Młodawski

Młodawski h. Łabędź, vel Młodaski, w ziemi sieradzkiej, pisali się z Młodawina.

Maciej, dziedzic części Młodawina 1542 r. Jan, zwany Kazubek, był świadkiem przy wywodzie szlachectwa. Maciej, dziedzic Przemysława 1556 r. Jakub z synem Krzysztofem, dziedzice Lutosławic 1567 r. Piotr, syn Jana, dziedzic części Młodawina 1571 r. Zofia, żona Stanisława Krzyckiego 1590 r.

Walenty, burgrabia grodzki sieradzki 1660 r., i Aleksander podpisali elekcję 1669 r. z woj. sieradzkim (Ks. Gr. Opoczyńskie, Sieradzkie Ziemskie, Conv. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Piotrk.).

Zdaje się, że potomkami tej rodziny są liczni Młodawscy zamieszkujący w XIX i XX wieku w powiatach: opoczyńskim i koneckim. 

• BARTŁOMIEJ Młodawski h. Łabędź (ok. 1550-po 1585), z woj. sieradzkiego (Dw. Teki; AGZ Wschowa); ż. (ok. 1580) Małgorzata Gorczyńska h. Kotwicz (ok. 1555-po 1585), c. Zygmunta i NN., dziedziców w Gorczynie; ta Małgorzata, już jako żona Bartł. Młodawskiego, kwituje 1585 r. ze 100 zł Melchiora Konarzewskiego; tegoż roku kwituje księdza Jana, kanonika głogowskiego, i Zygmunta Kotwiczów Gorczyńskich, braci swych rodzonych (ibid.).

• ZOFIA Młodawska h. Łabędź (ok. 1560-po 1590); żona Stanisława Krzyckiego 1590 r. (Urus.); m. Stanisław Krzycki h. Kotwicz (ok. 1560-1622), s. Krzysztofa i Polikseny Radzewskiej, podsędek wschowski 1613 r. (Bon.); dzieci: Piotr, Aleksander – Krzyccy.

Źródła: Dw. Teki (Regesty); Urus. t. 11/158.

Młodawski h. Łodzia, vel Młodaski, rodzina wielkopolska, której gniazdem jest wieś Młodasko in. Młodawsko koło Wilczyny, w pow. szamotulskim. Są jednego pochodzenia z Łodzicami Kurnatowskimi, którzy pisali się z Bytynia.

Wieś Młodasko w 1257 r. leży wśród włości klasztoru paradyskiego. Z potwierdzenia księcia wielkopolskiego Bolesława, dowiadujemy się, że komes Młodola, syn Młodoli, zapisał klasztorowi tę posiadłość. W r. 1580 wieś ta w pow. poznańskim, parafii Bytyń, płaci od 4 działów szlacheckich (SGKP).

Jakub z Młodawska występuje w dokumencie z 1408 r., jako brat przyrodni Pietrasza z Bytynia, kwitowanego tegoż roku przez Mikosza i Derszka, dziedziców Rościegniewic (AGZ Poznań). Bracia rodzeni Jan i Wojciech z Młodawska biorą 1434 r. na wyderkaf wieś Mokre Michorzewo, w pow. kościańskim, od Mościca z Wielkiego Koźmina, za 280 grzywien (ibid.).

Dobra ziemskie w Młodawsku są w 1505 r. dziedzictwem rodzeństwa Młodawskich: Stanisława, Jerzego, Piotra, Jana, Marcina, Barbary, Anny i Katarzyny. Tegoż roku siostry mają termin z braćmi swymi rodzonymi o ich wygnanie; chodzi siostrom o działy. Z nich Anna, będąca żoną kowala Andrzeja Jutrzni z miasta Buku, ma w 1514 i 1517 r. sprawy z tymi braćmi o wydzielenie jej części ojczystych i macierzystych w Młodawsku, i w 1517 r. kwituje brata swego Stanisława Mł., z części tej wsi (AGZ Poznań).

W. Wittyg, w pracy „Nieznana szlachta polska i jej herby”, wymienia Serafina Młodawskiego herbu Łodzia, w r. 1565 urzędnika Anny Ostrorogowej, stolnikowej lwowskiej, oraz Jarosza (Hieronima), w roku 1566 opłacającego pobór w parafii Kwilcz.

• SERAFIN Młodawski h. Łodzia (ok. 1520-1582), zapewne s. Jana i Doroty Rudzkiej (Rudskiej), urzędnik Anny Ostrorogowej, stolnikowej lwowskiej, 1565 r. (Wittyg); użytkowanie dóbr swych po swej śmierci daje 1575 r. żonie Annie Przetockiej; dziedzic dóbr Rudki i Szczepy, w pow. poznańskim, które nabył 1580 r. od Jana Rudzkiego; w 1582 r. Jan Krzyszkowski zw. Czech kwituje go z sumy 700 zł (Dw. Teki; AGZ Poznań); ż. (ok. 1550) Anna Przetocka z Przetoczna (ok. 1530-po 1585); dzieci: Andrzej, Marcin, Urszula.

• URSZULA Młodawska h. Łodzia (ok. 1560-po 1590), c. Serafina i Anny Przetockiej (Dw. Teki; AGZ Poznań); m. (ok. 1585) Jan Białecki seu Kaczliński h. Leszczyc? (ok. 1560-po 1590); kwituje 1588 r. Marcina Młodawskiego, s. o. Serafina M., z 250 złp. jako ½ sumy 500 złp. długu przez Marcina i Andrzeja braci rodzonych Młodawskich zapisanych jako posag za Urszulę M. ich siostrę rodzoną a żonę zeznającego (AGZ Poznań).

Źródła: Dw. Teki (Regesty); SGKP t. 15 cz. 2/342; Wittyg, Nieznana szlachta polska i jej herby, s. 207.

Młodawski h. Murdelio, vel Murdelio-Młodawski, Młodaski, Młodowski, Włodawski, według dawnych herbarzy, wywodzą się od rodu Karwatów, którzy byli pochodzenia chorwackiego. Pisze o nich Paprocki w 1584 r. 

Nazwisko mieli wziąć od nieznanej już dzisiaj wsi Młodaszyn, niegdyś leżącej „blisko Śląska” (Pap.). Jerzy Karwat (Chorwat), za swoje zasługi dla Ojczyzny, „że się męztwem swojem pięknie popisał, wziął opatrzenie na Szląskiej granicy we wsi Młodaszynie wójtostwo, zkąd jego potomstwo Młodawskiemi nazwano. Ten potem Jerzy w Wołoszech, w roku 1497 pod Bukowiną mężnie się potykając z nieprzyjacielem, poległ” (Nies.). 

Z nich: Kleofas, wojski śniatyński 1490 r. Krzysztof, starosta szmeltyński, dzierżawca powęcki, rotmistrz królewski, odznaczył się w wojnie inflanckiej za Zygmunta Augusta i w 1568 r. w 80 koni rozbił 1000 Moskwy. Walczył i w 1578 r. przeciw Moskwie, własnym kosztem ufortyfikował Szmeltyn. Adam otrzymał prefekturę adzeleńską 1589 r. Kacper, starosta szmeltyński 1589 r. (Metr. Kor., Metr. Lit.). 

Jedna gałąź Młodawskich osiedliła się na Litwie. 

• JAN Młodawski h. Murdelio (ok. 1735-po 1791), s. Franciszka i Konstancji Jaźwińskiej, dziedzic domów i części gruntów okupnych w mieście królewskim Pobiedziskach 1787 r.; występuje przeciw Annie ze Skaławskich, wdowie po Andrzeju (Jędrzeju) Niegolewskim, staroście pobiedziskim, dożywotniku tego starostwa i Felicjanowi N-mu, nieżyjącego już starosty synowi, starostom posesorom 1787 r.; w aktach pisany także: Murdelio Młodawski (Dw. Teki; AGZ Wschowa).

• MARIANNA Młodawska h. Murdelio (ok. 1740-po 1791), c. Franciszka i Konstancji Jaźwińskiej; m. (7 V 1759 Pobiedziska) Andrzej Korbecki h. Przyjaciel? (ok. 1730-p. 1787), pisarz komory celnej w Kargowej 1775; pieczęć jego z herbem mającym wyobrażenie serca (Dw. Teki; AGZ Konin).

Źródła: Bork. Spis 256, 502; Dw. Teki (Regesty); Kojał.; Nies. t. 6/427, 493; Pap.; Urus. t. 11/158.