Radzewski

Radzewski h. Łodzia, stara rodzina wielkopolska, według herbarzy wygasła w linii męskiej w 1748 r. Pisali się z Bnina. 

Byli jednego pochodzenia z Wyganowskimi z Wyganowa (Urus.) oraz ze Starkowieckimi ze Starkowca (Dw.). Nazwisko wzięli od wsi Radzewo, w dawnym pow. pyzdrskim. Pochodzenie tych Łodziców nie jest jasne. 

Stanisław i Piotr, bracia, zamienili wieś Jeleńczewo na wieś Małpino, należącą do opactwa w Lubinie 1535 r. Melchior i Piotr, synowie Stanisława, dziedzice wsi Marki 1618 r. Jan, syn Jana, prowadził sprawę o wieś Sławno 1683 r.

Franciszek z Bnina Radzewski, starosta wschowski 1720 r. i rotmistrz, podkomorzy poznański 1726 r., podpisał elekcję 1733 r. z woj. poznańskim. W 1716 r. przystąpił do konfederacji tarnogrodzkiej i był jednym z komisarzy do traktowania z królem Augustem II o pokój 1717 r. Przez żonę Czarnkowską spokrewniony ze Stanisławem Leszczyńskim, gorliwie popierał jego elekcję jako marszałek sejmu 1733 r.

Genealogia
(osób: 29)

• ANNA Radzewska h. Łodzia (ok. 1670-po 1748), c. Jana i Jadwigi Gorajskiej h. Orla; siostra Franciszka Radzewskiego, podkomorzego poznańskiego, któremu odsprzedała dobra Chojnice, Lubicz i Bielawy ok. 1740 r.; po śmierci tego brata, majątek Radzewskich przeszedł w ręce Dobrzyckich (Dw. Teki; Zap. Tryb. Piotrk.); m. (13 II 1689 Pogorzela) Michał Zygmunt Józef Dobrzycki h. Leszczyc (ok. 1660-1699/1717), s. Jana i Urszuli Manieckiej, dziedzic ½ miasta Dobrzyca i wsi Dobrzyca z przyległościami, tj. wsi Klonowa i Izbiczna, w pow. kaliskim 1690, oraz Chojnica, Lubicz, Bielawy, Knyszyno i Drogocin, w pow. poznańskim; w 1698 wspólnie z żoną dostają przywilej królewski na 4 jarmarki roczne w Dobrzycy, w pow. kaliskim (AGZ Poznań); w aktach także: Leszczyc Dobrzycki; ślub w parafii Pogorzela, pow. pyzdrski, świadkowie na ślubie: Jan Dobrzycki ojciec jego, Chryzostom D. brat ojca, Jan Radzewski ojciec jej, Stanisław R. etc. (MK Pogorzela); dzieci: Antoni, Franciszek, Ignacy, Józef, Ludwika, Wiktoria, Zofia – Dobrzyccy.

• JAN Radzewski z Bnina h. Łodzia (ok. 1635-po 1682), s. Jana i Marianny Pogorzelskiej h. Wczele, dziedzic ½ miasta Pogorzela, w pow. pyzdrskim (Dw. Teki; WSB; Nies.; Żych.); ż. (ok. 1670) Jadwiga Gorajska z Goraja h. Orla (ok. 1650-po 1682), c. Dadźboga i Anny Mielżyńskiej z Brudzewa h. Nowina; w aktach także: Gorayska; Żychliński prostuje błąd Niesieckiego, jakoby jego żoną była Marianna Pogorzelska i potwierdzenie tego znajdujemy w aktach; dzieci: Anna, Franciszek. 

Źródła: Bork. Spis 350; Dw. Teki (Regesty); Nies.; Urus. t. 15/131; Żych. t. 17/153-155.