Finke

Finke h. Ostoja odm. (in. Finke, Fincke, Finkenthal), vel Fincke de Finkenthal, nobilitowani w Galicji 1805 r. w osobie Beniamina Finke. Używali przydomku (de) Finkenthal.

Syn Beniamina, Jan Samuel de Finke von Finkelthal Piaskowski, dziedzic wsi Radawiec, w guberni lubelskiej, obecnie pow. Lublin, został adoptowany przez wuja Jana Piaskowskiego i wraz ze szlachectwem otrzymał herb Ostoja i nazwisko Piaskowski. Został wylegitymowany z tym herbem w Królestwie Kongresowym w 1837 r.

Herb — w polu czerwonym nad dwoma półksiężycami złotymi, barkami do siebie, sześciopromienna gwiazda złota. Nad hełmem w koronie na pięciu piórach strusich czerwonych kotwica złota, uchem na dół. Labry czerwone podbite złotem. Ostrowski nazywa ten Finke albo Fincke (nr 725).

• AMELIA Elżbieta Finke de Finkenthal h. Ostoja odm. (1787-1842), c. Beniamina i Konstancji Bogumiły Gleining; w aktach pisana także: Fincke (MK Radom: św. Jan Chrzciciel); m. (6 II 1806 Lublin) Józef Filip Ignacy Jurczyk-Tabęcki h. Dąbrowa (1 III 1773-3 III 1842), s. Mikołaja i Anny Szklińskiej, członek Rady Stanu Królestwa Polskiego, nadzwyczajny radca stanu, kawaler Orderu św. Stanisława II klasy z gwiazdą; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Dąbrowa; ur. Huta Zielona, woj. bełskie, zm. Warszawa, lat 68, poch. 5 III 1842 Cm. Powązkowski (PSB t.52/68; Szl. Król.; Sęcz.; Cm. Pow.);; dzieci: 1/ Konstanty Włodzimierz Faustyn (18 II 1810-28 XI 1885), urzędnik Królestwa Polskiego 1835-1836; zm. Stare Dłutowo, obecnie pow. Działdowo, woj. warmińsko-mazurskie, uwagi: żonaty (MK Dłutowo); voto (1836 Warszawa) Aniela Ksawera Krępska z Krempy h. Ostoja (1818-26 X 1887), Jacka Franciszka i Amelii Karoliny Zaleskiej z Bieżunia; ur. Księży Dwór, gmina i powiat Działdowo, zm. Dłutowo, lat 69 (MK Dłutowo); 2/ Stefania Józefa Regina (ur. 6 IX 1812); ur. Radom, chrz. 1812 (MK Radom: św. Jan Chrzciciel); 3/ Aleksander – Tabęccy.

• HENRYK Aleksander Finke de Finkenthal h. Ostoja odm. (ok. 1790-po 1837), s. Beniamina i Konstancji Bogumiły Gleining, dziedzic dóbr Janowiec, w gub. lubelskiej; w aktach pisany także: Fincke; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r. z herbem Ostoja odm., został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej (Urus.; Sęcz.).

Źródła: Ostr. t. 1/132 nr 725, t. 2/77; Sęcz.; Urus. t. 4/33; Wikipedia: 1.