Gębski

Gębski h. Gryf, vel Gembski, Gęmbski, Gąmbski, Gambski, Gąbski, Gabski, w północnym Mazowszu (Urus.). 

Pisali się ze wsi Gęby in. Gąby w pow. sochaczewskim. Obecnie wieś ta nosi nazwę Gąba i leży w parafii i gminie Mszczonów, pow. Żyrardów, woj. mazowieckie. 

Maciej z przydomkiem Skubiczowicz wzmiankowany w aktach łomżyńskich 1579 r. Wawrzyniec, syn Wacława, dziedzic części Dworzna 1608. Wojciech, posesor wsi Nosy 1698 (Don. Vars.). Walenty, burgrabia grodzki warszawski 1729. Piotr Paweł, dzierżawca folwarku Mokre, w pow. zamojskim 1851. 

Gębscy podpisali elekcję 1697 r. z ziemią czerską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

• ANNA Gębska (ok. 1800-po 1821), c. Mikołaja i Marianny Zdzieszyńskiej (Dziesińskiej); ur. w parafii Mszczonów, pow. Żyrardów, woj. mazowieckie (MK Mszczonów); m. (17 I 1821 Warszawa) Hieronim Zaborowski (ok. 1795-po 1821), s. Andrzeja i Rozalii Szulc; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej, ASC Cyrkuł VII).

• KACPER Kasper Gębski (1773-po 1810), s. Franciszka i Anny Kurzątkowskiej; jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Gryf (Urus.; Szl. Król.); ur. Piotrków Trybunalski, chrz. 20 XI 1773, uwagi: Magnific. (MK Piotrków Trybunalski); ż. (ok. 1800) Marianna Chomicka (ok. 1780-po 1810); dzieci: Piotr.

Źródła: Szl. Król.; Urus. t. 4/138-139.