Konwicki

Konwicki h. Kownia (odm.), w ziemi warszawskiej 1496, w woj. sandomierskim. Jedna gałąź osiadła na Litwie. 

Byli właścicielami wójtostwa w Przybysławiu, w woj. lubelskim ok. 1750. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Z nich: Adam, subdelegat piotrkowski 1771. Tadeusz (1926-2015), pisarz, scenarzysta, reżyser filmowy, żołnierz AK, uczestnik walk partyzanckich na Wileńszczyźnie.

• ANNA Konwicka h. Kownia (ok. 1860-po 1883), c. Wiktora i Seweryny Grochowskiej; zamieszkała Płock, obecnie woj. mazowieckie; ur. Płock (MK Płock); m. (1878 Płock) Mirosław Lachman (1850-po 1883), s. Norberta i Anny Ponockiej; dzieci: m. in. Wacław Aleksander Lachman (1880-1963), dyrygent, kompozytor, pedagog (PSB).
 

Tadeusz Konwicki

(1926-2015)

• TADEUSZ Szymon Kownia-Konwicki h. Kownia (ok. 1826-23 V 1873), s. Izydora i Kunegundy Głębockiej, sztabskapitan, naczelnik żandarmerii w Łęczycy; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1850 r. z herbem Kownia; ur. Szczuczyn, pow. Szczuczyn, ówczesna gubernia augustowska, zm. Łęczyca, obecnie woj. łódzkie, lat 47 (Bon.; Urus.; Szl. Król.; MK Łęczyca); ż. (1865 Warszawa) Maria Marianna Helena Marcjanna Mleczko (ok. 1830-po 1873), c. Jana i Anny Wińskiej; także: Mleczek, Mleczkówna; ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Antonina.

Źródła: Bon. t. 11/110; Bork. Sp.; Nies. t. 5/340; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t. 7/192; Żern. t.1/441; Instytut Książki online.