Lingenau

Lingenau h. własnego, rodzina mieszczan warszawskich, przybyła do Warszawy zapewne z terenu ówczesnych ziem pruskich. Otrzymali szlachectwo na sejmie 1775, a w następnym roku przedłużono im termin wyznaczony do nabycia dóbr ziemskich (Vol. Leg.). 

Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w sądzie ziemskim lwowskim 1782 r., w Galicji zachodniej 1804 r., w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Herb — tarcza wpół przedzielona, w polu górnym błękitnym półksiężyc rogami w górę i po bokach dwie gwiazdy, w polu dolnym srebrnym drzewo kwitnące. W koronie nad hełmem takież drzewo.

Genealogia 
(osób: 20)

• STANISŁAW Józef Jan Seweryn Tomasz Lingenau h. wł. (7 I 1787-31 VIII 1867), s. Stanisława, konsyliarza królewskiego, i Eleonory Heinrich, oficer wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich, oficer gwardii ks. Józefa Poniatowskiego, radca prefektury departamentu lubelskiego 1816; dziedzic dóbr Dąbrowica i Płouszowice, pow. Lublin, 1817-1822; wieś Dąbrowica (grunty ze stawami, browarem, młynem, oszacowane na 105.170 zł w srebrze) otrzymał 24 VI 1817 roku od rodziców zgodnie z umową notarialną zawartą 11 VI 1816 roku, był zobowiązany do wypłacenia 50.000 zł na rzecz ojca; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1850 r. z herbem Lingenau, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; ur. Warszawa, według Bonieckiego, 1781 r., zm. Lublin, lat 86, wdowiec, poch. tamże, gr. rodz. na cm. przy ul. Lipowej (Bon.; Sęcz.); ż. (ok. 1820) Urszula Strusińska (ok. 1801-21 I 1865); zm. Lublin, lat 64, poch. tamże, gr. rodz. na cm. przy ul. Lipowej; dzieci: Seweryn.

• WŁADYSŁAWA Lingenau h. wł., voto Bogucka (4 II 1863-po 1904), c. Seweryna Adama i Lucyny Emilii Strusińskiej; zamieszkała 1904 r. w Częstochowie (MK Częstochowa: św. Zygmunt); ur. Płouszowice in. Płonszowice, pow. Lublin, chrz. 1863, chrzestni: Aleksander Doliński i Urszula Lingenau, asysta: Stanisław Lingenau i Julia Dolińska (MK Lublin: św. Jan); m. (30 IV 1891 Lublin) Aleksander Józef Bogucki (ok. 1861-po 1904), s. Herakliusza Franciszka i Heleny Dolińskiej, porucznik 6 pułku strzeleckiego; zamieszkały 1891 r. Tomaszów Mazowiecki (in. T. Rawski); ur. Radziechowice, pow. piotrkowski; ślub w parafii św. Jana (MK Lublin: św. Jan); dzieci: 1. Wacław Gwido Seweryn (ok. 1900-po 1927), voto: (1927 Warszawa) Maria Pawlica (ok. 1900-po 1927), c. Jana i Amalii Szuman (MK Warszawa Wsz. Św.); 2. Maria Magdalena (ur. 1904 Częstochowa) – Boguccy. 

Źródła: Bon. t. 14/265-266; Dw. Teki; Ostr. nr 1812; Sęcz.; Urus. t. 9/56.