Rolbiecki

herb Rolbiecki I

herb Rolbiecki II

Rolbiecki herbu Rolbiecki I oraz Rolbiecki II (herb własny, inaczej Rolbeck albo Sas odm.), vel Rolbieski, Rolbicki, rodzina pruska, właściwe jej nazwisko von Rolbeck. Pisali się „z Glisna”.

Jan Rolbiecki, burgrabia, miał sobie zarzucone szlachectwo i wyrokiem Trybunału z 1765 r. odsądzony od niego, ale sejm 1768 r. zatwierdził w prawach szlachectwa dwóch przedstawicieli tej rodziny, tegoż Jana oraz jego bratanka Antoniego.

Rolbieccy herbu własnego zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Odmiana herbu — w polu czerwonym, pod dwiema sześciopromiennymi złotymi gwiazdami, półksiężyc rogami do góry, w każdym rogu gwiazda złota; nad półksiężycem dwie srebrne strzały, żeleźcami do góry, ukośnie przezeń skrzyżowane; nad hełmem w koronie, pół lwa złotego; labry czerwone podbite srebrem. Herb przysługujący rodzinie Rolbieckich, osiadłej w Prusach Zachodnich (Ostr.).

Genealogia
(osób: 47)

• KAZIMIERA Rolbiecka h. wł. (ok. 1845-po 1868), c. Józefa i Teodory Sumińskiej h. Leszczyc; ur. prawd. Chrostkowo, parafia Chrostkowo, pow. Lipno (MK Chrostkowo); m. (1868 Raciąż) Jan Andrzej Trębicki (ok. 1840-po 1868), s. Stanisława i Józefy Waliszewskiej; ślub w parafii Raciąż, obecnie pow. Płońsk, miejscowość: Kraszewo Gaczułty (MK Raciąż).

• MACIEJ Rolbiecki h. wł. (1786-po 1825), s. Krzysztofa (wedlug Uruskiego: Karola) i Marianny Kucharskiej, podpułkownik wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich; wstąpił 1801 r. jako chorąży do wojska pruskiego i 1804 r. został podporucznikiem; 1807 r. przeszedł do wojska polskiego jako kapitan do sztabu gen. Dąbrowskiego, a następnie do 10 pułku piechoty Ks. Warszawskiego; szef batalionu w tymże pułku 1813 r.; przeniesiony w stopniu majora do 1 pułku strzelców pieszych, 1820 r. awansował na podpułkownika; odbył kompanie: 1806 r. przeciw Francji, 1807 r. przeciw Prusom, 1812 r. w Rosji, a 1813 r. przeciw sprzymierzonym; ur. we wsi Wielka, w obwodzie michałowskim (PSB t. 31/550; Urus.; Ks. Wojskowe); ż. (1825 Płock) Julia Morykoni h. wł. (ok. 1800-po 1825), c. Kajetana i Agnieszki Jędrzejewskiej; ślub w parafii św. Bartłomieja, Płock (MK Płock: św. Bartłomiej); dzieci: Teodor, Aleksander.

Źródła: Bork. Sp. 361; Dw. Teki; Nies. t. 11/379; Ostr. t. 1/532, nr 3126, t. 2/319; PSB t. 31//549-550; Urus. t. 15/234; Wikipedia: 1.