Krynicki

Krynicki h. Korab odm. (in. Krynicki III, Korab i Gryf), vel Korab-Krynicki, albo Korabita-K. (błędnie Korabit-K.), stanowią jedną rodzinę z Kryńskimi herbu Korab, z Krynek na Podlasiu. Boniecki mylnie łączy ich z ruską rodziną Krynickich vel Kiernickich herbu Sas. 

Według dawnych herbarzy, mają pochodzić od Jana, nobilitowanego na sejmie 1613 r. za odznaczenie się na wojnie z Moskwą. Mateusz w 1692 r. kupił od Piotra Radzińskiego majątek Krynice (sic!), na Podlasiu. Ludwik Korabita Krynicki, towarzysz kawalerii narodowej, syn Stanisława i Konstancji ze Stylińskich, dom swój przy ulicy Szczyglej w Warszawie, sprzedał 1789 r. Siemiątkowskiemu.

Herb Korab odm. —  tarcza wzdłuż przedzielona, w prawej części w polu czerwonym korab złoty, w lewej srebrny gryf, wspięty w prawo, przednia łapa prawa podniesiona wyżej nad lewą; w koronie pół gryfa wspiętego w prawo (Ostr. 1637). Jest to odmiana herbu nadanego wraz z nobilitacją Janowi Krynickiemu w zamku pod Smoleńskiem 17 sierpnia 1619 r. przez Zygmunta III, króla polskiego, w nagrodę dzieł rycerskich. Dodano gryfa w hełmie z powodu adopcji przez Jana Dobka (Metr. Kor.).

Pewnie niektórzy Kryniccy herbu Sas, zamienili swój herb, legitymując się ze szlachectwa w Galicji w XVIII i XIX wieku z herbem Korab.

Genealogia
(osób: 32)

 

• KLEMENS Krynicki h. Korab (ok. 1797-1863), s. Ludwika i Zofii Ewy Śliwińskiej, b. nadstrażnik celno-graniczny w 1843 r.; zamieszkały w Warszawie, Rynek Nowego Miasta 335; w aktach także: Korabita-Krynicki, Korabit Krynicki; ur. Popowce, gubernia żytomierska, zm. Warszawa, lat 66, żona Eleonora (MK Warszawa: św. Andrzej); 1ż. (1823 Warszawa) Aniela Balbina Lewandowska (ok. 1800-ok. 1831), c. Józefa i Marianny Michelis (Michaelis); ślub w Warszawie (MK Warszawa, ASC Cyrkuł VII); 2ż. (1832 Warszawa) Elżbiera Barska (ok. 1810-1842); czasem błędnie w aktach: Elżbieta Boska; zm. Warszawa; ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Julia, Ludwika, Józef; 3ż. (1843 Warszawa) Eleonora Ciechomska (ok. 1805-po 1863), c. Antoniego i Eleonory Wolskiej; ur. Warszawa; ślub w parafii św. Jana, uwagi: ona wdowa, 1v. Jan Carossi, zm. 1840 r. w Warszawie (MK Warszawa: św. Jan).

 

• KUNEGUNDA Krynicka h. Korab (ok. 1805-po 1830), c. Ludwika i Zofii Ewy Śliwińskiej; zamieszkała w Warszawie; m. (1830 Warszawa) Onufry Janczewski (ok. 1800-po 1830), s. Franciszka i Ewy Dąbrowskiej; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej).

 
Źródła: Bon. t. 12/374-379; Bork. Sp. 191; Dw. Teki; Nies.; Ostr. 1637; Sęcz.; Urus. t. 8/105-106.

 

Krynicki h. Sas (odm.), vel Kryniecki, Kiernicki, rodzina ruska, przeważnie wyznania greko-katolickiego. Swoje nazwisko wywodzą od wsi Krynica i Kryniczka, zwanych też Kiernica i Kierniczka, w ziemi lwowskiej. Wittyg podaje ich herb, stanowiący odmianę herbu Sas, który na niewyraźnych pieczęciach mógł być brany za Korabia (Bon.).

Władysław Jagiełło nadał 1400 r. we Lwowie, miejscowość leżącą po obu brzegach rzeki Rzepecznika, zwaną Krynica, Aleksandrowi Sandrowi alias Wałachowi. Jego potomkami są Kryniccy Sasowie.

Niewątpliwie to Sasowie Kryniccy używali wymienianych w herbarzach przydomków: Adamczak vel Adamkowicz, Eliaszowicz, Eliaszowic z Krynicy, Tymkowicz, chociaż niektórzy z nich wylegitymowali się ze szlachectwa w Galicji w XVIII i XIX wieku z herbem Korab.

Genealogia
(osób: 25)
 

• JADWIGA Maria Krynicka h. Sas (14 XI 1869-po 1895), c. Ludwika i Pauliny Semkowicz; ur. Czernica, w pow. żydaczowskim, parafia Rozdół, chrz. 1869 (MK Rozdół); m. (1895 Lwów) Tadeusz Krzysztofowicz (ok. 1865-po 1895), s. Jakuba i Wandy Bobrowskiej; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Lwów: św. Andrzej).

• WŁODZIMIERZ Jerzy Krynicki h. Sas (ok. 1853-po 1884), s. Ludwika i Pauliny Semkowicz, c.k. notariusz w mieście Sambor; ur. Żupańce in. Żupanie koło miasta Sambor (MK Sambor); ż. (16 VIII 1884 Sambor) Kazimiera Maria Rozalia Łopuszańska h. Sas (ok. 1866-po 1884), c. Kazimierza i Konstancji Krupskiej; jej matka, z domu Krupska, była córką Antoniego i Teresy Brück; ślub w mieście Sambor, miejscowość: Sambor, uwagi: on lat 31, grekokatolik, ona lat 18 (ibid.).

 
Źródła: Bon. t. 12/374-379; Bork. Sp. 191; Urus. t. 8/106.