Frejer

Frejer h. Jerzysław, vel Freyer, Freier, Frajer, rodzina niemieckiego pochodzenia, wywodzili się najpewniej z Frankfurtu. 

Wawrzyniec, syn Wawrzyńca, 1713 r. (Sigil.). Jan Bogumił, kapitan gwardii konnej koronnej, otrzymał szlachectwo na sejmie 1790 r. (Vol. Leg.). W 1791 r. sprzedał grunta na Mokotowie (Bon.). 

Freyerowie otrzymali prawa nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1823 r. wraz z herbem Jerzysław. Z tym herbem zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie 1838 r., zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki (Sęcz.).

Herb — w polu błękitnym pod sześciopromienną gwiazdą złotą, głowa jelenia srebrna. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Herb został nadany Godfrydowi Frejer, profesorowi uniwersytetu 14 stycznia 1823 r. (Ostr.).

W XIX wieku zamieszkują w Wielkopolsce Frajerowie (Freier, Freyer) herbu Doliwa. Michał Doliwa Frajer ożeniony z Julią z Bronikowskich ok. 1830 r. (Dw. Teki).

Genealogia
(osób: 11)

• JAN Karol Freyer h. Jerzysław (ok. 1793-po 1847), s. Jana Bogumiła Godfryda (Gotfrida) i Charloty Wilhelminy Joanny Fryderyki Herman, lekarz medycyny, inspektor urzędu lekarskiego guberni radomskiej, obwód kielecki; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1838 r. z herbem Jerzysław, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki (Sęcz.; MK Warszawa: św. Andrzej); ż. (22 XI 1834 Kielce) Rozalia Gloger, Glogier h. Pracowoc (ok. 1814-po 1847), c. Antoniego, nadrachmistrza gub. kieleckiej, i Julianny Trefler; ur. Kraków; dzieci: Julia, Wiktor, Antoni, Czesław.

• JULIA Freyer h. Jerzysław (1835-5 X 1913), c. Jana Karola i Rozalii Glogier h. Pracowoc (Gloger); w aktach także: Freier; zm. lat 78; m. (ok. 1860) Edward Nikodem Hulanicki h. Ulanicki (15 IX 1816-26 I 1869), s. Stanisława Wojciecha i Marianny Przecławskiej (Przesławskiej); zamieszkały 1867 r. w Warszawie (MK Warszawa: św. Andrzej); w aktach także: Nikodem Edward Hulanicki; razem z ojcem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1838 r. z herbem Ulanicki, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Sęcz.); zm. Warszawa, lat 53 (MK Warszawa: Nawiedzenie NMP); dzieci: Czesław Hulanicki.

Źródła: Bon. t. 5/322; Bork. Sp. 91; Dw. Teki; Ostr. t. 1/210 nr 1188, t. 2/124; Sęcz.; Urus. t. 4/60; K.W. Wójcicki, Cmentarz Powązkowski pod Warszawą t. 3.