Daniszewski

Daniszewski h. Rudnica odm. (in. herb własny), vel Daniszowski, według Niesieckiego, byli w pow. radomskim. 

Istnieje wieś Daniszów, w dawnym pow. iłżeckim, obecnie powiat i parafia Lipsko. W XVI wieku wieś ta należała do pow. radomskiego. 

W XVIII wieku są na Litwie, w woj. wileńskim, na Wołyniu, w pow. włodzimierskim, a także na Kijowszczyźnie. Niektórzy z nich używali przydomku „Tumiłło”. Daniszewscy posiadali m.in. dobra Szczerbiny, w pow. żytomierskim, Dubniki i Lewidany, w woj. wileńskim.

Daniszewscy herbu Rudnica odm. wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Genealogia
(osób: 21)

• JAN Julian Władysław Daniszewski h. Rudnica odm. (13 II 1817-po 1855), s. Jana i Anny Szuman, administrator dóbr donacyjnych Winiary Wiślickie, parafia Stary Korczyn, dawny pow. stopnicki, gub. radomska; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1854 r. z herbem Rudnica odm., został zapisany do ksiąg generalnych oraz do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; ur. Lipsk, gub. augustowska (Sęcz.); 1ż. (13 XI 1836 Skrawdzie) Emilia Oborska (ok. 1809-po 1851), c. Stanisława i Marianny Wyszyńskiej; ur. Władysławów miasto; ślub w parafii Skrawdzie, rozwiedzeni 1851 r. (Sęcz.); dzieci: Władysław, Wacław, Witold; 2ż. (16 II 1851 Stary Korczyn) Jadwiga Karwosiecka (ok. 1827-po 1855), c. Ignacego i Teresy Skawińskiej; ur. Oleśniki, gub. lubelska (ibid.); dzieci: Kazimierz, Henryk, Leokadia.

• JANINA Zofia Daniszewska h. Rudnica odm. (ok. 1895-po 1921), c. Henryka Antoniego i 2ż. Zofii Smoleńskiej; m. (1921 Warszawa) Aleksander Znamięcki (ok. 1890-po 1921), s. Zefiryna i Marii Kotkowskiej; ślub w parafii Najświętszego Zbawiciela (MK Warszawa: Najświętszy Zbawiciel).

Źródła: Bon. t. 4/96-97; Nies. t. 3/308; Sęcz.; Urus. t. 3/68; T. Gajl, Herbarz polski online.