Czachowski

Czachowski h. Korab, vel Ciachowski, rodzina mazowiecka, pisząca się „z Czachowa”. Różne gałęzie tej rodziny osiadły m.in. w Wielkopolsce i na Litwie.

Ich majątkiem gniazdowym jest wieś Czachów, w ziemi czerskiej, dawniej zwana także Czachowo, w parafii i gminie Jasieniec, pow. Grójec. Jakusz i Mikołaj, bracia, dziedzice Czachowa 1449 r. (Zs. Gr. Czers.). Jan i Piotr, dziedzice dóbr Czachów 1576 r. (Paw., Ks. poborowe). 

Franciszek, podpisał z woj. sieradzkim elekcję króla Michała 1669 r., a Fabian z woj. brzeskim kujawskim obiór Augusta II-go 1697 r. Dwóch Janów i Paweł, podpisali z woj. płockim elekcję Stanisława Augusta 1764 r. 

Bartłomiej, otrzymał wybraniectwo w Pikutkowie, w woj. brzeskim kujawskim 1766 r., a posiadał wójtostwo w Miechowicach tamże 1768 r. (Kancl.). Andrzej, burgrabia płocki, pozostawił syna Marcina, burgrabiego płockiego 1765 r., a komornika granicznego czerskiego 1775 r.

Czachowscy herbu Korab wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski. Wśród wylegitymowanych był Dionizy Czachowski, sławny zagończyk w powstaniu 1863 r., dowódca i naczelnik wojenny województwa sandomierskiego.

Genealogia
(osób: 46)

płk Dionizy Czachowski
(1810-1863)

• DIONIZY Feliks Czachowski z Czachowa h. Korab (6 IV 1810-6 XI 1863), s. Józefa i Joanny Krzyżanowskiej h. Świnka, dzierżawca z Sandomierskiego; jeden z najdzielniejszych dowódców w powstaniu styczniowym, świetny zagończyk, odważny, zdeterminowany, bezwzględny w postępowaniu; początkowo walczył pod komendą Langiewicza, jako dowódca batalionu piechoty, następnie dowódca 2 pułku piechoty od marca 1863 r.; brał udział w bitwach pod Suchedniowem, Wąchockiem, Staszowem, Małogoszczą, Pieskową Skałą, Chrobrzą, Grochowiskami; po upadku Langiewicza, mianowany 14 IV 1863 r. pułkownikiem i naczelnikiem wojennym woj. sandomierskiego, powołał pod swe rozkazy wszystkie oddziały operujące na tym terenie i stoczył szereg bitew: pod Stefankowem, Borią, Jeziorkiem, Smardzewem, Bukównem, Rusinowem, Niekłaniem, Bobrzą; rozproszony pod Ratajami, rozpuścił oddział, a sam wyjechał do Galicji na odpoczynek; w październiku, mianowany generałem, znów wkroczył w Radomskie z nowymi siłami, które zostały rozbite pod Rybnicą i Jurkowicami; sam Czachowski poniósł ostateczną porażkę w bitwie pod Wierzchowiskami, w której zginął; ur. Niedabyl, parafia Stromiec, pow. Białobrzegi, zm. Wierzchowiska, poch. Bukówno, pow. Białobrzegi (W. Caban, Powstanie styczniowe na Kielecczyznie; MK Bukówno); ż. (1830 Radom) Eufemia Kalisz h. Jelita (1811-1849), c. Franciszka i Tekli Laskowskiej, właścicieli ziemskich; ślub w parafii św. Jana Chrzciciela, miejscowość: Radom (MK Radom: św. Jan Chrzciciel); dzieci: m.in. Adolf, Karol, Julia.

• SCHOLASTYKA Czachowska h. Korab (1795-5 VII 1831), c. Józefa i Joanny Krzyżanowskiej h. Świnka; zamieszkała we wsi Czarna, parafia Sucha Poduchowna, pow. Radom; po śmierci rodziców, zajmowała się wychowaniem małoletniego wówczas brata Dionizego; ur. zapewne Piotrków Kujawski, zm. Bukówno, pow. Białobrzegi; m. (1815 Sucha Poduchowna) Andrzej Badowski (ok. 1790-po 1831), s. Antoniego i Elżbiety Kroczewskiej; w aktach także: Jędrzej B-ski; ślub w parafii Sucha Poduchowna, pow. Radom, miejscowość: Czarna (MK Sucha Poduchowna).

Źródła: Bon. t. 3/251-253; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 2/345; Wikipedia: 1.