Mirecki

Mirecki h. Szeliga, vel Magiera-Mirecki, znani Paprockiemu (1584), pochodzą od Magierów vel Magerów herbu Szeliga. Chociaż w dawnych herbarzach wywodzą ich z Mircza, w ziemi sandomierskiej, to właściwym gniazdem Mireckich jest wieś Mircze, w woj. lubelskim, dawny pow. hrubieszowski, dzisiaj Tomaszów Lubelski. 

W r. 1531 była to wieś leżąca administracyjnie w ziemi bełskiej, w parafii Nabróż (Nabros). W r. 1578 siedzieli tu na 3 działach Mireccy. Znani są też Meręccy na Litwie (Żern.).

Mikołaj de Mircze żonaty z Katarzyną Korytkówną 1480 r. Andrzej, dziedzic dóbr Mircze 1581 r. Florian, akademik krakowski 1609. Mikołaj, dzierżawca dóbr Zabocin i Dobroczyn 1650. Walenty, elektor 1669 r. z woj. bełskiego. Tomasz z woj. bełskiem i Zbrożek z woj. sandomierskim podpisali elekcję 1669 r. Marcin, starosta brzeski 1678 roku. Jakub, Jan i Kazimierz z woj. sandomierskim, a Józef z woj. brzeskim podpisali elekcję 1697 r. Jan, dziedzic na Mirczu, cześnik lubelski 1713. Łukasz, stolnik kijowski 1714. Antoni, łowczy latyczowski 1720. Stanisław, elektor 1733 r. z woj. bełskiego, Antoni z woj. sandomierskiego, Eliasz z kijowskiego. Maciej, stolnik trembowelski 1751, następnie stolnik smoleński 1779. Aleksander, elektor 1764 r. z woj. sandomierskiego, komornik graniczny rawski 1773, sędzia grodzki rawski.

Mireccy herbu Szeliga zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski.

Genealogia 
(osób: 42)

• LUDWIKA Mirecka h. Szeliga (ok. 1809-po 1837), c. Teodora i Marianny Kiernickiej; ur. Osuchów, parafia Tczów, obecnie pow. Zwoleń (MK Tczów); m. (16 VI 1837 Tczów) Jan Mirecki h. Szeliga (ok. 1792-po 1837), s. Maksymiliana i Heleny Różańskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1838 r. z herbem Szeliga, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Urus.; Sęcz.); ślub w parafii Tczów, miejscowość: Osuchów, uwagi: on kawaler lat 45, „wielmożny”, ona panna lat 28, „wielmożna” (MK Tczów).

• SZYMON Tomasz Mirecki h. Szeliga (28 XII 1805-po 1850), s. Teodora i Marianny Kiernickiej (Kirnickiej); w aktach także: Tomasz Szymon; razem z ojcem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1839 r. z herbem Szeliga, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski; ur. prawd. Osuchów, obecnie pow. Zwoleń (Urus.; Sęcz.); ż. (1831 Warszawa) Eleonora Henrietta Roesler (ok. 1810-po 1850), c. Samuela i Henrietty Filip; ślub w parafii ewang.-ref., miejscowość: Warszawa (ME Warszawa); dzieci: Bronisław, Teodor, Stanisław, Stefan.

 

Źródła: Bork. Sp. 254; Pap.; Nies. t. 6/419; Sęcz.; SGKP t. 15 cz. 2/338; Szl. Król.; Urus. t. 10/315; Żern. t. 2/75, 93.