Poliwczyński h. własnego (in. Leliwa odm.), vel Polewczyński, Poliwczeński, Polewczeński etc., zamieszkiwali głównie w ziemi michałowskiej i używali przydomku Długosz.
Poliwczyński h. własnego (in. Leliwa odm.), vel Polewczyński, Poliwczeński, Polewczeński etc., zamieszkiwali głównie w ziemi michałowskiej i używali przydomku Długosz.
Połoński h. Leliwa (odm.), w W. Ks. Litewskim i na Wołyniu. Są podobno jednego pochodzenia z domem Hlebowiczów herbu Leliwa.
Podlecki h. Nałęcz, pisani także Podleski, wzięli nazwisko od wsi Podleck in. Podlecko, na Mazowszu. Jedna ich linia pisała się z Gosławia.
Przespolewski h. Topór (in. Pałuka), vel Przespoleski, Przezpolewski etc., rodzina wielkopolska, pisali się z Przespolewa, w pow. kaliskim. Wymienia ich Paprocki w 1584 r.
Popkowski h. Pomian, vel Białosuknia-Popkowski, Papkowski, w ziemi łomżyńskiej. Stanowią odgałęzienie rodziny Białosuknia.
Poleski h. Jastrzębiec, vel Boleścic-Poleski, Polewski, pisali się z Poleszyna w Sieradzkiem i używali przydomku Dymek.
Polikowski h. Junosza, vel Polkowski, stara rodzina mazowiecka, osiadła na Podlasiu. Stanowią gałąź Rościszewskich, pierwotnie jak oni nazywani Ziemakami (rodowe imię w rodzie Junoszów, forma imienia Ziemomysł).
Pomarzański h. Pobóg, vel Pomorzański, Pomarski, Pomażański, Pomazański, Pomorski, Pomerzański?, wyszli prawdopodobnie ze wsi Pomarzany, dawniej Pomorzany (w dawnych dokumentach „Pomorano”), w pow. gnieźnieńskim. Nazwa ta oznaczała, że pierwszymi osadźcami byli zapewne jeńcy wojenni pochodzący z Pomorza.
Poplewski h..., szlachectwo otrzymali synowie Marcina, majora wojsk polskich, uczestnika kampanii napoleońskich, na podstawie stopnia oficerskiego ich ojca.
Postawka h. własnego (in. Postawka, Lwia gwiazda), vel Postawko, Postawski?, oprócz herbu własnego, różni Postawkowie używali też Leliwy i Pogoni.
Pożoski h. Dębno, vel Pożowski, Pozowski, Pozoski, Pożoga, w dawnym woj. sandomierskim, pochodzą od Oleśnickich, pisali się „z Pożog” (Pożok).
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson