Suliszewski

Suliszewski h. Kościesza (in. Strzegomia), oraz h. Rawicz, vel Suliszowski, Szuliszewski, w dawnym woj. sandomierskim. Rodzina znana Paprockiemu w 1584 r. 

Suliszewscy, notowani w aktach urzędowych od 1508 r., są jednego pochodzenia z Gniewoszami i Wnorowskimi. Nazwisko wzięli zdaje się od wsi Suliszów, w pow. sandomierskim. 

W połowie XV wieku wieś Suliszów, w parafii Łoniów, własność Wnorowskiego h. Strzegomia, miała łany kmiece, karczmy, z których płacono dziesięcinę wartości 7 grzywien biskupowi krakowskiemu. Folwark rycerski płacił plebanowi w Łoniowie. Była karczma z rolą i zagrodnicy (Długosz, Lib. Ben. t. 2/346, 347).

W 1578 r. Adam Lubański (po Gotkowskim) płaci od 5 osadników, 2 ½ łanów, 1 ogrodnika, 1 komornika i 4 ubogich. Stanisław Suliszowski od 4 osadników, 1 łanu, 1 ogrodnika, 1 komornika, 1 ubogiego rybaka (Pawiń., Małop., 167). W XIX wieku dobra Suliszów składały się z folwarków Suliszów Dolny i Górny wraz z przyległością Łąki Sulisławskie.

Gniewoszów herbu Kościesza i Suliszewskich z Suliszewic spotykamy także w Wielkopolsce (Dw. Teki), a Wnorowskich – na Kujawach. Suliszewice, w dawnym pow. kaliskim (później sieradzkim), leżały w parafii Staw. Suliszewscy pisali się także „z Zawad” (de Zawady), w pow. sieradzkim.

Stanisław Suliszewski h. Kościesza, poborca z woj. sandomierskiego, wybrany na sejmie warszawskim 1581 r. (Nies.; Con.). 

Dawne herbarze notują ponadto Suliszewskich herbu Rawicz, w woj. lubelskim. Niesiecki pisze, iż oni także wyszli z woj. sandomierskiego. Ich gniazdem mógł być Suliszów, w parafii Piotrkowice, w dawnym pow. stopnickim, obecnie pow. Kielce. Nie można jednak także wykluczyć wsi Suliszew, w pow. skierniewickim, w parafii Stara Rawa. 

Hieronim Suliszewski h. Rawicz podpisał elekcję Władysława IV-tego w 1632 r. Nieznany z imienia Suliszewski, być może wymieniony wyżej Hieronim, uczestnik poselstwa do Turcji 1622 r. (Nies.).

Genealogia 
(osób: 20)

• ANNA Suliszewska z Suliszewic h. Kościesza (ok. 1490-po 1526); żona Mikołaja Mikołajewskiego, dziedzica w Suliszewicach, przez swego prokuratora ks. Jana Tomickiego plebana blizanowskiego, ma sprawę graniczną z Kat. Koźmińską, wdową po ol. Piotrze Koźm. oraz Piotrem i Marcinem, braćmi rodz. niedzielnymi, dziedzicami wsi Kamiona 1526 r. (Dw. Teki; AGZ Kalisz); m. (ok. 1515) Mikołaj Mikołajewski (ok. 1490-po 1526), dziedzica dóbr Suliszewice (ibid.).

• KAJETAN Suliszewski h. Rawicz? (ok. 1800-po 1833), s. Andrzeja i Klary NN.; zamieszkały w parafii Olkusz (MK Olkusz); ż. (6 V 1833 Olkusz) Agnieszka Tęczyńska (ok. 1810-po 1833), c. Józefa i Katarzyny NN.; ślub w parafii Olkusz, pow. Olkusz, obecnie woj. małopolskie, miejscowość: Olkusz (MK Olkusz).

Źródła: Bork. Spis 431; Dw. Teki (Regesty); Nies. t. 8/566; Pap.; Źródła dziejowe, t. 14/167-168.