Gawkowski

Gawkowski h. Ślepowron, oraz h. Jastrzębiec, vel Gawecki, Gawęcki, na Mazowszu, w pow. łomżyńskim. Są jednego pochodzenia  z Sypnniewskimi (Sipniewskimi) i Czartoszewskimi herbu Ślepowron.

Ich majątkiem gniazdowym jest wieś Gawki, w parafii Lubotyń (Stary Lubotyń). Protoplastą rodu jest Mikołaj z Sypniewa, który dostał w 1406 r. w nagrodę zasług od ks. mazowieckiego Janusza 20 włók gruntu (gajów) nad rzeką Orz, zwanego Czartoszewo, w ziemi łomżyńskiej. Na tym terenie, wspólnie z bratem Gabrielem, założył wieś Gawki, nazwaną od ich rodzinnego przydomku Gawka. 

Temu Gabrielowi zatwierdził w 1451 r. szlachectwo ks. mazowiecki Bolesław, a jego synom, Janowi, Maciejowi, Pawłowi i Wojciechowi, sprzedał w 1480 r. pole zwane Trzcieniec ks. mazowiecki Janusz. Od tej wsi Gawki potomstwo tych braci, Mikołaja i Gabriela, wzięło nazwisko Gawkowski. 

Józef, syn Wojciecha, dziedzic wsi Gawki 1680 r. Wojciech, syn Marcina, 1680 r. (Zap. Tryb. Piotr.). Michał, syn Józefa, żonaty z Zofią Kalińską, podstoli bracławski, dziedzic wsi Gawki Nowe 1728 r., w 1727 r. stolnik wiski (Sigil.).

Niektórzy z tej rodziny przeszli do herbu Jastrzębiec i z takim herbem wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej. Byli też Gawkowscy na Litwie. Ci wylegitymowali się 1846 r. w gub. wileńskiej z herbem Ostoja.

Genealogia
(osób: 39)

• JAKUB Gawkowski h. Ślepowron (ok. 1810-po 1854), s. Andrzeja i Magdaleny Mierzejewskiej, dziedzic cząstkowy we wsi Gawki, parafia Stary Lubotyń, pow. Łomża; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1854 r. z herbem Jastrzębiec, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej; wylegitymował się jako pochodzący od Mikołaja, dziedzica wsi Sypniewo w 1466 r.; ur. Gawki, parafia Stary Lubotyń, pow. Łomża (Sęcz.; MK Stary Lubotyń).

• ZOFIA Gawkowska h. Ślepowron (1873-po 1921), c. Floriana i Anny Kruszewskiej; zamieszkała we wsi Zaremby in. Zaręby Kościelne, parafia Zaremby Kościelne, pow. Ostrów Mazowiecka; ur. Zaremby Kościelne, chrz. 1873 (MK Zaremby Kościelne); m. (1 XI 1907 Zaremby Kościelne) Władysław Siejk (ok. 1881-po 1921), s. Piotra i Katarzyny Domaszewskiej; w aktach także: Szejk; ślub w parafii Zaremby Kościelne, miejscowość: Zaremby Kościelne, uwagi: on kawaler lat 26, ona panna lat 20! (MK Zaremby Kościelne); dzieci: 1/ Antoni (ur. 22 I 1910 Zaremby); 2/ Szczepan (ur. 24 XII 1910 Zaremby); 3/ Florian (1915-21 VI 1979); ur. Zaremby, 4/ Aniela (ok. 1916-1919); ur. Zaremby Kościelne, zm. tamże; 5/ Anna (ur. 1918 Zaremby); 6/ Zygmunt (ur. 1921); ur. Kosuty, parafia Zaremby Kościelne, chrz. 1921 (MK Zaremby Kościelne) – Siejkowie.

Źródła: Bon. t. 5/388; Kap. 106-107, nr 131; Nies. t. 4/32; Sęcz.; SGKP t. 2/501, t. 15 cz. 1/490; Urus. t. 4/111; A. Wolff, Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku, s. 277, nr 958.