Duchiński

Duchiński h. Ślepowron (in. Bujno, Bujny), vel Duchyński, Ducheński, etc. Stanowią jeden dom z Duchnowskimi ze wsi Duchny Stare i Młode, w pow. łomżyńskim, parafia Śniadowo (dawniej Smłodowo), oraz Duchny Wieluny, w pow. zambrowskim, parafia Rutki (Rudki). 

Michał de Duchny herbu Bujno (Buyno), syn Stefana, podpisał się w Aktach Łomżyńskich w 1441 r. Ich pierwotnym nazwiskiem było Duchna. Jan Duchna, podsędek łomżyński 1534 r. W XVI stuleciu zmienili je na Duchnowski, względnie Duchiński (Duchyński, Ducheński). 

Pierwsi znani dziedzice majątku Duchny w XV wieku pieczętowali się Ślepowronem (Bujno). W XIX wieku wylegitymowali się ze szlachectwa Duchnowscy innych herbów, ale wywodzący się z pewnością z tych samych wsi Duchny, w pow. łomżyńskim i zambrowskim, a mianowicie, należący do herbów – Drzewica, Rawicz i Rogala.

Genealogia 
(osób: 17)

 

• FRANCISZEK Duchiński h. Ślepowron? (1816-1893), historyk, etnograf i antropogeograf, emigrant i działacz polityczny; stworzył teorię o niesłowiańskim pochodzeniu Rosjan, wywodząc ich od Mongołów; doktryna ta, wywołała wiele sprzeciwów w społeczeństwie polskim (Pam. Prend.); ż. Seweryna Żochowska h. Brodzic? (1816-21 VIII 1905), poetka, publicystka i tłumaczka, ur. Koszajec koło Sochaczewa, zm. Paryż, Francja; 1v. NI. Pruszak, ziemianin wielkopolski; w 1847 opuściła go i zamieszkała w Warszawie (Lit. Pol.).  

• PIOTR Duchyński h. Ślepowron? (ok. 1770-po 1811), może brat Pawła, ekonom w dobrach Przyborowo, parafia Niepart, obecnie pow. Gostyń, uwagi: „generosus” (Dw. Teki; MK Niepart); ż. (ok. 1800) Barbara Winiewicz (ok. 1780-po 1811); dzieci: Feliks, Karol. 

 
Źródła: Bon. t. 5/72-73; Kap. nr 109; Urus. t. 3/279, 280; A. Wolff, Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku, s. 275.