Korytyński h. Korczak odm. (inaczej Korczak VI), vel Koryteński, Korotyński, Kortyński, Korycieński, Koryciński, na Wołyniu, pisali się ze wsi Korytne i Chocień, w dawnym pow. krzemienieckim (Bon.).
Pawłowa Koryteńska stawiła 1528 r. na popis ziemi wołyńskiej jednego konia. Fedor Iwanowicz Koryteński, podpisany na zapisach Anny Sanguszkowej 1544 i 1515 r. Paweł Koryteński (Korycieński), współopiekun Rusinównej 1574 r., dziedziczył 1583 r. na Korytnie, Chocieniu, Białej Krynicy i Połunicznem (Jabł.). Fedor i żona jego, Elżbieta Rogalanka, sprzedali 1593 r. Hołowińskiemu, części swoje na Korytnie i wymienionych wyżej wsiach, spadłe na Fedora po ojcu i młodszych braciach.
Gabriel (Hawryło), burgrabia łucki w latach 1635-1647. Onufry (zm. 1769), elektor Stanisława Augusta, wierszopis z czasów tegoż króla; umarł w Warszawie. Franciszek Korytyński, w ziemi czerskiej, przed 1750 r.
Korytyńscy herbu Korczak zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, 1782 r. w sądzie grodzkim trembowelskim oraz sądzie ziemskim buskim, 1869 r. w Galicyjskim Wydziale Krajowym, a także w Królestwie Kongresowym 1844 r., w guberni podolskiej 1845 i 1865 r., w guberni wołyńskiej 1834 r.
Herb — w polu czerwonym, pod trzema srebrnymi wrębami ku dołowi zmniejszającymi się, półksiężyc srebrny rogami do góry. Nad hełmem w koronie w czarze złotej pół psa. Odmiana przysługująca Korytyńskim i innym.
Genealogia
(osób: 17)
Źródła: Bon. t. 11/217-219; Bork. Sp. 173; Ostr. t. 1/253, nr 1447, t. 2/148; Nies. t. 5/256; Sęcz.; SGKP t. 15 cz. 2/130; Urus. t. 7/245, 246.
Korytyński h. Korczyk (albo herb własny), vel Koryteński, Korotyński, są z pewnością odgałęzieniem Korytyńskich herbu Korczak.
Z nich: Kacper otrzymał 1775 roku na sejmie szlachectwo i herb Korczyk — przedstawiający w polu zielonym, pod barkiem złotego półksiężyca, rogami do góry, dwa poprzeczne srebrne wręby równoległe, z których wyższy krótszy. W szczycie hełmu trzy pióra pawie (Ostr. nr 1450).
Korytyńscy tego herbu, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym przed 1850 r. z herbem Korczyk, zapisani do ksiąg szlachty guberni radomskiej, oddział sandomierski.
Genealogia
(osób: 15)
Źródła: Bon. t. 11/219; Bork. Sp. 173; Ostr. t. 1/253, nr 1450, t. 2/149; Sęcz.; Urus. t. 7/245-246.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz