Krajkowski

Krajkowski h. Świerczek, vel Kraykowski, w Wielkopolsce, później w Sieradzkiem, w Małopolsce i na Śląsku. Paprocki pisze, że wyszli z woj. poznańskiego, musieli więc dziedziczyć na tymże samym Krajkowie, co i Krajkowscy herbu Łodzia (Bon.).

Wojciech, dziedzic majątku Sobiepany 1707 r. (Akta Sieradzkie). Do herbu Łodzia bądź Świerczek należeli, według Bonieckiego: Ewa z Trzebickich Krajkowska, kwitująca w Sieradzu Zaleskiego, 1685 r., Marcjan Krajkowski, obecny w Sieradzu 1645 r., a Piotr, 1635 r. Stanisław zaświadczał 1587 r. szlachectwo Bilińskiego, kanonika poznańskiego.

Krajkowscy herbu Świerczek zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

Genealogia
(osób: 22)

• AGNIESZKA Krajkowska h. Świerczek (ok. 1760-po 1786), c. Adama i NN.; ur. Sobiepany, parafia Grabno, pow. Łask, obecnie woj. łódzkie (MK Grabno); m. (1786 Grabno) Dionizy Rudnicki h. Lis? (ok. 1760-po 1786), s. Michała i NN.; ślub w parafii Grabno, miejscowość: Sobiepany (ibid.).

• ANTONI Krajkowski h. Świerczek (ok. 1745-po 1777), s. Adama i NN., dziedzic 1777 r. części wsi Sobiepany, parafia Grabno, pow. Łask, obecnie woj. łódzkie; w aktach pisany także: Kraykowski (Urus.; Nejm.; MK Marzenin); ż. (ok. 1770) Jadwiga Romocka (ok. 1745-23 X 1805); według Uruskiego: Jadwiga Romocka, w aktach zwykle: Sromocka; zm. we wsi Żagliny, parafia Sędziejowice, pow. Łask, lat 60, uwagi: „Nobilis” (MK Sędziejowice); dzieci: Karol, Piotr, Józef.

Źródła: Bon. t. 12/162; Dw. Teki; Nejm.; Pap.; Sęcz.; Urus. t. 8/15.