Bielicki

Bielicki h. Ogończyk, vel Bielecki, przydomku Kośmider, wyszli z Bielic w pow. łęczyckim. 

Dwaj Miaskowscy, kanonicy gnieźnieńscy, rodzący się z sióstr B-ch taki herb podali jako swój macierzysty (Korytk.). Współczesne opracowania (Min.), dają niektórym z nich herb Samson.

Genealogia
(osób: 40)

 

• LUDWIK Bielicki h. Ogończyk (ok. 1822-5 XII 1873), s. Jana i Scholastyki Ubysz h. Cholewa, dziedzic dóbr Bielice, Gozdanin, Marcinkowo i Mochalanka, pow. Mogilno; w aktach także: Bielecki; zm. Gozdanin, po długich cierpieniach, ekspozycja do parafii Kwieciszewo, żegnają żona z dziećmi; według Żychlińskiego, ten Ludwik należał do herbu Pobóg (Żych.; Dw. Teki; Dz. Pozn. nr 282 z 7 XII niedziela); ż. (ok. 1840) Marianna  Paruszewska h. Rogala (ok. 1820-24 VII 1890), c. Sylwestra i Marianny Jaczyńskiej h. Odrowąż; zm. jako wdowa po Bieleckim; zm. Mogilno, parafia i powiat Mogilno, lat 60 (Żych.; Dw. Teki); dzieci: Jan, Marianna.

 

• MARIANNA Bielicka h. Ogończyk (ok. 1850-1873), c. Ludwika i Marianny Paruszewskiej h. Rogala; m. (ok. 1870) Czesław Felicjan Jaczyński h. Odrowąż (1846-12 VII 1907), s. Kazimierza Ignacego i Marianny Magdaleny Rudnickiej, ziemianin, właściciel dóbr Piaski; ci Jaczyńscy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Odrowąż; ur. Rzyszynko, metryka w Kościeszkach, zm. Goździchowo, parafia Łęki Wielkie, obecnie pow. Grodzisk Wielkopolski (Bon.; MK Kościeszki); dzieci: 1/ Zofia (1871-1952), voto: Jan Wacław bar. Chłapowski z Chłapowa h. Dryja (1863-1919); 2/ Kazimierz (1872-1935), voto: Helena Jarmułt-Mlicka h. Dołęga (ok. 1890-1945) – Jaczyńscy.

 
Źródła: Bon. Uzup. 136; Dw. Teki.

 

Bielicki h. Paprzyca (in. Kuszaba, Kuczaba), vel Kuszaba-Bielicki, Kuczaba-B., rzadko Bielecki, w woj. sieradzkim. Wyszli ze wsi Bielice, powiat Piotrków Trybunalski (Bon.). 

Pisali się „z Bielczewa”, wsi w pow. konińskim, którą nabyli w XVI wieku (Dw. Teki). Niesiecki (a za nim inni heraldycy) miesza ich z Bielickimi innych herbów.

Genealogia
(osób: 59)
 

• LEON Tyburcy Bielicki z Bielczewa h. Kuszaba (ok. 1745-1794), s. Waleriana i Anny Zakrzewskiej, pułkownik, następnie generał major wojsk koronnych; pisany także: Kuszaba-Bielicki; razem z braćmi, jako małoletni zawierali 19 VI 1766 r. w Wardężynie kompromis z ojczymem Pniewskim; Uruski wymienia go błędnie pod Bielickimi herbu Roch (Dw. Teki; AGZ Poznań); zapewne ten Leon był generałem majorem ziemi sochaczewskiej (PSB); zeznał zapis dożywocia z drugą żoną Wiktorią z Malczewskich 1794 r. (Bon.); 1ż. (1790) Katarzyna Mańkowska (ok. 1760-ok. 1793); 1v. Michał Małachowski h. Gryf (ok. 1740-p. 1791), pułkownik wojsk koronnych; dziedzic dóbr Zalesie; dzieci: Magdalena (?); 2ż. (1792) Wiktoria Malczewska (1762-po 1794), c. Ignacego i NN.; dzieci: Konstancja, Wincentyna, Nepomucena.
 

• WINCENTYNA Nepomucena Aniela Bielicka z Bielczewa h. Kuszaba (1793-po 1818), c. Leona Tyburcego i 2ż. Wiktorii Malczewskiej; pisana także Wincencja B-cka (Bon. Uzup.); Boniecki podaje, że była z Bielickich herbu Pobóg, czemu przeczy przydomek „z Bielczewa”, należący do Bielickich Kuczabów (Dw. Teki); m. (ok. 1815) Ksawery Franciszek Lewiński h. Brochwicz (ok. 1785-po 1818); dzieci: 1/ Stanisława Łucja (17 XI 1818-po 1840), voto: (1839 Warszawa) Stanisław Młodecki h. Półkozic (ok. 1806-po 1840), s. Kazimierza i Agnieszki Niemirycz; ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Krzyż); 2/ Klementyna Marianna (ur. 1827), ur. Warszawa, chrz. 1827 (ibid.); 3/ Celestyna vel Celina Apolonia (1830-1910), ur. Warszawa, chrz. 1830 (ib.), zm. Wola Raciborowska, parafia Głogowiec, pow. Łęczyca (MK Głogowiec), voto: (1851 Warszawa) Eugeniusz Jan Łempicki (ok. 1825-po 1851) – Lewińskie.

 
Źródła: Bon. t. 1/220; Dw. Teki; Urus. t. 1/180.

 

Bielicki h. Pobóg, vel Pobóg-Bielicki, Bielecki, Bylicki, Bilicki, wyszli najpewniej ze wsi Bielice (Bylice), w pow. łęczyckim. 

Jak pisze Boniecki: „z sześciu wsi tej nazwy, licznie rozrodzeni, przybierali przydomki: Kozubek, Kośmider, Bierulth, Skojek etc. Ponieważ mają być jeszcze Bieliccy h. Gryf, Ogończyk, Samson i Topór, bardzo być może, że w liczbie wymienionych nie wszyscy do Pobogów należą.”

Boniecki zalicza do nich błędnie Bielickich piszących się „z Bielczewa”, którzy należeli do herbu Paprzyca (Kuszaba).

Genealogia
(osób: 59)

 

• FLORIAN Jakub Bielicki h. Pobóg (ok. 1831-22 XII 1867), s. Franciszka i Bibianny Morzyckiej, dziedzic wsi Odolinek, parafia Bedlno, obecnie pow. Kutno (MK Bedlno); ur. prawd. we wsi Suchodoły, w woj. łęczyckim, parafia Krośniewice, obecnie pow. Kutno, zm. Odolinek, parafia Bedlno, lat 36, uwagi: żona Salomea Przysiecka (MK Bedlno); m. (1855 Bedlno) Salomea Karolina Józefa Przysiecka (ok. 1832-1871), c. Karola i Marianny Ciszewskiej; zm. Odolinek, parafia Bedlno (MK Bedlno); ślub w parafii Bedlno, obecnie pow. Kutno, miejscowość: Odolinek (ibid.); dzieci: Franciszek, Wanda, Michał.

 

• ROZALIA Bielicka h. Pobóg (ok. 1781-po 1817), c. Walentego i Salomei Wilkanowskiej h. Lis; ur. Domaradzyn, parafia Bratoszewice, pow. Brzeziny (ASC Warszawa Cyrkuł VII); m. (12 VII 1817 Warszawa) Ludwik Stefan Bielicki (ok. 1791-po 1817), s. Ignacego i Konstancji Krajewskiej; ur. Wolbórz miasto, chrz. 1791, uwagi: „Mag.” (MK Wolbórz); ślub w Warszawie (ASC Warszawa Cyrkuł VII).

Źródła: Bon. t. 1/220-222, Uzup. 136; Nies.; Urus. t. 1/181, t. 2/111.