Dąbkowski

herb Korczak

herb Półkozic

Dąbkowski h. Korczak, vel Dąmbkowski, Dombkowski, etc., według dawnych herbarzy, pochodzą od Boratyńskich, a nazwisko swe wzięli od wsi Dąbkowice, albo Dubkowice, w ziemi przemyskiej, w parafii Rokitnica.

Boratyn i Dąbkowice otrzymał od ks. Lwa ruskiego, Matfiej Kaldofowicz w XIV wieku. Andrzej z Boratyna, syn Wołczka, podsędka przemyskiego, działem z braćmi w 1448 r. wziął Dubkowce czyli Dąbkowice i z nich pisać się począł (Bon.).

Syn Andrzeja, Marcin Dąbkowski, jest w 1468 r. na Uniw. Krakowskim. Anna Dąbkowska, jest właścicielką Dąbkowic 1508 r., a Wojciech, dziedzicem części Zamiechowa, w ziemi przemyskiej, w 1589 r. (Paw.). Stanisław i Wojciech, synowie Mikołaja, dziedzice Dubkowic 1590 r. (Wyr. Lub.).

Dąbkowscy wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862 z herbami Korczak i Półkozic. Zostali zapisani m.in. do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej. Wydaje się jednak, że ci Dąbkowscy należą w rzeczywistości do herbu Lubicz, zaś herby swe podali powołując się na herbarz Niesieckiego. 

Genealogia
(osób: 39)

• ANNA Dąbkowska h. Półkozic (ok. 1850-po 1879), c. Augustyna i Józefy Czyżewskiej (błędnie: Ryszewskiej); ur. Leśniewko, parafia Zaręby Kościelne, pow. Ostrów Mazowiecka (MK Zaręby Kościelne); 1m. (ok. 1870) Andrzej Grabowski (ok. 1830-ok. 1878); 2m. (14 VII 1879 Zaręby Kościelne) Stanisław Wojtkowski (ok. 1853-po 1879), s. Tadeusza i Reginy Grędzica; ślub w parafii Zaręby Kościelne, miejscowość: Leśniewek, uwagi: on lat 26, wdowiec po Franciszce Lipskiej, ona lat 29, wdowa po Andrzeju Grabowskim (MK Zaręby Kościelne).

• AUGUSTYN Dąbkowski h. Półkozic (27 XI 1816-po 1850), s. Szymona i Katarzyny Kępistej (Kępista, Kempista, Kiempista), dziedzic wsi Leśniewko in. Leśniewko Świerze, obecnie Świerże-Leśniewek, parafia Zaręby Kościelne, gm. Szulborze Wielkie, pow. Ostrów Mazowiecka, tamże zamieszkały; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym  1839 r. z herbem Półkozic; ur. Leśniewko, parafia Zaręby Kościelne, chrz. 1816 (Urus.; MK Zaręby Kościelne); ż. (22 I 1836 Zaręby Kościelne) Józefa Czyżewska (9 VII 1816-po 1850), c. Marcina i Magdaleny Grabowskiej; ur. Uścianek Wielki, parafia Zaręby Kościelne; podawana czasem, jako Józefa Ryszewska, na podstawie błędnego odczytu dokumentu; ślub w parafii Zaręby Kościelne, miejscowości: Uścianek Wielki i Leśniewko in. Leszniewko, uwagi: on kawaler lat 20, przy rodzicach zamieszkały, ona panna lat 20, przy rodzicach zostająca; świadkowie: „urodzeni” Ignacy Żebrowski, lat 47, oraz Franciszek Konaszewski?, lat 31, obydwaj dziedzice na gospodarstwie rolnym we wsi Uścianek Wielki (MK Zaręby Kościelne); dzieci: Anna.

Źródła: Bon. t. 4/118; Bork. Spis 68; Nies.; Pap.; Sęcz.; SGKP t. 15 cz. 1/199; Urus. t. 3/80-81.

Dąbkowski h. Lubicz (in. Luba), vel Dąmbkowski, Dąbkoski, Dombkowski, Dąmpkowski, Dompkowski etc., licznie rozrodzony ród mazowiecki, w ziemi łomżyńskiej, wywodzący się ze wsi Dąbek (czasem też Dąbki), w pow. ostrołęckim, w parafii Czerwin. Zdaje się, że tego samego herbu są Dąbkowscy, ze wsi Dąbki-Łętownica, w parafii Zambrów. Ich pierwotnym nazwiskiem było Dąbek.

Świętosław z Dąbek, 1441 r. Krystyn i Maciej z Dąbek, sprzedali cząstkę na Czartoryji 1459 r. Grzegorz z Dąbek h. Lubicz 1483 r., a Mikołaj, syn Bronisza, 1492 r. (Kap.). Jan Dąbkowski, syn Wojciecha z Dąbek, procesuje Gołockiego 1543 r. (AGZ Płock). W 1694 r. Adam, syn Macieja z Dąbku-Podkowa, w parafii Kleczków, zarzucał nieszlachectwo Albertowi (Wojciechowi), synowi Jakuba z Dąbku-Milan, w parafii Czerwin.

Elekcję Augusta II-go 1697 r. z ziemią nurską podpisali następujący Dąbkowscy: dwóch Adamów, dwóch Balcerów (Baltazarów), Bartłomiej, Grzegorz, trzech Jakubów, trzech Janów, Józef, dwóch Kazimierzów, Krzysztof, dwóch Marcinów, dwóch Maurycych, Stanisław, dwóch Stefanów, dwóch Tomaszów, dwóch Walentych i dwóch Wojciechów.

Wojciech, cześnik łomżyński 1765 r. Kacper, pułkownik wojsk koronnych 1790 r.

Dąbkowscy herbu Lubicz są niewątpliwie jednego pochodzenia z Buczyńskimi i Czartoryskimi vel Czartoryjskimi z Czartorii tegoż herbu. Możliwe, że pierwotnym gniazdem Lubiczów Dąbkowskich jest wieś Dąbek, w pow. mławskim, i nazwę tę przenieśli do ziemi łomżyńskiej.

Genealogia
(osób: 44)

• BARBARA Dąbkowska h. Lubicz (ok. 1760-po 1790), z Dąbków, w parafii Czerwin, pow. Ostrołęka, obecnie woj. mazowieckie (MK Goworowo); m. Andrzej Suchcicki z Suchcic h. Ostoja (ok. 1760-po 1790); dzieci: 1/ Onufry Suchcicki z Suchcic h. Ostoja (ok. 1790-po 1820), cząstkowy dziedzic we wsi Suchcice, parafia Goworowo, gmina Czerwin, pow. Ostrołęka, obecnie woj. mazowieckie (MK Goworowo); jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, z herbem Ostoja (Szl. Król.); voto: (1815 Wąsewo) Krystyna Milewska (ok. 1795-po 1820), c. Józefa i Magdaleny Kuligowskiej; ślub w parafii Wąsewo, pow. Ostrów Mazowiecka, miejscowość: Wysocze (MK Wąsewo).

• KACPER Dąbkowski h. Lubicz (ok. 1740-po 1780), s. Jana i Konstancji Karabot, pułkownik wojsk koronnych, żonaty z Anną Hiż 1780 r. (Urus.); ż. (ok. 1770) Anna Hiż h. Jeż (ok. 1745-po 1780), c. Jana Wilhelma, pułkownika gwardii pieszej koronnej, i Katarzyny Aldegundy de Matey (Bon.).

Źródła: Bon. t. 4/118; Bork. Spis 68; Kap. 79-80, nr 94; Urus. t. 3/80-81; A. Wolff, Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku, s. 272.