Dziubiński

Dziubiński h. Dołęga, vel Dziubieński, Dzióbiński, na Mazowszu i w Sandomierskiem, pisali się „z Dziubina”. 

Ich gniazdem rodzinnym była nieznana już dzisiaj wieś Dziubin, leżąca zapewne w północnym Mazowszu. 

Antoni z Dziubina Dziubiński, syn Michała i Anny z Niekurskich, zeznał 1707 r. zapis dożywocia z żoną, Marianną z Gołuchowa, córką Prokopa i Teresy z Leżenic (Gr. Nowokor. Inscrip.). Antoni, regent grodzki nowomiejski 1717 r. Anna Dziubińska, żona Piotra Zaleskiego 1784 r. (Perp. Czers.). Antoni, szambelan królewski 1790 r. Józef, kapitan wojsk polskich 1824 r.

Dziubińscy herbu Dołęga wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki. Wylegitymowali się także w guberni podolskiej w latach 1847-1890.

Genealogia
(osób: 58)

• AGNIESZKA Dziubińska h. Dołęga (ok. 1710-po 1754), c. Antoniego i Marianny Gołuchowskiej h. Leliwa odm.; w 1754 r. ojciec Antoni odstąpił dzieciom swoim: Janowi, Józefowi, Stanisławowi i Agnieszce, wdowie po Józefie Wałkanowskim, część swoją Zacharzewa i sumy na Sycynie, Piastowie i Długiem (Bon.; Gr. Radoms.); m. (ok. 1735) Józef Wałkanowski (ok. 1700-p. 1754).

• ANTONI Dziubiński z Dziubina h. Dołęga (ok. 1680-po 1754), s. Michała i Anny Niekurskiej; zeznał 1707 r. zapis dożywocia z żoną Marianną Gołuchowską z Gołuchowa; (Bon.; Gr. Nowokor. Inscrip.); w 1754 r. odstąpił dzieciom swoim: Janowi, Józefowi, Stanisławowi i Agnieszce, wdowie po Józefie Wałkanowskim, część swoją Zacharzewa i sumy na Sycynie, Piastowie i Długiem (Gr. Radoms.); ż. (ok. 1707) Marianna Gołuchowska z Gołuchowa h. Leliwa (ok. 1685-po 1720), s. Prokopa i Teresy Leżeńskiej z Leżenic; dzieci: Agnieszka, Jan, Józef, Stanisław.

Źródła: Bon. t. 5/215-216; Sęcz.; Urus. t. 3/368.