W XIX wieku byli właścicielami m. in. dóbr Sadłowo w guberni płockiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: Stanisław, podstarości ciechanowski 1692 r. Józef, dziedzic dóbr Zajączki 1737 r. (Akta Zakroczymskie).
Genealogia
(osób: 56)
kpt. Andrzej "Morro" Romocki
(1923-1944)
• HELENA Maria Pelagia Romocka (1871-po 1892), c. Kazimierza i Aleksandry Komierowskiej; ur. Sadłowo w guberni płockiej, obecnie woj. kujawsko-pomorskie, chrz. 1871 (MK Sadłowo); m. (1892 Warszawa) Ludwik Wincenty August Lemański (ok. 1870-po 1892), s. Kazimierza i Melanii Matuszewskiej; ślub w parafii Wsz. Św. (MK Warszawa: Wsz. Św.).
Źródła: Bork. Sp. 362; Nejm.; SGKP t.10/11; Szl. Król.; Urus. t.15/245; Żern. t.2/284; Wikipedia: 1.
Romocki h. Ślepowron vel Ramocki, Rumocki, na Mazowszu, wyszli ze wsi Ramoty w ziemi łomżyńskiej. Za czasów Paprockiego byli w ziemi ciechanowskiej (Nies.), osiedleni też w dobrzyńskiej i w województwie płockim. W XIX wieku wieś Ramoty należała do powiatu Kolno, gminy Stawiski, parafii Romany. Mieszkała tu drobna szlachta; w 1827 r. było 15 dymów (gospodarstw), 88 mieszkańców. Z tej rodziny: Stefan, szambelan królewski, chorąży płocki 1773, kawaler Orderu Św. Stanisława 1791.
Genealogia
(osób: 24)
• STANISŁAW Romocki (ok. 1800-1846), s. Jana i Julianny Przeciszewskiej, ziemianin, dziedzic po matce dóbr Łążyn, pow. lipnowski, gmina Mazowsze; dobra te należały wcześniej do jego dziadka Ludwika Przeciszewskiego; wylegitymowany ze szlachectwa razem z braćmi w Królestwie Polskim w latach 1839-1840 z herbem Ślepowron; ur. prawd. Czernikowo, pow. lipnowski, gmina Obrowo (Urus.; SGKP V 640; MK Czernikowo, Łążyn); ż. Urszula Wilczewska h. wł. (ok. 1800-po 1830), c. Piotra i Marianny Białobłockiej h. Ogończyk; dzieci: Urszula, Aniela.
• URSZULA Romocka h. Ślepowron (ok. 1827-9 I 1852), c. Stanisława i Urszuli Wilczewskiej; ur. prawd. Łążyn, pow. lipnowski, gmina Mazowsze, zm. tamże (MK Łążyn); m. (ok. 1845) Gustaw Zieliński h. Świnka (1 I 1809-23 XI 1881), s. Norberta i Kazimiery Zielińskiej h. Świnka, pisarz i poeta okresu romantyzmu, uczestnik powstania listopadowego, zesłaniec syberyjski; zaliczany do tzw. „ukraińskiej szkoły poetów”; jest patronem Szkoły Podstawowej w Skępem; ur. Markowice, obecnie woj. kujawsko-pomorskie, zm. Skępe, poch. tamże; 2v. żonaty (ok. 1852) z Anielą Romocką h. Ślepowron, stryjeczną siostrą Urszuli; dzieci: Józef, Stanisław (I), Maria – Zielińscy.
Źródła: Bork. Sp. 363; Nies.; Pap.; SGKP; Urus. t.15/245; Żern. t.2/284.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz