Krzęciewski h. Rola (używali także herbów Ogończyk, Ramułt), vel Krzęcieski, Krzeciewski, Krzęciowski, Kręciewski, Kręcieski, Krzęciejewski, Kręciejewski, Kręcijewski, Kręciejeski, Krenciejewski etc., błędnie Księciewski, pisali się „z Puśnik”, często zmieniali nazwisko na Kręciejewski.
Wieś Puśniki (Pąśniki) znajdowała się pod Kutnem, obecnie stanowi część miasta. Nazwisko wzięli od wsi Kręcieszki, dawniej Krzęcieszki (Krzęciejeszki?), w pow. orłowskim, obecnie pow. Kutno, parafia i gmina Bedlno. Nazwa wsi wywodzi się chyba od osobowej nazwy Kręcisz.
Akta łęczyckie z lat 1389-1410 wymieniają licznych dziedziców Krzęcieszek, używających już wówczas rozmaitych przydomków. Według Bonieckiego, należeć musieli do różnych rodów. Jeden z dziedziców, Mikołaj, oczyszczając się z przygany szlachectwa, przedstawił świadków 1402 r. ze swego rodu. W zapisce nie podana jest nazwa herbu, ale z innej wiadomo, że to Ogończykowie.
Krzęciewscy herbu Rola mieli się osiedlić na ziemiach pruskich i używać przydomku Erdberg. Herbarze notują także Krzęcieskich vel Kręcieskich herbu Ramułt, którzy wyszli zapewne z tej samej wsi. Niektórzy Krzęciewscy, od wsi Oszczeklin, w pow. kaliskim, w parafii Rajsko, którą nabyli od Rajskich – przybrali nazwisko Oszczekliński.
Marcin Krzęcieski (zm. 1610), instygator Jego Król. Mości, pochowany u Dominikanów w Krakowie. Zuzanna Krzęciewska, za Janem Morsztynem 1631 r. Jan Krzęciewski (zm. 1642), kanonik gnieźnieński 1614 r. Jan, wojak, umarł w obozie 1627 r., zapisawszy opactwu pelplińskiemu 100 zł. Piotr, Stanisław i Wojciech podpisali 1697 r. z woj. łęczyckim elekcję Augusta II. Jan, komornik ziemski gostyński 1689 r., następnie łowczy, rezygnował z tego urzędu 1720 r. Antoni i Marcin, z ziemi rawskiej, stronnicy Stanisława Leszczyńskiego 1733 r. Wojciech Kręciejewski podpisał 1764 r. elekcję króla Stanisława Augusta z woj. płockim.
Jako Krzęciewscy vel Kręciejewscy herbu Rola wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. Niektórzy z nich zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej. Antoni Krzęciewski, porucznik wojsk polskich do 1831 r., otrzymał prawa nowego szlachectwa w Królestwie 1837 r.
Pod względem majątkowym, rzadko kiedy wychodzili poza status drobnej szlachty. W XIX wieku byli przeważnie spauperyzowani, często zdeklasowani. W aktach wymienia się ich bez przymiotników szlacheckich, używając określenia „gospodarz”.
Genealogia
(osób: 38)
• HILARY Krzęciewski vel Kręciejewski h. Rola (1803-po 1862), s. Szymona i Zofii NN., sędzia pokoju okręgu zamojskiego 1862 r.; dziedzic dóbr Radzięcin, obecnie pow. Biłgoraj, gm. Frampol; jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1857 r. z herbem Rola, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej (Sęcz.); ur. we wsi Leźnica, parafia Leźnica Wielka, pow. Zgierz, chrz. 1803, uwagi: „Generosos” (MK Leźnica Wielka); ż. (ok. 1840) Zofia Lanoé (ok. 1820-po 1857), c. prawd. Wilhelma i Marii Gaspard Pierre Malhomme; w aktach także: Zofia Enquelle Lanoé; wg Sęczys: Zofia Lanve, wg Uruskiego: Z. Lanoé; dzieci: Stanisław, Władysław.
Źródła: Bon. t. 12/279, t. 13/10; Bork. Sp. 186, 191; Dw. Teki; Krzep. Prus. t. 2/202; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 8/59, 122-123.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz