Malinowski

Malinowski h. Pobóg, vel Malinoski, rodzina podlaska, licznie rozrodzona, pisała się z Kalnicy (de Kalnica), w ziemi bielskiej, wsi graniczącej z dobrami Kierznowo.

Później dobra te nazywano Kalnica-Malinowo. Od tych dóbr czasem nazywani byli też Kalnickimi, zaś od Kierznowa – Kierznowskimi vel Kiersnowskimi. Malinowscy podpisali elekcje 1632 r. z woj. podlaskiego, 1674 r. z woj. sandomierskiego. Jedna gałąź osiadła na Żmudzi, inne w Prusach, na Litwie i na Wołyniu. Dla odróżnienia używali przydomków, m. in. Wończak. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w sądzie ziemskim lwowskim 1782 r., w wydziale Stanów galicyjskich 1860 r. oraz Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Wielu przeszło do innych herbów, m. in. do Jastrzębca. Spośród wylegitymowanych w Galicji, niektórzy podali herb Abdank, jako swój herb rodowy. 
Genealogia
(osób: 77)

• EMILIA Malinowska (ok. 1830-po 1863), c. Józefa i 2ż. Teresy Wysockiej; ur. Niekisiałka Mała, obecnie pow. Opatów, woj. świętokrzyskie, parafia Malice (Urus.; MK Malice); m. (ok. 1850) Stanisław Wincenty Targowski (ok. 1820-po 1863), dziedzic dóbr Ossala, parafia Niekrasów/Osiek, obecnie woj. święto- krzyskie; rodem z Garbowa w guberni lubelskiej (MK Niekrasów); dzieci: Władysław Cyprian (ok. 1859-po 1898), Aniela, Józef, Wincenty, Jan Antoni (ok. 1860-po 1897), żonaty (29 VIII 1897 Waśniów) z Anną Wojciechowską, c. Maksymiliana i Seweryny Gołuchowskiej, ślub w parafii Waśniów, miejscowość: Nosów (MK Waśniów) – Targowscy.

• STANISŁAW vel Józef Stanisław Kajetan Malinowski (1820-1884), s. Józefa i 2ż. Teresy Wysockiej, dziedzic dóbr Niekisiałka Mała, parafia Malice, obecnie pow. Opatów, woj. świętokrzyskie; ur. Niekisiałka Mała, parafia Malice, poch. Malice (Urus.; MK Malice); ż. (1848 Warszawa) Prakseda Anna Schütz (1824-1896), c. Franciszka, pułkownika wojsk napoleońskich i polskich, kawalera Legii Honorowej i krzyża Virtuti Militari, i Anny Teresy Koehler, właścicieli Woli Rzesińskiej pod Warszawą; ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Jadwiga, Jan, Kazimierz.

Źródła: Bon.; Kap. 263 nr 322; Nies.; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t.10/154-158.


Malinowski h. Ślepowron, z woj. lubelskiego, swojego gniazda, przenieśli się w różne strony Rzeczypospolitej, a szczególniej na Litwę i Ukrainę (Urus.). Byli elektorami 1669 r. z ziemi przemyskiej, 1697 r. z woj. krakowskiego, 1733 r. z woj. ruskiego, kijowskiego, 1764 r. z woj. ruskiego. 

Nazwisko wzięli pewnie od wsi Malinowo w ziemi bielskiej. Stanisław, syn Macieja, był dziedzicem wsi Malinowo-Nowiny 1594 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji Zachodniej 1804 i 1808 r., w Wydziale Stanów galicyjskich 1816 i 1831 r. oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Inni wylegitymowali się w Cesarstwie Rosyjskim, przed deputacjami guberni wołyńskiej, grodzieńskiej, wileńskiej i kowieńskiej, zostali zapisani do tamtejszych ksiąg szlachty. 
Genealogia
(osób: 35)

• SALOMEA Konstancja Petronela Malinowska (1820-po 1844), c. Teodora i Triumfonii Lewańskiej; ur. Kłudno, parafia Żuków, obecnie pow. Sochaczew, woj. mazowieckie, chrz. 1820 (MK Żuków); m. (1844 Żelechlinek) Jan Kowalski (ok. 1815-po 1844), s. Jana i Marianny Górskiej; ślub w parafii Żelechlinek, obecnie pow. Tomaszów Mazowiecki, woj. łódzkie, miejscowość: Żelechlin, Raciborowice (MK Żelechlinek).

• TEODOR Malinowski (ok. 1786-po 1830), s. Franciszka i Katarzyny Druskowskiej, właściciel wsi Kłudno 1815, parafia Żuków, obecnie pow. Sochaczew; właściciel części wsi Grądy ok. 1815, parafia Leszno, obecnie pow. Warszawa Zachodnia, woj. mazowieckie; jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1850 i 1854 r. z herbem Ślepowron (Urus.; Sęcz.; Szl. Król.); ż. (17 VI 1812 Leszno) Triumfonia Lewańska (ok. 1783-29 VII 1833), c. Mateusza i Katarzyny Brykczyńskiej; według Uruskiego: Symfonia Lewańska, czasem w aktach: Tryfonia; zm. Dębówka, parafia Sochaczew, lat 50 (MK Sochaczew); ślub w parafii Leszno, miejscowość: Grądy, uwagi: ona 1v. Neyman (MK Leszno); dzieci: Józef, Wiktor, Maciej, Julian, Sylwester, Salomea.

Źródła: Nies.; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t.10/158-160.