. 1770-po 1790), c. Jana Ignacego i Antoniny Jarzyna; m. (30 V 1790 Kozłów) Michał Błażowski (ok. 1760-po 1790), s. Piotra i NN.; ślub w parafii Kozłów, obecnie Ukraina (MK Kozłów).
• IGNACY Gołębiowski, Gołębiewski h. Gozdawa (ok. 1790-po 1820), s. Macieja i Agnieszki Dąbrowskiej, właściciel dóbr we wsi Białe Małe, parafia Osuchów, woj. mazowieckie (MK Osuchów); ż. (8 II 1819 Osuchów) Brygida Bajkowska h. Lubicz (ok. 1800-1875), c. Balcera (Baltazara) i Salomei Wilskiej h. Półkozic; zm. prawd. Białe Małe, parafia Osuchów, woj. mazowieckie; ślub w parafii Osuchów, woj. mazowieckie (MK Osuchów); dzieci: Leopold.
Gołębiewskih. Prawdzic, vel Gołembiewski, Gołęmbiewski, Gołębiowski, Gołembiowski etc., na Mazowszu, pisali się „z Gołębi”.
Według Bonieckiego, wyszli ze wsi Gołębie, w ziemi rożańskiej. Wieś Gołębie, w parafii Andrzejewo, obecnie pow. Ostrów Mazowiecka, wymienia Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego (t. 2/670).
Jerzy, syn Michała i Elżbiety z Rościszewa Bystramówny, 1614 r. Jan Gołembiowski, zarzucił Nieczajowi nieszlachectwo 1635 r. Florian, wojski różański 1696 r. Stanisław Gołembiowski, subdelegat grodzki różański 1713 r. Franciszek Gołembiewski, komornik graniczny lubelski 1775 r.
Jan, Marcin, Stanisław, regent grodzki różański i Wojciech, pisali się z ziemią różańską, na elekcję Jana Kazimierza 1648 r. Piotr, podstarości, następnie podsędek nurski, podpisał obiór Jana III-go 1674 r., a syn jego Paweł, elekcję Augusta II-go 1697 r.
Jako Gołębiowscy herbu Prawdzic wylegitymowali się ze szlachectwa przed Deputacją Wywodową wileńską 1800 r., w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.
• JULIANNA Gołębiowska h. Prawdzic (22 V 1811-po 1839), c. Łukasza i Józefy Pałuskiej; razem z ojcem wylegitymowała się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1839 r. z herbem Prawdzic, została zapisana do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; ur. w parafii Poryck (Bon.; Urus.; Sęcz.).
• ŁUKASZ Gołębiowski h. Prawdzic (ok. 1772-po 1839), s. Józefa i Barbary Kozłowskiej; w aktach także: Ł. Gołembiowski; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1839 r. z herbem Prawdzic, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; wylegitymował się, jako wnuk Jana G., który według akt grodzkich krakowskich z r. 1731 sprzedał Franciszkowi Szwarcemberk Czerny wieś Wilczkowice (Bon.; Urus.; Sęcz.); ż. (26 VI 1803 Łuck) Józefa Pałuska (ok. 1785-po 1829), c. Ignacego i Brygidy NN.; według Uruskiego: Pałucka; dzieci: Kazimierz, Julianna, Seweryn, Ignacy, Celina.
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz