Wojnicki

Wojnicki h. Strzemię, oraz h. Wojnicki (herb własny), vel Woynicki, Wojnecki, w Małopolsce, w woj. krakowskim, oraz na Wołyniu, w pow. łuckim.

Michał Wojnicki (zm. 1842), major wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich z lat 1809-1815, powstaniec 1830/31, emigrant; pochodził z Wilna (Pam. Bartk.). Henryk, generał, wykładowca techniki ogrzewania i wentylacji w Instytucie Technologicznym w Petersburgu około 1900 r. 

• IGNACY Wojnicki (ok. 1850-po 1876), s. Jana i Marianny NN.; zamieszkały w parafii Niemenczyn, pow. Wilno (MK Niemenczyn); ż. (1876 Niemenczyn) Anna Komar (ok. 1855-po 1876), c. Antoniego i Marianny Walentynowicz; ślub w parafii Niemenczyn (MK Niemenczyn).

• TERESA Wojnicka (ok. 1800-po 1825), c. Jana i Zofii Zieńkiewicz (Zienkiewicz); zamieszkała w mieście Warszawa (MK Warszawa: ASC Cyrkuł I); m. (23 XI 1825 Warszawa) Józef Felicjan Zdzitowiecki (ok. 1800-po 1825), s. Szymona i Jadwigi Łubieńskiej; ślub w Warszawie, ASC Cyrkuł I (MK Warszawa: ASC Cyrkuł I).

Źródła: Bork. Spis 504; Nies. t. 9/438; Stup.; Wittyg, Nieznana szlachta, s. 355.