Genealogia Polska 2 Polish Genealogy: Leśkiewicz

SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


czwartek, 15 września 2022

Leśkiewicz

Leśkiewicz h. Leśkiewicz (herb własny), vel Leszkiewicz, Leskiewicz, uzyskali nobilitację wraz herbem w Królestwie Kongresowym 10 VI 1823 r. Otrzymali też prawa nowego szlachectwa 1865 r., wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie 1838 r.

Herb — w polu błękitnym księga ukośnie od lewej ku prawej stronie rozłożona na krzyż z piórem w przeciwnym kierunku u spodu położonym; nad tarczą korona, w niej trzy pióra strusie białe, na nich w środku sześciopromienna złota gwiazda.

Genealogia
(osób: 21)


• ANNA Maria Eleonora Leśkiewicz (1791-po 1812), c. Antoniego Rafała i Reginy Winogrodzkiej; w aktach pisana także: Maria Anna Eleonora Leskiewicz, Leszkiewicz; ur. Warszawa; m. (21 X 1810 Warszawa) Paweł Marcin Antoni Jakub Mianowski h. Przerowa (1777-1831), s. Antoniego Wincentego i Reginy Morawskiej, wojskowy, pułkownik wojsk polskich, uczestnik insurekcji 1794, bibliofil; oficer piechoty Ks. Warszawskiego od 1806, sekretarz przy ministrze wojny ks. Józefie Poniatowskim 1808; szef Biura Archiwum Wojsk w Królestwie Kongresowym, w Komisji Rządowej Wojny; w aktach także: Marcin Paweł Antoni Jakub Mianowski; ur. Warszawa, chrz. 1778, zm. tamże, poch. Cm. Powązkowski, aleja katakumbowa, filar 24, naprzeciw kw. 10-V (Urus.; Sęcz.; Cm. Pow.); ślub w Warszawie (MK Warszawa: ASC Cyrkuł I); dzieci: Antonina, Leopold, Józefa, Stanisław, Aleksander, Antoni – Mianowscy.

• JÓZEF Maciej Leśkiewicz h. wł. (ok. 1786-po 1825), s. Antoniego Rafała i Reginy Winogrodzkiej, radny urzędu municypalnego w Warszawie, otrzymał nobilitację wraz herbem w Królestwie Kongresowym 10 VI 1823 r.; ur. Warszawa (Ostr.; Urus.); ż. (21 IX 1808 Warszawa) Marianna Rozalia Niemojewska h. Rola? (ok. 1790-1828), c. Józefa Grzegorza i Franciszki Pruszyńskiej; zm. Warszawa (MK Warszawa: św. Jan); ślub w Warszawie (MK Warszawa: ASC Cyrkuł VI); dzieci: Antoni, Karol, Leokadia.
 

Źródła: Bork.; Ostr. t. 1/307, nr 1774, t. 2/180; Urus. t. 8/346. 

 

Leśkiewicz h. Wieniawa, vel Leszkiewicz, Leskiewicz, wywodzą się być może z Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jan Leśkiewicz, właściciel dóbr Bilcza, w woj. sandomierskim w 1719 r.

Leśkiewiczowie herbu Wieniawa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg generalnych oraz do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski.

Genealogia
(osób: 13)


• CEZARA Leśkiewicz h. Wieniawa, 1v. Wosińska 2v. Kobylańska (ok. 1887-po 1924), c. Emila Henryka i Wiktorii Izabelli Wilkaniec h. wł., księgowa, zamieszkała w latach 1913-1924 w Warszawie, w parafii Najświętszego Zbawiciela; w podpisie: Cezara Leskiewicz; ur. Praga koło Warszawy; 1m. (9 X 1913 Warszawa) Paweł Wosiński (ok. 1878-ok. 1920), s. Henryka i Wiktorii Zawadzkiej; ślub w parafii św. Aleksandra, uwagi: on kawaler lat 35, ona panna lat 26 (MK Warszawa: św. Aleksander); dzieci: 1/ Henryk Tadeusz Wosiński (ur. 1917 Warszawa); 2m. (1924 Warszawa) Tadeusz Wiktor Kobylański (ok. 1890-po 1924), s. Samuela Hipolita i Marii Magdaleny Łabędzkiej, inżynier; ur. Warszawa, parafia św. Andrzeja; ślub w parafii św. Aleksandra (ibid.).

 

• EMIL Henryk Leśkiewicz h. Wieniawa (1851-1916), s. Aleksandra Józefa i Olimpii Albiny Sawczyńskiej, urzędnik w Królestwie Kongresowym; maszynista I klasy Nadwiślańskiej Drogi Żelaznej, zamieszkały 1880 r. w Warszawie; urzędnik Elektrycznej Drogi Żelaznej 1913 r.; w aktach także: Henryk Emilian Leskiewicz, w podpisie: Emil L., czasem wskutek błędnego odczytania z dokumentów pisanych po rosyjsku: Grzegorz Leskiewicz; jego ojciec i brat zostali wylegitymowani ze szlachectwa w 1860 r. z herbem Wieniawa, zapisani do ksiąg generalnych oraz do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski; występuje 1913 r. jako świadek na ślubie córki; ur. Radom, zm. Warszawa, lat 65 (Urus.; Sęcz.; MK Warszawa: Najświętszego Zbawiciela); ż. (28 X 1880 Warszawa) Wiktoria Izabella Wilkaniec h. wł. (ok. 1863-po 1880), c. Teodora, byłego urzędnika, i Cezary (Cezarii) Rewieńskiej, zamieszkałych 1880 r. w Warszawie; ur. we wsi Janowszczyzna, pow. Lida, ówczesna gubernia wileńska; ślub w parafii św. Aleksandra, uwagi: on kawaler lat 29, ona panna lat 17 (MK Warszawa: św. Aleksander); dzieci: Aleksander, Cezara.


Źródła: Bork.; Sęcz.; Urus. t. 8/346.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz