Budziszewski

Budziszewski h. Abdank (in. Habdank) vel Skarbek-Budziszewski, Budziszowski, rodzina małopolska, jednego pochodzenia z Jugo- szowskimi, Książnickimi i Suchodolskimi. Pisali się z Budziszowic, zaś
gniazdem rodu jest wieś Budziszowice w dawnym powiecie wiślickim, parafia Chroberz. Dziedziczyli tam w latach 1379-1508.
Herb Abdank przypisuje się również mazowieckiej rodzinie Budziszew- skich, wywodzącej się z Budziszewa Śledzion, wsi drobnoszlacheckiej w woj. mazowieckim, pow. nurskim. Boniecki daje im herb Grzymałę, tak bowiem legitymowali się w XIX w. przed Heroldią Królestwa Polskiego, tego herbu używali mieszkający na terenie województw poznańskiego i kaliskiego w XVIII w. i ich potomkowie w XIX w. Według Dworzaczka rzecz jednak wysoce wątpliwa czy był to ich herb pierwotny. Wzięli go raczej za przykładem tych spośród siebie, którzy w XVII wieku osiadłszy w Wielkopolsce tam zidentyfikowali się pod względem heraldycznym z wygasającymi właśnie Grzymalitami B-mi z Budziszewa w pow. poznańskim. Będąc już na terenie Wielkopolski jeszcze ci i owi spośród owych przybyszów z Mazowsza używali imioniska „Słodzony”, co wskazuje aż nadto wyraźnie na ich właściwe gniazdo - Budziszewo Śledziony. Mikołaj, Wojciech, Wacław i Maciej, synowie zmarłego Jana, toczący 1641 r. sprawę z notorycznym wielkopolskim Grzymalitą Piotrem B-im (AGZ Poznań), to zapewne już przybysze z Mazowsza. Żychliński daje Budziszewskim z Mazowsza herb Lubicz.
Genealogia
(osób: 28)

• KATARZYNA Budziszowska (ok. 1560-po 1586), c. Stanisława i NN., razem z siostrą i bratem współdziedziczka leżącej nieopodal Budziszowic wsi Januszowice w powiecie wiślickim 1585; wspólnie z rodzeństwem sprzedali Januszowice Dembińskiemu 1586 (Bon.; Wyr. Lub.; AGZ Książ); m. Jerzy Szaszowski (ok. 1560-po 1586).

• STANISŁAW Budziszowski (ok. 1530-po 1581), dziedzic leżącej nieopodal Budziszowic wsi Januszowice powiecie wiślickim 1581 (Bon.; Paw.); ż. (ok. 1550) NN. (ok. 1530-po 1560); dzieci: Piotr, Katarzyna, Zofia.

Źródła: Bon.; Krzep. Młp.; Nies.; Urus.; Żych. t.13/14-17.

Budziszewski h. Grzymała, rodzina wielkopolska, odłam Margońskich z Margonina. Ich wsią gniazdową jest Budziszewo położone w powiecie poznańskim. Akta poznańskie z końca XIV wieku wspominają o Dzietrzychu czyli Teodoryku dziedzicu w Budziszewie w latach 1391-1408 (Leksz.). Adam Margoński, był dziedzicem w Budziszewie i Gorzuchowie 1428-1432 (AGZ Poznań). Rodzina ta prawdopodobnie wygasła w XVII wieku.
W tym samym mniej więcej czasie osiedliła się w woj. kaliskim rodzina Budziszewskich z Budziszewa Śledzion, wsi drobnoszlacheckiej w woj. mazowieckim, w pow. nurskim, która wylegitymowała się ze szlachectwa w XIX wieku przed Heroldią Królestwa Polskiego – również z herbem Grzymała.
Genealogia
(osób: 27)

• ANNA Budziszewska (ok. 1575-po 1625), c. Wincentego i Katarzyny Popowskiej; miała oprawę na Biechowie w pow. pyzdrskim 1625 (AGZ Pyzdry); 1m. (1595) Maciej Witosławski (ok. 1570-po 1616); dzieci: Wojciech, Mikołaj, Piotr, Maciej – Witosławscy; 2m. (ok. 1620) Łukasz Sławiński (ok. 1570-po 1625).

• PIOTR Budziszewski (ok. 1575-1641/65), s. Wincentego i Katarzyny Popowskiej, dziedzic dóbr Budziszewo w pow. poznańskim, odziedziczonych po stryju Stanisławie 1589, oraz Gorzuchowo, Łopuchowo, Gać i Sławica; w 1638 nazwany banitą, może w związku z dokonanym w tym czasie morderstwem jego wuja Andrzeja Gosławskiego (AGZ Poznań, Pyzdry); 1ż. (1608) Dorota Dębołęska (ok. 1590-1610), c. Piotra i NN.; zm. bezpotomnie; 2ż (1612) Anna z Gawron Gawrońska (ok. 1590-ok. 1620); 1v. wdowa po Jerzym Zakrzewskim, podczaszym inowrocławskim; dzieci: Paweł; 3ż. (1625) Katarzyna Domiechowska (ok. 1590-1629/31); 1v. wdowa po Piotrze Bnińskim; dzieci: Andrzej, Stanisław, Mikołaj, Wojciech.

Źródła: Bon. t.2/231-232; Bork.; Dw. Teki; Nies.; Urus. t.2/65-66; Sęcz.

Budziszewski h. Grzymała (?), rodzina mazowiecka, wywodząca się z Budziszewa Śledzion, wsi drobnoszlacheckiej w woj. mazowieckim, w pow. nurskim. W XVII wieku jedna gałąź pojawiła się w woj. kaliskim. Osiadłszy w Wielkopolsce tam zidentyfikowali się pod względem heraldycznym z wygasającymi właśnie Grzymalitami Budziszewskimi z Budziszewa w pow. poznańskim. Będąc już na terenie Wielkopolski jeszcze ci i owi spośród owych przybyszów z Mazowsza używali imioniska „Słodzony”, co wskazuje aż nadto wyraźnie na ich właściwe gniazdo - Budziszewo Śledziony (Dw. Teki). Według Żychlińskiego byli herbu Lubicz, inni przypisują im herb Abdank.
Genealogia
(osób: 93)

• JAN Budziszewski (ok. 1784-19 XII 1854), s. Franciszka i Katarzyny Sokolnickiej, pułkownik wojsk polskich; podporucznik 5 pułku strzelców konnych 1807, kapitan 1 pułku huzarów (13 pułku jazdy) 1809, potem do 1811 służył w 14 pułku kirasjerów, wojnę 1812 odbył w głównym sztabie francuskim i otrzymał wtedy Legię Honorową, wzięty do niewoli rosyjskiej; w 1831 major w 3 pułku jazdy kaliskiej, potem pułkownik; w 1848 był dowódcą jednego z obozów; dziedzic dóbr Grąbkowo w pow. kościańskim; zm. Grąbkowo, poch. Jutrosin (PSB; MK Jutrosin); ż. (1832) Pelagia Rembowska h. Ślepowron (1809-14 VIII 1869), c. Stanisława i Eleonora Starzeńskiej h. Lis; zm. Grąbków, poch. Jutrosin; dzieci: Wincencja, Franciszek, Stanisław, Antoni, Maria, Józefa, Dionizy, Jan, Ludwik.

• JÓZEFA Eleonora Paulina Budziszewska (22 II 1846-17 IV 1927), c. Jana i Pelagii Rembowskiej, po śmierci braci dziedziczka Grąbkowa; ur. Grąbków, par. Jutrosin, poch. Jutrosin (MK Jutrosin); m. (1 XI 1870) Leon Karłowski h. Prawdzic (1845-1895), s. Mateusza i Eugenii Dembińskiej, ziemianin, powstaniec 1863 (PTPN); dzieci: Pelagia, Roman, Anna, Stanisław – Karłowscy.

Źródła: Bon. t.2/231-232; Dw. Teki (Monografia Budziszewskich); Krzep. Młp.; Nies.; Sęcz.; Urus. t.2/65-66; Żych. t.13/14-17 (Genealogia Braunków h. wł.).