Miniszewski

Miniszewski h. Topór (in Pałuka), vel Starża-Miniszewski, Mieniszewski, Mienieszewski, Mniszewski, z Mieniszewa, potem zwanego Miniszewem, w dawnym woj. kaliskim, obecnie pow. Jarocin. Osiedlili się także w woj. sandomierskim. 

„Zrazu więc była w użyciu forma nazwiska Mienieszewski, potem, mniej więcej od początków XVII wieku, poczęła przeważać forma Miniszewski i wnet stała się regułą” (Dw. Teki). Niektórzy zamienili herb Topór na Okszę.

Jan z Miniszewa, dziedzic Hołówka, elektor 1669 r. z woj. sieradzkiego. Jego synowie: Jan, elektor 1669 r. z woj. kaliskiego, i Franciszek Sebastian, który podpisał 1669 r. elekcję z woj. sieradzkiego, wspólnie ze stryjem Wojciechem. Jan z Miniszewa, syn Jana i Zuzanny Andlewskiej, naganiony w szlachectwie przez Rylskiego, oczyścił się 1676 r., składając dowody i zaświadczenie.

Miniszewscy herbu Topór wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Genealogia
(osób: 128)

• JÓZEF Aleksander Miniszewski h. Topór (19 III 1821-2 V 1863), s. Józefa i Marianny Zygler, literat, publicysta, powieściopisarz, ps. J.A. Starża; celował w artykułach satyrycznych, zamieszczanych w Gazecie Codziennej; w latach 1861-1863 wyraziciel poglądów politycznych Wielopolskiego na łamach Dziennika Powszechnego, w 1862 redaktor Komunałów, w których zwalczał zaciekle orientację patriotyczno-rewolucyjną; uważany za zdrajcę, skazany na śmierć, został 2 V 1863 r. zasztyletowany najpewniej z wyroku władz powstańczych, wg jednych źródeł przez felczera Bieńkowskiego, wg innych przez nie wymienionego z nazwiska studenta Szkoły Głównej; ur. Orchów w ziemi sieradzkiej, zm. Warszawa (PSB z. 89 s. 293; Nejm.; Pam. Prend.; Lit. Pol.); ż. (2 X 1859 Warszawa) Zofia Paulina Maria Bobrowska (ok. 1839), c. Antoniego, radcy stanu w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, i Marii Lewandowskiej; ślub w parafii św. Andrzeja, w Warszawie (MK Warszawa: św. Andrzej).

Andrzej Miniszewski
(ok.1740-1803)

• MARIANNA Anna Bronisława Miniszewska h. Topór (19 VII 1825-p. 1885), c. Józefa i Marianny Zygler; ur. Kopyść, parafia Borszewice, pow. Łask, chrz. 1825; w aktach także: Maria Anna M. (MK Borszewice); m. (1851 Wągłczew) Stanisław Bogusławski (ok. 1820-p. 1885), s. Maksymiliana i Faustyny Kiedrowskiej; ślub w parafii Wągłczew, pow. Sieradz, uwagi: on wdowiec, 1v. Franciszka Rudnicka (MK Wągłczew); dzieci: 1/ Józef Wojciech Bogusławski (1854-22 III 1899), urzędnik kolei warszawsko-wiedeńskiej; zamieszkały Piotrków Tryb.; ur. Stok, parafia Wojków, pow. Sieradz (MK Wojków), zm. Szpital Tworki, parafia Żbików, lat 44, żona Kazimiera (MK Żbików); voto: (25 VII 1885 Piotrków) Kazimiera Staszewska (ok. 1864-po 1899), c. Tomasza i Teodory Stokowskiej; ur. Tumusin, parafia Kałów; w aktach także błędnie: Stożkowska; ślub w parafii św. Jakuba, miejscowość: Piotrków (MK Piotrków: św. Jakub).

Źródła: Bork. Spis 253; Dw. Teki; Nejm.; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 11/102-103.