Łaźniewski

Łaźniewski h. Prawdzic (in. Prawda), vel Łaźnieski, Łaźniowski, pisali się z Łaźniewa in. Łaźniowa Wielkiego, w ziemi warszawskiej. 

Obecnie wieś Łaźniew położona jest w gminie Błonie, pow. Warszawa Zachodnia, woj. mazowieckie. Mikołaj z Łaźniewa Łaźniewski ma 1416 r. sprawę w Czersku ze Stanisławem z Prażmowa (AGZ Czersk). Jak wielu ze szlachty mazowieckiej, przenieśli się i Prawdzice Łaźniewscy na Ruś bełską za swoimi książętami i nabyli tam Dłużniów i Winniki. 

Mikołaj Łaźniewski z Dłużniowa, wojski bełski 1423-1424. Łaźniewscy byli elektorami 1632 i 1697 r. z ziemi bełskiej, 1669 r. z ziemi przemyskiej, 1733 r. z woj. mazowieckiego i brzeskiego litewskiego. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Z Łaźniewa Wielkiego i Łaźniewa Witek wyszli Łaźniewscy herbu Pierzchała oraz Ł. herbu Prus II.

Genealogia
(osób: 30)

• EDWARD Leopold Łaźniewski z Łaźniewa h. Prawdzic (1842-po 1883), s. Władysława Edwarda i Fryderyki Starke, urzędnik rządu gubernialnego w Warszawie; ojciec jego został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1850 r. z herbem Prawdzic; dziadek, Kazimierz, nabył 1811 r. od Niemojowskich różne nieruchomości w Warszawie (Bon.); ż. (1865 Warszawa) Emilia Karczewska h. Jasieńczyk (ok. 1845-23 X 1922), c. Kazimierza i Marianny Kosiorkiewicz; ślub w parafii Nawiedzenia NMP (MK Warszawa: Nawiedzenie NMP); dzieci: Kazimiera, Stanisława, Władysław, Wanda.

• KAZIMIERA Konstancja Łaźniewska h. Prawdzic (ok. 1866-30 VIII 1942), c. Edwarda i Emilii Karczewskiej; ur. Warszawa, zm. tamże, poch. Cm. Powązkowski, kw. N-III-9/10 (Cm. Pow.); m. (1891 Warszawa) Juliusz Anastazy Malicki (ok. 1865-1940), s. Józefa i Emilii Rogozińskiej; ślub w parafii św. Antoniego (MK Warszawa: św. Antoni); dzieci: Juliusz Marian (ur. 1893), Marian Jerzy (1895-1945), żonaty z Heleną Malczewską, Sabina Halina (ur. 1904), Bolesław Feliks (ur. 1906) – Maliccy.

Źródła: Bon. t. 15/247-249; Nies.; Szl. Król.; Urus.

Pierzchała

Prus II

Łaźniewski h. Roch I (in. Pierzchała) oraz h. Prus II, na Mazowszu, pisali się z Łaźniewa (Łaźniowa) Wielkiego i z Łaźniewa Witek, w ziemi warszawskiej. Są jednego pochodzenia z Oborskimi i Czosnowskimi.

Boniecki umieszcza ich w jednym artykule, przez wzgląd, że trudno ich rozdzielić, jak również dla tego, że wylegitymowani Łaźniewscy z herbem Prus Il-gi, wyprowadzili swój rodowód od Łaźniewskich, którzy w XVIII wieku pisali się z Obór, a więc uważali się za Pierzchalitów.

Bracia, Dadźbóg i Warsz z Czosnowa, z rodu Pierzchałów, podzielili się 1423 r. dobrami ojczystemi i na mocy tego działu Dadźbóg objął część Łaźniewa. Syn jego Maciej umarł bezdzietny, a Warsz sprzedał 1452 r. część swą Łaźniewa Błażejowi z Czosnowa. W 1425 r. wymienieni bracia przeprowadzili dział ze stryjem Janem z Czosnowa, który także wziął połowę Łaźniewa. Syn tego Jana także Jan z Czosnowa i Łaźniewa rozdzielił 1502 r. swe dobra między synów, Stanisławowi i Jakubowi oddał Łaźniew, a Mikołajowi Czosnowo (Bon.).

Stanisław z Łaźniowa, zwany Mazur, wziął 1414 r. w zastaw od Jakuba z Szydłowca Dembę (Zs. Radom.). Mikołaja Łaźniewskiego żona, Brygida z Wyszyn i Zdrojów, z siostrami pozwała Wessla 1545 r. (Wierzb.). Łaźniewscy posiadali część w Wyszynach i Zdrojach, w mławskim, 1578 r. (Paw.). 

Księgi poborowe 1580 r. wymieniają Macieja, syna niegdy Mikołaja z bratem, Zofię, wdowę po Mikołaju, 2v. Janową Giezińską, Annę, wdowę po Stanisławie, 2v. Wojciechową Bieniewską, z synami, dziedziców Łaźniewa, Mikołaja i Stanisława, synów Stefana, Katarzynę, wdowę po Stanisławie Jagustynowiczu, Myszczyńskich, którzy byli Pierzchalitami i Golędzinowskich, dziedziców Łaźniewa Witków (Paw.). Mikołaj i Stanisław, płacąc 1563 r. pobór z Łaźniewa Witków mieli przyłożyć pieczęć z herbem Szeliga (Wittyg). Maciej, syn Jana, dziedziczył 1580 r. na części Woli Jałochy (Paw.).

Paweł i Kacper, z ziemią warszawską, podpisali elekcję Jana Kazimierza 1648 r. Marcin, kanonik chełmski 1687 r., kanonik kamieniecki i deputat na Trybunał lubelski 1694 r. Walerian, pisarz grodzki i elektor Jana Kazimierza, następnie pisarz ziemski sochaczewski, elektor Jana III-go 1674 r., ożeniony z Katarzyną Kłopocką. 

Jan Michał, cześnik gostyński 1695 r., pisał się z Obór. Ożeniony był z Teofilą Lasocką, stolnikówną zakroczymską, a ich córką była Justyna Józefa, która wyszła 1v. za Jana Ossolińskiego, kapitana JKMości, z którym się rozwiodła już 1727 r., jako wdowa kwitowała się 1732 r. z sukcesorami męża, wyszła 2v. za Zygmunta Kretkowskiego, wojewodę chełmińskiego, zmarła bezdzietnie, a za sfałszowanie jej testamentu została skazana niejaka Anna Chilińska 1753 r.

Władysław z Obór Łaźniewski, chorąży czerniechowski 1727 r., cześnik zakroczymski 1738 r., stolnik 1740 r., w końcu chorąży zakroczymski 1752 r., jako chorąży czerniechowski i chorąży pułkowy, sędzia wojskowy i poseł, podpisał elekcję Leszczyńskiego 1733 r., dziedzic Chociszewa. Stanisław, stolnik nowogrodzki, elektor Stanisława Leszczyńskiego z woj. rawskiego 1733 r. Antoni podpisał tęże elekcję z woj. mazowieckim, a Stefan, z ziemią rawską, elekcję Stanisława Augusta 1764 r.

Kacper, przydany 1696 r. ze stanu rycerskiego do boku prymasa na czas bezkrólewia, poseł i sędzia kapturowy sochaczewski 1697 r., łowczy 1706 r., podczaszy sochaczewski 1712 r., zrzekł się tej godności na rzecz syna Andrzeja 1732 r. Jego potomkowie, wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym z herbem Prus Il.

Genealogia
(osób: 45)

• MARIANNA Łaźniewska h. Prus II (ok. 1817-po 1841), c. Antoniego i Moniki Bielickiej; m. (1842 Bulkowo) Franciszek Dzierżanowski z Dzierżanowa h. Grzymała (ok. 1810-po 1841), s. Jana i Scholastyki Szawłowskiej; ślub w parafii Bulkowo, obecnie woj. mazowieckie (MK Bulkowo); dzieci: 1/ Aleksander Dzierżanowski h. Grzymała (ok. 1841-12 IV 1884), dziedzic dóbr ziemskich; zm. Warszawa, lat 43, poch. Cm. Powązkowski (Cm. Pow.); voto: (1868 Warszawa) Anna Józefa Szamota na Szamotach h. Prawdzic (ok. 1847-1896), c. Waleriana Wincentego Ferrariusza i Anny Prażmowskiej h. Belina; ślub w parafii św. Krzyża, w Warszawie (MK Warszawa: św. Krzyż).

prof. Witold Łaźniewski
(1865-1938)

• WITOLD Mikołaj Herman Łaźniewski h. Prus II (28 V 1865-2 X 1938), s. Mikołaja Józefa i Róży Dembowskiej h. Jelita, botanik, chemik, doktor filozofii, obywatel ziemski; członek korpracji studeckiej Polonia; ur. Pieścidła, chrz. 1865 Grodziec, zm. Warszawa, lat 73, poch. Cm. Powązkowski, kw. 164-II-15, gr. rodz. (PSB t. 18/303; MK Grodziec; Cm. Pow.); ż. (ok. 1900) Maria Ścibor-Kotkowska z Kotkowa h. Ostoja (1882-1968), c. Bolesława i Marii Kotkowskiej h. Ostoja; zm. lat 86; dzieci: Józef.

Źródła: Bon. t. 15/249-251; Nies.