Herb — tarcza w poprzek przedzielona, w górnym polu błękitnym dwie kotwice ukośnie skrzyżowane, w dolnym czerwonym koń biały w prawo z popręgiem czarnym, jak w herbie Starykoń. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Labry błękitne podbite srebrem.
Genealogia
(osób: 12)
• JÓZEF Mikołaj Majewski h. Dosługa (ok. 1790-po 1842), s. Kajetana i Marianny Zaleszczyńskiej, naczelnik komory wodnej w Warszawie; zamieszkały w Warszawie; w aktach także: Mikołaj Józef Majewski; otrzymał prawa nowego szlachectwa 1841 r., a herb Dosługa 1842 r.; miał kilka córek, z których jedna za Sbarborym, urzędnikiem w Warszawie (Urus.; MK Warszawa-Tarchomin: św. Jakub); ż. (10 VIII 1820 Warszawa) Teodozja Kowalewska (ok. 1800-po 1825), c. Wojciecha i Marianny Olesińskiej; ślub w Warszawie (MK Warszawa: ASC Cyrkuł VII); dzieci: Józefa, Teodozja, Zofia, Marianna, Ludwika (Zofia), Józef, Celina.
• LUDWIKA Zofia Majewska h. Dosługa (1824-po 1863), c. Józefa i Teodozji Kowalewskiej; w aktach także: Zofia Ludwika Majewska; zamieszkała w Warszawie 1843; ur. Warszawa, dopełnienie chrztu 1837 (Urus.; MK Warszawa: św. Jan); m. (26 X 1843 Warszawa) Józef Sbarbory (ok. 1810-po 1863), s. Jakuba i Joanny Skibniewskiej (Skibniowskiej), urzędnik w Warszawie; w aktach także: Józef Sbarbori, z rodziny pochodzenia włoskiego; ślub w parafii św. Jakuba, miejscowość Warszawa (MK Warszawa-Tarchomin: św. Jakub); dzieci: 1. Jan (ur. 1850), 2. Laura, 3. Teodozja, 4. Ryszard (ur. 1862 Warszawa), chrz. 1863 (MK Warszawa: św. Jan) – Sbarbory.
Źródła: Ostr. t. 1/109, nr 583, t. 2/64; Urus. t. 10/114.
herb Dziób
Majewski h. Dziób (in. Łabędź odm., Biały łabędź), vel Majeski, w ziemi lwowskiej. Wywodzą się od Jana vel Józefa Jana Majewskiego, nobilitowanego przez króla Stanisława Augusta w 1768 r. wraz z częściowym uwolnieniem od skartabelatu.
Majewscy herbu Dziób zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji w 1782, 1804 i 1816 r., w Królestwie Polskim oraz w okręgu białostockim w latach 1836-1862. Podczas legitymacji niektórzy błędnie podali, że ich herbem jest Łabędź, a jeszcze inni, że Łabędź odmienny.
Herb — w polu czerwonym łabędź biały, dziób i nogi czarne mający; nad hełmem trzy pióra strusie.
Genealogia
(osób: 32)
• KLEMENS Antoni Stanisław Majewski h. Dziób (1 XI 1821-po 1872), s. Antoniego Feliksa i Agaty Doroty Mirewicz, właściciel majątku ziemskiego we wsi Modrzew, parafia Świętomarz, obecnie pow. Starachowice (MK Nowa Słupia); razem z ojcem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1845 r. z herbem Łabędź, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sanomierski (Urus.; Sęcz.); ż. (5 II 1859 Świętomarz) Klotylda Jaworska (ok. 1830-po 1859), c. Teofila i Teofili Chlewickiej; zapowiedzi 9 I 1859 w parafii Świętomarz, obecnie pow. Starachowice, miejscowość: Kielce; ślub tamże, miejscowości: Brzezie i Świętomarz (MK Świętomarz); dzieci: Stanisław, Antoni.
• MARIANNA Majewska h. Dziób (ok. 1820-po 1860), c. Franciszka i Marianny Grzybińskiej; w aktach występuje także jako Maria Majewska; ur. Podczachy, majątek rodzinny, parafia Nowe, gm. Krośniewice, dawny pow. gostyniński, obecnie pow. Kutno (Urus.; Sęcz.; MK Nowe); m. (1843 Nowe) Antoni Kolbe (ok. 1820-po 1860), s. Antoniego i Anny Brudre; błędnie odczytywany jako Antoni Kolb; ślub w parafii Nowe, miejscowość: Podczachy (MK Nowe); dzieci: 1. Zofia Anna (ur. 1845 Podczachy); 2. Antonina (ok. 1850-1888), ur. prawd. Podczachy, zm. Warszawa, voto: Antoni Busse (MK Warszawa: św. Barbara); 3. Ludomiła Maria Eugenia (ok. 1855-po 1889), voto: (29 X 1888 Włocławek) Antoni Busse (ok. 1840-po 1889), s. Jana i Marii Podgórskiej; ślub w parafii św. Jana Chrzciciela, miejscowość: Włocławek, uwagi: wdowiec po Antoninie z domu Kolbe (MK Włocławek: św. Jan Chrzciciel) – Kolbe.
Źródła: Bork. Sp. 233; Sęcz.; Szl. Gal.; Szl. Król.; Urus. t. 10/114-115; T. Gajl, Herbarz polski.
Majewski h. Nałęcz, w ziemi chełmskiej, z którą podpisali elekcję 1697 r. W XVIII wieku posiadali majątki Radziechów, Masław, Fałatycze i inne w ziemi mielnickiej (Akta Mielnickie).
Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782 r., w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w Cesarstwie Rosyjskim, w guberni grodzieńskiej 1865 r. Z nich: Stanisław, wiceregent grodzki krasnostawski 1700. Mikołaj, komornik pilzneński 1721. Kazimierz, cześnik latyczowski 1722 (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.).
Tenże
herb przyjął także Józef Jerzy Majewski, nobilitowany 1768 r. (Sigil.).
Nazwisko Majewskich dość często spotykane jest wśród neofitów.
Genealogia
(osób: 23)
•
FELIKS Majewski (ok. 1770-1805), podpisarz stężycki; właściciel części
wsi Rakowo Boginie, parafia Drozdowo, obecnie gmina Piątnica, pow.
Łomża, woj. podlaskie; jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w
Królestwie Polskim 1839 r. z herbem Nałęcz; zm. Rakowo Boginie, parafia
Drozdowo (Urus.; Szl. Król.; MK Drozdowo); ż. (1796 Drozdowo) Franciszka
Rakowska
h. Trzywdar (ok. 1780-po 1805), c. Jakuba, podwojewodziego wiskiego,
marszałka Trybunału koronnego, posła z ziemi wiskiej na Sejm 4-letni,
marszałka ziemi wiskiej w konfederacji targowickiej, i Barbary Krajewskiej,
dziedziczka na Rakowie Boginiach; ślub w parafii Drozdowo, miejscowość:
Rakowo Boginie (MK Drozdowo); dzieci: Tadeusz, Felicjanna.
•
FLORENTYNA Majewska (ok. 1820-po 1839), c. Tadeusza i Bogumiły NN.; m.
(1839 Gójsk) Stanisław Czapliński (ok. 1810-po 1839), s. Wojciecha i
Heleny Zomer; ślub w parafii Gójsk in. Gujsk, dawny pow. Lipno, obecnie
gmina Szczutowo, pow. Sierpc, woj. mazowieckie, miejscowość: Agnieszkowo
(MK Gójsk).
Źródła: Bon. t. 16; Bork. Sp. 233; Dw. Teki; Szl. Król.; Urus. t. 10/115; Żern. t. 2/57.
Majewski h. Starykoń,
vel Starża-Majewski, Majowski, właściwie Majeski, rodzina mazowiecka,
jej gniazdem jest wieś Brzozowo-Maje, parafia Dzierzgowo, dawniej powiat
Przasnysz, obecnie pow. Mława.
Są jednego pochodzenia z rodziną Majów herbu Starykoń i pierwotnie także nosili to nazwisko. Są licznie rozrodzeni i od dawna rozproszeni. Jedna gałąź osiadła na Litwie, w pow. nowogrodzkim już w połowie XVII wieku.
Z
tej gałęzi litewskiej pochodziła Barbara Majewska, matka poety i wieszcza narodowego
Adama Mickiewicza. Majewscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w
Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 76)
• JÓZEF Benedykt Majewski h. Starykoń (31
III 1805-22 II 1855), s. Józefa i Marianny Laskus, aktor zespołu Teatru
Rozmaitości w Warszawie, uczestnik powstania listopadowego; kronikarz
teatru, pozostawił materiały biograficzne aktorów; zm. Warszawa, lat 49,
poch. Cm. Powązkowski, kw. 36-I-29 (MK Warszawa: św. Jan, Nawiedzenia
NMP; Cm. Pow.); ż. (p. 1838) Zofia Paulina Brzezińska (ok. 1816-22 II 1855), c. Franciszka i Ewy Melcer; dzieci: Adam, Józef, Władysław, Karol.
•
NATALIA Prakseda Starża-Majewska (1863-po 1893), c. Feliksa i Heleny
Czekierskiej; ur. Warszawa; m. (1889 Warszawa) Tadeusz Jan Nepomucen Romocki h. Prawdzic (ok. 1860-po 1893), s. Kornela i Marianny Walewskiej
h. Pierzchała, właściciel dóbr Czaplin, parafia Sobików, gmina Czersk,
pow. Grójec, obecnie woj. mazowieckie (Nejm.; MK Sobików); ślub w
parafii św. Krzyża (MK św. Krzyż); dzieci: Jerzy Romocki (ur. 1893).
Źródła: Bon. t. 16; Bork. Sp. 233; Dw. Teki; SGKP t. 1/427; Szl. Król.; Urus. t. 10/116-117; Żern. t. 2/57; Wikipedia: 1, 2.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz